|
3/11 Degenen die buiten zijn, zullen het niet overleven - Great Miracles Avenue
Hoi, broeder Joseph. Afgelopen zondag gebeurde er iets vreemds. Na de kerkdienst ging ik naar huis en bad opnieuw. Ik zei: "Heer, spreek alstublieft met me. Ik moet weten of U nog bij me bent." En die nacht liet de Heer me iets zien in een visioen. Eerst begreep ik niet wat het betekende, maar ik bad erover. Twee dagen later gaf de Heer me de bevestiging dat ik het met de wereld moest delen. In het visioen zag ik mezelf in een kerkseminarie. Er waren veel mensen die zongen en baden. Ik keek om me heen en zag een bord vooraan met de datum erop, 28 december. Dat was de dag waarop het seminarie zou beginnen.
Ik kan het me nog zo goed herinneren. Na het seminarie wilde ik de auto nemen. Na ongeveer 20 minuten startte mijn auto eindelijk. Maar de lucht veranderde plotseling. De wolken werden dik en donker, alsof het ging regenen. Maar er viel geen regen. Alles om me heen werd stil en zelfs de vogels vlogen niet meer. Ik begon angst in mijn hart te voelen. Ik dacht: Wat is er aan de hand?
Maar ik keek omhoog en zag dat de zon was verdwenen. In plaats was er een donkerrode maan. Het was geen gewone rode maan. Het gloeide en leek levend. Toen zag ik piepkleine, piepkleine deeltjes van de maan vallen. Ze leken klein, als stof, maar naarmate ze dichter bij de aarde kwamen, werden ze steeds groter en groter. En toen ze landden, veranderden ze in afschuwelijke wezens. Ze zagen eruit als engelen, maar hun gezichten waren duister en kwaadaardig. Hun vleugels waren wijd en bedekt met rook. Ik zag hun ogen fonkelen van vuur. Ze begonnen rond te vliegen en mensen op straat begonnen te schreeuwen.
Plotseling hoorde ik een luide stem uit een nabijgelegen kerk komen. De stem riep: "Ga allemaal binnenshuis. Sluit je deuren en ramen. Het uur is gekomen. Ga niet naar buiten." De stem klonk als een predikant die de mensen waarschuwde. Toen begonnen de mensen overal heen te lopen. Sommigen gingen hun huizen binnen, sommigen renden naar de kerk, maar velen stonden gewoon buiten, verward. Ik liep naar de kerk waar het seminarie was geweest. Ik verstopte mij in het toilet. Alles werd stil. Maar na een tijdje hoorde ik mensen schreeuwen buiten. Ik hoorde kreten van pijn en mijn hart klopte zo snel dat ik me niet kon bewegen.
Er was daar ook een man die schuilde en die zei tegen mij: "Ik ga even naar buiten om te kijken of het veilig is." Ik zei tegen hem: "Ga niet. Het is gevaarlijk." Maar hij zei: "Geen zorgen, ik ben een man en ik ga eens kijken." Hij ging naar buiten en een paar seconden later hoorde ik hem schreeuwen. Hij schreeuwde: "Help me! Help me!" Toen hoorde ik plotseling zware stappen buiten het toilet. Ik voelde iets kwaadaardigs dichterbij komen. Ik begon zachtjes te bidden, en fluisterde de naam van Jezus steeds opnieuw.
Ik zei: "Jezus, red me alstublieft. Jezus, heb genade." Ik zag een schaduw onder de deur. Het was zo'n wezen. Het stopte vlak voor de deur. Ik dacht dat het de deur zou openen. Ik kon niet eens ademen. Ik bleef maar fluisteren: "Jezus! Jezus!" Toen draaide het wezen zich plotseling om en ging weg. Ik bleef daar heel lang zitten. Ik wist niet of het veilig was om naar buiten te komen. Alles buiten was weer stil. Toen zag ik een licht onder de deur op me afkomen. Eerst dacht ik dat iemand misschien een zaklamp vasthield, maar het licht werd steeds feller totdat het op vuur leek. Toen hoorde ik een zacht klopje op de deur. Ik durfde niet te antwoorden, maar toen hoorde ik een zachte stem vriendelijk zeggen: "Kom, je bent nu vrij."
Toen ik de deur opendeed, zag ik een man schijnen met fel wit licht. Hij was geen gewone man. Ik wist meteen dat hij een engel was. Zijn gezicht straalde van vrede, en ik kon hem niet eens recht in de ogen kijken, omdat ze zo helder waren. De engel zei tegen me: "Wees niet bang. Je bent veilig. Loop nu naar de kerkzaal, want daar zijn de kinderen van God verzameld." Ik trilde nog steeds en vroeg hem: "Wat is er aan de hand?" Hij zei: "Alles wat je hebt gezien zal spoedig gebeuren. De gevallen engelen en Nefilim komen naar de wereld. Ze zullen degenen vernietigen die de instructies van de Heer niet hebben gehoorzaamd." Toen zei hij tegen me: "Als die tijd komt, mag niemand naar buiten gaan. Iedereen moet in zijn huis blijven.
Sluit je deuren en ramen en blijf bidden. Als je niet thuis bent, loop dan naar de dichtstbijzijnde kerk. Daar zullen de engelen van de Heer je beschermen." Hij zei ook: "Zeg tegen de mensen dat ze voedsel en water moeten inslaan. Het zal plotseling gebeuren en niemand zal het verwachten. Het zal drie dagen duren. Op de derde dag zal ik terugkeren met Michaël en Rafaël en wij zullen die demonen bestrijden. Onze strijd zal geestelijk zijn en niemand zal het zien. We hebben alleen jullie gebeden nodig. De Heer zal ons onderrichten op basis van jullie gebeden." Toen zei hij iets wat mijn hart brak.
Hij zei: "Zeg hun dat de Heer zijn volk tot bekering oproept. Velen leven in zonde. Velen zijn er niet klaar voor. Zeg hen dat ze nu vergeving moeten zoeken omdat de opname snel zou kunnen plaatsvinden daarna.“ Nadat hij die woorden had gezegd, werd het licht om hem heen steeds helderder helderder en toen verdween hij. En op dat moment werd ik wakker uit het visioen. Mijn hele lichaam trilde. Ik begon te huilen. Ik voelde me zo zwak. Ik ging op mijn knieën en bad: "Heer, wat is dit ? Help me alstublieft om het te begrijpen."
Toen hoorde ik een zachte stem in mijn geest zeggen: "Waarschuw hen. Het zal in december gebeuren." De rode maan zal verschijnen en gedurende 3 dagen mag niemand naar buiten. Als het begint, ga dan niet naar buiten. Blijf binnen. Sluit je deuren en ramen en bid. Zelfs als je stemmen buiten hoort, doe de deur niet open. Bid gewoon en wacht tot de engelen van de Heer komen. Ik geloof dat de Heer Zijn kinderen reeds voor deze tijd waarschuwt omdat Hij van ons houdt.
De wereld is nu vol zonde. Veel mensen zijn God vergeten. Ze bidden niet meer. Ze lezen de Bijbel niet meer. Maar de Heer zegt: "Kom terug naar Mij voordat het te laat is." De vrouw zei dat ze dit zag op 28 december, 3 dagen na Kerstmis.
|