|
Naar de dagelijkse mis in de Vasten
In mijn jeugd werd niet alleen de vasten strikt toegepast maar gingen we ook dagelijks s morgens naar de mis. Dit trouw bezoeken van de kerkdienst deden we niet alleen voor de ogen van onze Lieve Heer maar op de eerste plaats voor de stempel die we op een bezoekerskaart gedrukt kregen en die op het eind van de rit ( lees vasten) recht gaf op een busreis en bezoek aan een speeltuin. Niet ver, de speeltuin was gelegen in Herentals De Kruisberg, dit was voor ons reeds ver genoeg. Dat we niet alleen waren in onze dagelijkse inspanning getuigde de volle bus die eindelijk op een stralende dag vertrok naar de speeltuin. We waren voorzien van spijs en drank en verheugde ons op een prachtige dag van spelen en ravotten. Om ons te amuseren hadden we niet veel nodig een schommel, schuifaf en een zandbak was voldoende om ons uren zoet te houden. Meestal kregen we van de inrichters ook nog een frisdrank aan geboden, zodat ons geluk niet op kon. De dag werd besloten met een voetbalmatch, niet dat we zo goed konden voetballen maar met zn alleen op het veld en achter de ongrijpbare bal te rennen was voor de meeste van ons reeds voldoende.
s Avonds voerden de bus een gelukkige jeugd terug naar de parochie en zo ik reeds in een vorige bijdrage zei, moe maar gelukkig.
Nota:
Dat dit stukje prachtige natuur op punt staat van te verdwijnen en plaats moet maken voor een verkaveling is onbegrijpelijk. Is geld dan belangrijker dan spelende kinderen .en dit voor een katholieke organisatie als eigenaar?
|
