DE JONGEN EN DE BIE.

J.A. VAN DROOGENBROECK.

Piet wijsneus zag een bietje vliegen.

Hij sprak:wel ,wel! gij aardig dier!

Mijn vader zegt dat gij kunt steken

Daarvan geloof ik niet een zier!

Wel,steek maar,zo ge durft, gij bieken;

Ik ben van u toch niet vervaard.

Zoudt gij het wagen mij te steken ?

Ge zijt niet eens een slagje waard!

Ik blaas op u,ge zijt verdwenen,

Eén vingerknip,en ge zijt dood.

Vrees gij voor mij:ik moet niet vrezen,

Want gij zijt klein en ik ben groot!

Zeg ,wil ik u eens vangen ,vliegsken?

Wel kom maar hier,mijn beestje :EI!

Mijn duim !mijn duim!zo riep de jongen,

En liep naar huis met groot geschrei.

Mijn vader kent zeer vele zaken;

En zegt hij :"jongen,doe dit niet!"

Dan zal ik steeds gehoorzaam wezen,

En denken aan de wijsneus :PIET.