xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Heb je er al eens over nagedacht. Hoe het kan bestaan dat een mens kan verworden tot een moordmachine? Denk je dat het jou, je kind of kleinkind niet kan overkomen?

Hoorde je vertellen over die brave, vriendelijke jongen die zich ineens – of liever we merken het gewoon te laat - anders ging gedragen?  Een tijd later stierf hij terwijl hij een bom tot ontploffing bracht en veertig slachtoffers meesleurde in de dood. Als we even ons geheugen opfrissen, weten we weer dat er iets als ‘de inquisitie' heeft bestaan. Menig tot heks gebombardeerde vrouw moest de brandstapel op. Op een ander moment in de geschiedenis stormden horden ridders in naam van het christelijk ‘geloof’ het nabije oosten binnen om er te roven, doden, verkrachten, … Hoeveel moorden en martelingen kunnen aangerekend worden aan het blindelings volgen van beweringen, een gedachtegoed?

Geloven doe je als je iets niet weet en over dat iets zomaar klakkeloos overneemt wat iemand anders je voorhoudt. Als je maar genoeg gelooft wat men je zegt dan zal je die gedachte(n) uiteindelijk ook in daden omzetten of men je nu stimuleert een bom te plaatsen of een moordaanslag te plegen. Uiteindelijk denk je dus te 'weten' wat men je heeft doen geloven en nochtans staan de begrippen weten en geloven diametraal tegenover mekaar.

Wat je weet hoef je niet te geloven, juist? Is het dan niet enorm belangrijk dat we onze jeugd leren wetenschappelijk denken? Het kennen van feiten en bewijzen is van levensbelang voor een veilige wereld want wie zonder nadenken, gelooft valt vroeg of laat ten prooi van kwakzalvers en machtswellustelingen.

Wat weet je van iets en wat geloof je zomaar – iets om wat meer over na te denken.