De laatste weken, ben ik zo een beetje gaan ronddwalen op blogs in seniorenland. Vanalles heb ik gezien: van een stukje Frankrijk over tientallen mooie plaatjes en zelfgemaakte kaarten, grappige verhalen, prachtige natuurfoto's, wonderlijke kindersnoetjes, diervriendelijke oplossingen voor vossenplagen, nieuwsfeiten, adviezen van alterneuten tot een blog vol Christusverheerlijking. Ik vergeet nog de spelletjes en quizvragen. Buiten een blog met de vraag naar steun voor Belgen in nood (in Frankrijk) zag alles er zorgenloos en mooi uit, zo vol vertrouwen in de goedheid van de mens...
Vinden wij onze wereld dan echt zo mooi of zwijgen we maar over de ellende om die te vergeten?
Al  het moois van de blogs kon mijn aandacht niet vasthouden - ik dwaalde meer dan eens af naar de cartoonprotesten, de doden die nu in Indonesië gevallen zijn bij zo'n betoging. Het beeld van woedende en vernielende islamieten lijkt wel op m'n netvlies gebrand. Als gewone westerling doe ik mijn best om alle mensen als gelijken te zien en ze ook te begrijpen, maar dit ...deze massahysterie doet een hoop vragen rijzen, waaronder deze: ben ik niet te tolerant? Nee, niet te tolerant tegenover andersdenkenden, maar te tolerant tegenover de invloed van godsdiensten tout court.

Onlangs hoorde ik op de radio een boekbespreking. Het ging over het boek van Michel Onfray: 'Atheologie. De hoofdzonden van jodendom, christendom en islam'. Ik wist het meteen, dat boek wou ik lezen, net zoals 500.000 Fransen en Italianen dat al gedaan hadden.
Vandaag is het zover. Het boek ligt voor me . Ik ben van plan om geregeld wat neer te pennen over wat er te lezen valt.