Siobhan

Inhoud blog

	Twee dagen met moeder...
	Blogs... en blogs...
	Voor MARINA
	Spreuken/gezegden
	'Goodbye'

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

! Dag en veel groetjes !

Siobhan

02-08-2006

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

En... wat nu ?

We zijn gisteravond (de vier zussen en ook m'n broer (hoe is het mogelijk !)) bij m'n oudste zus samengekomen om te bespreken (in samenspraak met de huisarts) wat en hoe er iets (maar wat ?) kan gedaan worden om ons mema te helpen in deze trieste periode van haar leven. Heb direkt aan de vier anderen gezegd wat ons mema me vertelde: 1) GEEN verpleger/ster die haar 's morgens en 's avonds komt wassen en verzorgen; dit wil ze in geen geval laten gebeuren... en 2) ABSOLUUT NIET naar een bejaardentehuis; dat accepteert ze helemaal niet !!! Maar wat nu ? Van de huisarts weten we alleen dat ze een infectie heeft aan haar longen (dat doet me terugdenken aan de maanden begin 1987 toen ons pepa ook een infectie aan zijn longen had, maar... er was véél meer; hij had ook een ongeneeslijke hersentumor en bij m'n liefste vadertje was er totaal geen genezing mogelijk; hij viel ook altijd tot hij dag en nacht in bed bleef; na veel pijn overleed hij op 31 juli '87). Ons mema valt ook regelmatig, dus wat haar dokter nu al weet klinkt echt niet positief... Plus: er zijn ook problemen met ons mema's lever; wat precies wist Luc nog niet ==>> hem rond 20 uur opbellen en vragen of hij al meer weet... We besloten om toch een verpleegster te vragen 's morgens; hoe zal ons mema hier op reageren ??? En als ze op zondag bij één van de vijf kinderen op bezoek gaat (dat gebeurt al jaren) geven we haar voor vijf keer een volledig en ingevroren middagmaal mee dat ze alleen moet opwarmen in de microgolf. We nemen haar wasgoed mee om thuis te wassen en te strijken en gaan die week elke dag bij haar langs om wat te praten, eventueel naar apotheek, bakker, GB gaan,... Ondanks dat is ze nog veel alleen maar om haar beurtelings één maand bij ons thuis te helpen en verzorgen... dat was wéér es een probleem voor mijn broer (altijd tegenwringen !) en m'n jongste zus die in 't onderwijs staat (dat is ook altijd haar excuus; ik heb ook 25 jaar les gegeven maar toen ons pepa ziek werd vroeg 'k een halve uurrooster aan en kreeg toestemming daarvoor; zo kon 'k zoveel mogelijk, ook 's nachts, bij hem zijn). Heb aan alle anderen gezegd dat ik best mijn deel wil doen op voorwaarde dat alle vijf de kinderen hetzelfde doen. Daarover was echter geen discussie mogelijk; drie dochters (van de vijf kinderen) moeten het doen (die twee zussen zijn altijd thuis behalve als ons Lief in Frankrijk zit, en ik ben ook altijd beschikbaar want gepensioneerd). Het zijn altijd dezelfde twee kinderen die problemen maken... dus zussen:'los het maar op onder jullie drie'. Nu nog bang afwachten wat de huisdokter verneemt van al de andere onderzoeken. Heb er écht GEEN goed oog in... En... wat moet mijn moeder nu wel denken...

Geef hier uw reactie door