Na het ontbijt kon ons busje niet gauw genoeg vertrekken richting de babys. Negen uur en al weer drukkend en klam warm. Kleine Sari lag er slapjes bij en nog altijd even bleek. In de reiswieg lag ze een beetje verloren. Ik stopte een opgerold dekentje achter haar rugje dat hielp. Een dun lakentje liet alleen haar neusje nog vrij. Na het afrekenen van onkosten vertrokken we. De weg naar de luchthaven, het inchecken, bagagecontrole
eigenlijk weet ik daar bijna niks meer van. Mijn gedachten waren bij het zwakke Saartje. Met de straffe pil tegen diarree op zak duffelde ik haar goed in want de airco zorgde voor koude lucht. Tijdens de vlucht was Saartje alleen rustig als haar kleine handje mijn vinger kon vasthouden of als ze tegen mij aan lag.
Om de vier uur kreeg ze een flesje en tijdens de tussenstops mocht ik met haar in het vliegtuig blijven zitten. Het garudapersoneel was erg attent.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Shiphol, here we come!!!
|