Iedereen heeft zijn herinneringen,beschreven op een blad

Van alle dingen in het leven,dat je bewaart in je hart

Het zijn er misschien wel duizend,allemaal liggend door elkaar,

Ook vergeten herinneringen,onder die grote stapel daar.

Soms ga je eens aan ’t lezen,hoe het ooit eens is geweest.

Dan ontstaan er wel eens tranen,wanneer je sommige dingen leest.

Maar na je dan toch staat te sorteren,leg de vervelendste maar onderaan .

Zodat het vrolijke van je leven ,het sterkste in je herinneringen zal staan.

Al regent het buiten nog zo hard

Laat een liedje zingen In je hart

Een lied  van laat ons vrolijk zijn

Al blaast de wind nog zo hard

Is het weer ons niet goed gezind

Laat het altijd zomeren In je hart

Een lach op ieders gezicht is een zonnestraal

         Heel doelgericht.

Het mooiste van de winter,
is als het vriest.
Dan is het de vorst die kiest.

Hij omringt alles met een mooi
wit randje, het is net kant.
Het glinstert bij het minste zonlicht.

Wanneer het smelt, streelt het
de bladeren,voor de laatste maal,
met zijn koude hand.

De spinnenwebben, zijn
gesponnen juweeltjes.
De waterdruppels op de draden,
zijn als parels aan een ketting.

De natuur heeft zijn geheimen,
om als een kunstenaar,
bomen en struiken om te toveren,
in het helderste kristal.

Zo zuiver, zo mooi, zo fijn.