IDENTIFICATIE - een nieuwe bijdrage in de reeks "naar méér menselijk evenwicht"
IDENTIFICATIE
Met de I van identificatie.
Ik wil mezelf beter leren kennen en schrijf deze enkele zinnen neer.
Treed binnen in mijn wereld van denken en bezinnen.
Ik las een boek over diepzielduiken van Roy Martina.
Fijne titel voor een plons in het binnenste van mezelf. Een boeiende
tocht die me brengt naar een sfeer die ik niet eens ken.
Ik voel onzekerheid en een tikkeltje ontgoocheling.
Ik wil mezelf veranderen in een sportieveling een fijn rechtoplopende mens.
Volg je mij ? Ik zit nog onder water en wil even lucht komen happen.
Misschien bij jou die mij nu leest en je afvraagt waar ik naartoe.
Eenvoudigweg naar mezelf zoeken; naar een persoon die ik wil kneden naar mijn eigen dunken.
Kan dat ? waarom het niet proberen.
Een dagelijkse overweging is weldoend om gemoedsrust bevorderend.
Ik zou die iemand willen zijn die kan zingen en springen zonder voorafgaandelijke oefening. Misschien heb ik jou wel nodig om mij moed te geven en mij te doen volhouden.
Wil je bij mij zijn in gedachten en doen. Ik zal je alles vertellen zodat ik mijn inspanningen volhoud.
Tot hiertoe heb ik al te dikwijls mensen geïdentificeerd.
Ik plakte een naam en hun karaktertrek op hun body. Ik had ze gecatalogeerd voor ik hetzelf wist.
Ik sprak vlugger dan zij en wachtte niet om hun persoonlijke visie te aanhoren.
Mijn antwoord was klaar voor zij het eerste woord hadden gesproken.
Ik identificeerde oordeelde en veroordeelde. Want deze termen liggen dicht bij elkaar.
Nu wil ik op zoek gaan naar mezelf.
Wie ben ik. Wat denk ik. Hoe ben ik ertoe gekomen om op die manier te denken?
God zij dank ben ik als een optimist geboren.
Snel in alles, vlug in doen en daarbovenop een radde tong.
Ik verzette tweemaal zo snel een tafel en een stoel terwijl anderen nog
stonden na te denken waar die voorwerpen naar toe moesten.
Maar vanaf nu mag het rustiger ik wil de tijd nemen om te bezinnen
en mezelf te identificeren; niet de anderen.
Ik heb verlangens zo hoog als een wolkenkrabber en ideeën zo gaaf als
een lelie. Ik hou van zachte geuren en zachte pastelkleuren.
Het schreeuwerige hoeft niet meer.
Ik wil de dingen van het leven identificeren. Al wat ik tegenkom.
Dit wil zeggen alles zien en bekijken.
Alles aanraken en voelen.
Het wonder van de natuur doordringen door het opsporen van honderden vragen.
Ik wil bewust leven.
Ik wil in ieder mens een eigenheid ontdekken, zeg maar identificeren om gemakkelijker te communiceren en op dezelfde golflengte te geraken.
Ik ben op zoek naar een waarheid die niet hoger ligt maar om en rondom mij vatbaar is. De Scheppende Hand van God.
Ik zit ergens op een loopband zonder het doel voor ogen te houden. Ik wil
Een eigen parcours volgen bewust en wel beleefd.
Gelukkig zijn is mijn leitmotief.
En soms denk ik dit is perfect mogelijk maar niet met zoveel dingen
om mij heen.
Mensen die mij bewegwijzeren. Opinies die mij niet liggen.
Voedsel dat mij miskomt en resten uit mijn opvoeding mij beklemmen.
Ik wil vrij en luchtig leven. Met een dankbaar hart en een zicht op
zoveel mooie dingen. Ik wil zingen en beminnen. Ik wil dragen en geven
zonder verhoor en vertaal. Ik heb niet zoveel te vertellen maar wel aan te tonen hoe eenvoudig een mensenleven kan zijn.
Ik leef niet op een eiland alleen in de Stille Oceaan.
Ik heb relatie nodig een klankbord en een bemoedigende blik een schouderklopje om het hier uit te houden.
Wil jij mijn metgezel zijn in goede en kwade dagen.
Als ziekte ver van mijn bed blijft heb ik niet eens het recht te klagen
en nog minder te zagen.
Trouwens ik word niet ziek als jij in mij wil blijven geloven.
Laat ons samen op weg blijven gaan naar een nieuwe, vernieuwde wereld die zich elke dag voor onze ogen afspeelt en ontplooit : steeds wijder en wijzer.
Tenslotte ben ik die particule die zou ontbreken als ik niet op tijd en stond
mijn plaats zou veroveren en telkens opnieuw herveroveren.
Ik mag er zijn. Laat het vuur maar branden.
Lina Van Obergen
