26/10 De traditionele Latijnse Mis keert terug naar het hart van de Sint-Pieter - nl.postposmo.nl

* Kardinaal Raymond Burke leidde een plechtige pontificale mis bij het altaar van de Stoel.

* De viering is onderdeel van de Summorum Pontificum-bedevaart en werd door duizenden gelovigen bijgewoond.

* Deze toestemming volgt op de beperkingen op de traditionele liturgie die in 2021 werden ingevoerd.

* Het gebaar van Leo XIV werd opgevat als een teken van ontspanning, wat tot heftige reacties in Europa en Spanje leidde. 

De Traditionele Latijnse Mis Het werd opnieuw gevierd bij het altaar van de Stoel in de Sint-Pietersbasiliek, met een toestroom van duizenden gelovigen die al jaren op dit moment hadden gewacht, binnen de bedevaart Summorum Pontificum. De ceremonie, voorgezeten door Kardinaal Raymond Burke, bracht de usus antiquior van de Romeinse ritus naar het hart van het Vaticaan.

De machtiging, verleend onder het pontificaat van Leo XIV, komt na een periode van beperkingen die in 2021 werd ingesteld, wat door velen wordt geïnterpreteerd als een gebaar van openheid naar degenen die deze liturgische vorm waarderen. Voor verschillende waarnemers vertegenwoordigt de toestemming om opnieuw te mogen dienen bij het Stoelaltaar in de Sint-Pieter een symbolische mijlpaal.

Een pauselijke viering bij het altaar van de Stoel

Het was een Plechtige Pauselijke Mis, dat wil zeggen de belangrijkste vorm van de Tridentijnse ritus, voorgezeten door een bisschop, geheel in het Latijn gevierd en met de ceremonie die eigen is aan het missaal van 1962. Kardinaal Burke koos de Altaar van de Stoel, een van de meest emblematische ruimtes van de basiliek, voor deze liturgie.

De tempel was gevuld met een heterogeen publiek – gezinnen, jongeren en pelgrims uit vele landen – die een langdurige ceremonie volgden, gemarkeerd door de Gregoriaans gezang, het gebruik van wierook en de rituele oriëntatie van de Vetus Ordo. De locatie benadrukt de continuïteit met de Stoel van Petrus en zijn universele dimensie.

Summorum Pontificum bedevaart en kalender

De mis vond plaats tijdens de bedevaart Summorum Pontificum, gehouden van 24 tot en met 26 oktober, een bijeenkomst die elk jaar gelovigen en geestelijken samenbrengt die willen getuigen van hun gehechtheid aan de traditionele liturgie. Dit jaar keerde de bijeenkomst terug naar de Sint-Pieter nadat het niet kon plaatsvinden in 2023 en 2024 op het grote altaar van de Basiliek.

Het programma omvatte vespers in San Lorenzo in Lucina, voorgezeten door Kardinaal Matteo Zuppi, een gebaar dat opviel door zijn verzoenende toon. Aan het einde groette Zuppi Burke, een beeld dat wordt opgevat als een teken van toenadering tussen verschillende gevoeligheden binnen de Kerk.

Vóór deze terugkeer was de laatste keer dat een liturgie van dit type publiekelijk werd gevierd in de Sint-Pieter in 2022, onder leiding van Msgr Marco Agostini. De huidige hervatting, onder leiding van Burke, wordt door de deelnemers gezien als een voortzetting van de Ad Petri Sedem-bedevaart.

Van Benedictus XVI tot Franciscus en Leo XIV: normatieve sleutels

In 2007 kondigde Benedictus XVI het motu proprio af Summorum Pontificum, die de viering van het traditionele ritueel mogelijk maakte, dat toen als zodanig werd beschouwd “buitengewone vorm” samen met de gewone vorm die ontstond na het Tweede Vaticaans Concilie. Dat besluit breidde zijn aanwezigheid uit naar parochies en gemeenschappen in tal van Europese landen.

In 2021 kwam het motu proprio Traditionis Cutodes en introduceerde grenzen en onderwierp de viering van het oude ritueel aan de toestemming van de diocesane bisschop, naast het beperken van de beoefening ervan in sommige Vaticaanse ruimtes en het richten van de locatie op specifieke kapellen. De nieuwe vergunning in de Sint-Pietersbasiliek is geïnterpreteerd als een stap in de goede richting. richting détente.

Platforms die verband houden met de traditionele liturgie, zoals Rorate Caeli hebben de terugkeer naar het voorzitterschap als een relevant signaal omschreven. Analisten zoals François Mabille hebben de beslissing ook geïnterpreteerd als een boodschap gericht aan de conservatieve sector, terwijl paus Leo XIV erop staat polarisatie te vermijden en adviseert om de liturgie niet te gebruiken als politiek instrument.

Burke's preek en Maria-verwijzingen

In zijn preek gaf kardinaal Burke uiting aan zijn vreugde om te vieren bij het altaar van de Stoel als het hoogtepunt van de bedevaart, en de Mis op te dragen voor de gelovigen die de schoonheid van de usus antiquior. Hij herinnerde ook aan de verjaardag van de afkondiging van Summorum Pontificum en de continuïteit van deze liturgische vorm in de geschiedenis van de Kerk.

Burke richtte een deel van zijn reflectie op de Maagd Maria, verwijzend naar de honderdste verjaardag van de verschijningen van Fatima aan zuster Lucia in Spanje en de encycliek Qua primas van Pius XI over Christus Koning. Hij waarschuwde ook voor de schade die ideologische stromingen en de afvalligheid roept ons op om onze blik op Christus gericht te houden en trouw te zijn aan de ontvangen traditie.

Implicaties in Spanje en Europa

In Spanje en andere Europese landen, waar er levende gemeenschappen zijn die verbonden zijn met de Vetus Ordo, werd het nieuws nauwlettend gevolgd. De praktijk zal nog steeds onderscheidingsvermogen en diocesane toestemmingen vereisen, maar de terugkeer naar de Sint-Pieter heeft een symbolische betekenis die van invloed zou kunnen zijn op het liturgisch debat.

Vanuit de academische en pastorale sfeer wordt erop gewezen dat het besluit een gebaar van verzoening betekent, terwijl de uitdaging om ideologisch gebruik van de liturgie te vermijden blijft bestaan. Stemmen zoals die van theoloog Terence Sweeney benadrukken de complexiteit van het harmoniseren van eerdere benaderingen, terwijl coördinator Christian Marquant de paus bedankte voor de mogelijkheid om terug te keren naar het hoogaltaar van het Vaticaan.

De terugkeer van de traditionele Latijnse mis naar een hoofdaltaar in de Sint-Pietersbasiliek, met Raymond Burke aan het front en duizenden gelovigen aanwezig, markeert een relevant hoofdstuk in de liturgische coëxistentie: een teken van openheid dat, zonder de huidige normen af ​​te schaffen, de kerkelijke eenheid rondom de Kerk probeert te behouden rijkdom aan traditie en het sacramentele leven van de Kerk. 

27/10 La Nuova Bussola Quotidiana 

Na een verbod van drie jaar vult de traditionele liturgie de Vaticaanse basiliek: meer dan tweeduizend mensen wonen de pauselijke mis bij die Kardinaal Burke opdroeg tijdens de jaarlijkse Summorum Pontificum-bijeenkomst. En wat het meest opviel aan de ceremonie op zaterdagmiddag was de jonge leeftijd, niet alleen van de priesters, maar ook van alle aanwezige gelovigen. 

Er waren zeker meer dan tweeduizend mensen. De gendarmes en sampietrini merkten dit op toen ze de indrukwekkende toestroom voor het hoogtepunt van de 14e Summorum Pontificum-bedevaart moesten beheren. Omdat de banken en staanplaatsen tot de nok toe gevuld waren, moesten velen in de aangrenzende gangpaden blijven staan, en al snel vormden zich rijen in de basiliek. Het was een "zoet" ongemak, als je het zo wilt noemen, omdat het getuigde van de uitstekende gezondheid van de gemeenschap van liefhebbers van de zogenaamde Tridentijnse Mis. De opkomst was groot en er was veel media-aandacht, met een grote groep journalisten en fotografen zoals we die vóór 2022 nog nooit hadden gezien. 

De Mis in Vetus Ordo voor de Summorum Pontificum-bedevaart was drie jaar lang niet in de Sint-Pieter gevierd, en de laatste keer dat deze werd gevierd, was het geen pontificale Mis. Op dat moment was de Traditionis Custodes al meer dan een jaar van kracht en was er een liturgische oorlog gaande, die tijdens het laatste deel van Franciscus' pontificaat tot ernstige verdeeldheid binnen de Kerk leidde.

Het controversiële motu proprio bestaat nog steeds, helaas in volle kracht, maar Leo XIV heeft een belangrijk en tevens verzoenend signaal afgegeven door deze mis toe te staan. Vijandigheid jegens de buitengewone vorm van de Romeinse ritus is een minderheidskenmerk, zelfs in de meest progressieve stroming binnen de Kerk, en zelfs degenen die de viering ervan anachronistisch vinden, staan ​​perplex over het nut van Traditionis Custodes en de beperkende maatregelen die daarop volgden. 

In zijn preek bracht kardinaal Burke hulde aan de figuur van Maria en herinnerde hij aan de honderdste verjaardag van de verschijning in het klooster van Pontevedra, toen OLVrouw, met het Kind Jezus aan haar zijde, zuster Lucia van Fatima aanraadde om gedurende vijf opeenvolgende maanden de eerste vijf zaterdagen toe te wijden als herstel voor de heiligschennissen begaan tegen het Allerheiligste Hart van Jezus en haar Onbevlekt Hart. 

De woorden van de emeritus-prefect van de Segnatura waren zeer spiritueel, wat sommige aanwezige journalisten wellicht teleurstelde. Zij zijn immers gewend om alles wat deze grote predikant doet en zegt in "politieke" termen te beschrijven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat degenen die erover berichtten vooral de passage tegen "atheïstisch communisme" benadrukten, hoewel het terecht zou zijn geweest om deze te plaatsen binnen de historische evocatie van OLVrouw van Fatima waarnaar Burke verwees.

En over atheïstisch communisme gesproken: op de eerste rij banken, naast kardinaal Walter Brandmüller, was ook de 97-jarige kardinaal Ernest Simoni aanwezig bij de viering. De bejaarde kardinaal, speciaal uit Florence gekomen, bracht 28 jaar van zijn leven door in de gevangenis en onder dwangarbeid, waartoe hij was veroordeeld door het communistische regime van Enver Hoxha, die het atheïsme tot staatsgodsdienst in Albanië had uitgeroepen. Hij was het die de ceremonie van zaterdagmiddag vurig wilde afsluiten met het exorcismegebed tot de H. Aartsengel Michaël, geschreven door Leo XIII. 

Zowel hij als Burke herinnerden ons eraan te bidden voor een andere Leo, Leo XIV, die door de mis in de Sint-Pieter toe te staan, reeds een einde heeft gemaakt aan de meest ingrijpende periode van de liturgische strijd tegen de Vetus Ordo, die met Traditionis Custodes werd ingeluid, wat Benedictus XVI, veel pijn heeft gedaan.