Siobhan

Inhoud blog

	Twee dagen met moeder...
	Blogs... en blogs...
	Voor MARINA
	Spreuken/gezegden
	'Goodbye'

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

! Dag en veel groetjes !

Siobhan

11-09-2006

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

! 9/11 vijf jaar geleden !

Vandaag nét vijf jaar geleden: de verschrikkelijke aanslag op de Twin-Towers in NYC én op het Pentagon plus een vierde vliegtuig dat neerstortte in de USA. Op die gedenkwaardige dag was ik op reis doorheen Ireland en rond 14 uur was de buschauffeur gestopt in Tralee, een machtig mooi stadje aan de Zuid-Westkust. We zouden Tralee bezoeken met een plaatselijke gids en hadden net geluncht . Het was prachtig warm en zonnig weer wat je niet direkt daar verwacht. Met deze fantastische reis waren we (drie Engelse ladies, 46 Amerikanen en ik alleen uit België) al 12 dagen door mijn geliefde Ireland aan 't trekken. Had deze reis speciaal geboekt omdat ik héél graag allerlei wou terugzien wat 'k ooit in Ireland zag én natuurlijk voor de 'very nice people', de natuur, de 'Ring of Kerry', de muziek en het dansen, het zingen, de pubs, de Guinness,... en nog zoveel meer. Op deze geweldige reis ontdekte ik weer de MAGIE van het land en bovendien was 'k verliefd geworden op John, de Ierse gids in de bus. We bleven al na één dag overal samen, zaten naast mekaar vooraan in de bus (hij moest ons 'gidsen') en ieder vrij moment voor hem deelden we. Ik voelde me op die reis 'EEN ECHTE PRINSES'. Leerde van hem véél over zijn land, allerlei wat 'k voordien niet wist. De Engelse ladies en de oh zo naïeve maar vriendelijke Amerikaanse reizigers gniffelden achter ons; het was ook nét of we jonge verliefde tieners waren... En dat gniffelen kon ons niet deren... Na de lunchpauze zouden we met de plaatselijke gids op ontdekking gaan in Tralee. Enkele mensen wilden in de bus o.a. foto-en filmgerief halen; de buschauffeur zat in zijn bus met de TV aan. Wij kwamen in de bus... en zagen de afschuwelijke beelden van de eerste toren van het WTC waar het brandde en er een ontzaglijke rookwolk opsteeg. Wij waren sprakeloos en bleven staren... Wat gebeurde daar ? De andere reizigers kwamen geërgerd naar de bus om ons te halen... Iedereen zag toen dat een vliegtuig zich door de 2-de toren boorde. In ons gezelschap waren er vier Amerikanen uit NYC. Eerst iedereen sprakeloos en héél stil, rillend van afschuw, dan de vier New-Yorkers en iedereen in tranen... Ze kenden enkele mensen die in de Twin-Towers werkten. Direkt overal gebeld naar Amerika maar noch per gewone telefoon noch met een GSM kon iemand contact krijgen met het thuisfront. Het bezoek aan Tralee werd afgelast en de bus bracht ons dadelijk naar het volgende hotel. Na deze merkwaardige reis konden de Engelse ladies en ik weer naar huis vliegen maar de Amerikanen konden geen vliegtuig krijgen... ik kreeg later van een Amerikaanse medereiziger een brief waarin o.a. stond dat de ganse groep nog vijf dagen in Ireland moest blijven en véél schrik had om naar de USA terug te vliegen... Zal dit alles NOOIT vergeten. En mijn John ? Dat bleek na enkele maanden pure verliefdheid en fysieke aantrekkingskracht, niets meer en niets minder. Maar bewaar zoete momenten en herinneringen aan hem plus foto's en brieven én hij blijft nog steeds een apart plaatsje behouden in m'n hart... 9/11/2001... Iedereen weet nog precies waar hij of zij was op dat ogenblik, nét zoals bij de dood van J.F. Kennedy en Lady Di...

Geef hier uw reactie door