Vandaag weer even heel stil geweest .
Dit tijdens de begrafenis van een leeftijdsgenoot .
60 jaar is toch wel te vroeg om alles hier achter te laten .
Een drietal weken geleden ,
waren we samen met hem
nog op de begrafenis van een tante van mijn man .
Niets wees erop dat dit de laatste keer zou zijn ,
dat we met mekaar spraken .
Hij zei toen nog al lachend : ik ben nu met pensioen ,
en kan nu al doen wat ik wil .
Ik kan nu gaan genieten !
Wij gaan samen op weekend volgende week , zei hij .
Ik antwoordde er op dat ze gelijk hadden ,
en er moesten van genieten , nu het nog kon !
Dat weekendje hebben ze samen toch nog kunnen beleven .
Vorige week , had hij de zaal nog helpen klaarzetten ,
voor het kerstfeest van de landelijke gilde .
Er was helemaal niets aan de hand met hem .
's Nachts is hij dan plots gestorven .
Erg voor de mensen die hij achterlaat .
Ze hebben geen afscheid van hem kunnen nemen .
Als zoiets voorvalt in je buurt of in je vriendenkring ,
heb je daar geen woorden voor
en wordt je héél stil vanbinnen .