Ook verlof is familiegeschiedenis

Woensdag 20 juni 2007 Fietstocht Lechtal

Weer scheen de zon , voorbode van een prachtige fietsdag. De fietsen werden van stal gehaald ( lees skiruimte). Erwin wachtte een lange bergtocht. Zijn mountainbiketocht startte in Weissenbach( hoogte van 900 meter) en vandaar naar de Rotlech stuwmeer( hoogte van 1050 meters ). De tocht leidde van daar naar Rinnen( hoogte van 1271 meter ), Namlos( hoogte van 1225 meters ) om in Stanzach terug tekeren in het Lechtal.

Ik volgde de Lech stroomafwaarts tot in Elmen om dan terug te keren stroomopwaarts tot Steeg en dezelfde weg naar Elbingenalp. Ongeveer een fietsafstand van 60 kilometers. Meestal langs rustige autovrije wegen. Deze paden worden in de winter gebruikt als “ langlooproutes”.

We vertrokken samen in Elbingenalp onder een weer wolkeloze hemel, de temperatuur van 25° maakte het fietsen nog aangenamer.

Aan de nieuwe Lechbrug ( de oude brug is eveneens weggespoeld door het hoogwater van augustus 2005) in Elmen scheidden onze fietswegen. In Elmen had ik een ruststop voorzien in “ Hotel Kaiserkrone”. Dit hotel werd vroeger veel bezocht door Vlamingen. Nu zag het er op het eerste gezicht wat verwaarloost uit. Op het terras in de schaduw een biertje gedronken.

http://www.elmen.be

Op de weg naar Steeg nam ik meer tijd om wat te drinken en foto’s te nemen van de omgeving. Heel wat fietsers passeerden me. Het fietstoerime zit duidelijk in de lift en dit zowel voor jong als voor oud. Heeft men geen fiets van thuis meegebracht dan is er geen probleem men kan in de meesten dorpen in het dal een fiets huren.

http://lechtal.at/steeg

In Steeg wilde ik eerst wat gaan drinken in “Hotel Stern” ons bekent van vorige reis in het Lechtal. Op aanraden van de gastvrouw van Bellevue werd dit een ijsje in de plaatselijke kaasmakerij ( “ kaiserrei” ).

En gelijk had ze, gezien het warme weer was ik niet alleen om van de zomerselekkernij te genieten. Het terras van de kaasmakerij zat vol met smullende mensen.

Langs dezelfde weg terug gereden naar Elbingealp. De tocht naar Steeg en terug is niet zo goed aangegeven. Eenvormigheid is hier (nog) niet het geval. De bekende gele pijlen zij soms groen en nu en dan is de rijrichting aangegeven op het asfalt. Echt verkeerd rijden gaat moeilijk, maar een goede raad blijft met je fiets van de hoofdweg want de Tirolers ( anders vriendelijke mensen ) rijden als gekken met hun wagens.

Avondeten in “ Hotel Post”.

Erwin dagsoep, kippensteak en een radeller.

Ik dagsoep, jagersnitsel en een radeller

S’ Avonds vanaf ons balkon” genoten” van een onweer en van het werk van de landbouwers die met veel inspannig hun hooi juist optijd voor de regen binnenreden.

We weten nu wat ons morgen tewachten staat, een onweer brengt meestal een weersverandering tot stand.

Morgen regen? We zien wel.

Gruss Got