Waarom moet het leven zo moeilijk zijn? Waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn? Ligt het dan allemaal aan mij? Doe ik het dan allemaal zo verkeerd? Ik weet het echt niet meer, Maar één ding weet ik wel heel zeker; Leven dat doet zeer!
Starend in de duisternis, gedachten gaan voorbij, jezelf afvragend, heeft het leven nog wel zin voor mij? Tranen niet meer in bedwang, zoeken zich een baan, in stilte dragend de pijn, hoe lang deze weg nog voort te gaan.
waarom duurt geluk zo kort? waarom duurt geluk maar heel even? waarom duurt pijn zo lang? waarom duurt pijn mijn hele leven lang?
Ik ben zo leeg Zo leeg van binnen Ik voel me klote Klote dat is niet fijn Als die mensen die lachen ik denk waarom? Ik ben zo leeg en ik weet niet eens waarom! Het liefst ga ik slapen sluit ik me ogen voor heel lang ga ik naar boven naar het paradijs
Ik voel me als een steen kan me niet bewegen Stil in de koude regen in mijn hoofd storm verdriet enorm verdriet om jou voor iets dat ik totaal niet wou.
Niemand weet hoe ik me voel. Niemand weet wat ik bedoel. Helemaal niemand ziet mij staan. Ze hebben allemaal liever dat ik heen ga. Ik voel me zo rot. ik ga er aan kapot. Zou het ooit nog overgaan? Of zou ik altijd alleen blijven staan?
