DE TIJD VAN TOEN                  1983        - januari en februari –xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ludo Vervloet   (freelance journalist)

De terugblik op  het crossjaar 1982 hadden we begin vorige maand al achter de rug. Dus vroeg ik me af hoe we de herfst- en wintermaanden zouden moeten doorkomen. Wachten tot januari voor een parallelle verslaggeving 1983 met  het seizoen 2008, of gewoon doorgaan en het nieuws van 25 jaar geleden nog eens omspitten bij de gezelligheid van een snorrende kachel of de gloed van een inbouwhaard?

U lezer, heeft beslist om meteen weer aan de slag te gaan. Uw talrijke mails –waarvoor dank uiteraard- hebben me een beetje overrompeld. Ik wist niet dat dit rubriekje zelfs jonge mensen, echt veel jonge mensen, kon bekoren.

De drang naar vroeger, toen alles zoveel beter was, leeft blijkbaar sterk in motorcrossmiddens. Maar…”wees geen verzamelaar van oude dingen”, zegt een hindoe wijsheid. Vergeet ook niet de rijders en kampioenen van nu te respecteren.

Een beetje proeven van het verleden mag, maar laten we ons niet volop onderdompelen in een bad van nostalgie en melancholie, een kleine douche volstaat.

Amper drie weken na de kerstcross op het Eurocircuit van Valkenswaard opende het internationale motorcrosseizoen 1983 met een flink bezette wedstrijd in het Nederlandse grensdorpje Budel. Zowat 4 000 erg hongerige crossfans kwamen er zich vergapen aan de eerste kunstjes van vooral de Belgische rijders.

EERSTE WINST VOOR HARRY EVERTS IN BUDEL

De wedstrijd in Budel werd 16 januari gereden over drie reeksen. Vooral de prestaties van Yvan Van den Broeck, voor het eerst helemaal in de gele kanariekleuren van zijn nieuwe merk Suzuki, bleven ons bij. De als herboren rijdende Van den Broeck werd derde, vierde en tweede in de reeksen en dat leverde hem de tweede plaats in de eindstand op. Het feit dat Van den Broeck in de derde reeks geruime tijd aan de leiding reed, opende perspectieven voor de toekomst.

“Yvan oogde mooi op zijn allereerste Japanse motor, alleen kon het nog wat sneller”, meende Jo Martens na afloop.

De echte strijd voor de zege werd uitgevochten door de familieleden Jo Martens en Harry Everts. Jo als een vaste Yamaha-waarde  en Harry als kersverse deelnemer aan het wk 500cc, uiteraard nog steeds op Suzuki.

Jo won de eerste reeks, Harry de tweede en de derde. Jo viel in de laatste reeks uit met een defecte versnellingsbak.

Mede daardoor werd Harry Everts ook de eerste winnaar van het nieuwe seizoen, voor Yvan Van den Broeck en kerstcrosswinnaar Van Mierlo.

HARRY EVERTS BEVESTIGT IN DE HECHTELSE DUINEN

Eén week later opende ook het Belgische seizoen onder een stralende winterzon voor liefst 7 000 toeschouwers in de Hechtelse Duinen.

Net als in Budel was de viervoudige ex-wereldkampioen Harry Everts  ook nu weer de betere uit het sterke lot inters van een wedstrijd die bij momenten het aankijken meer dan waard was.

Harry lukte tweemaal kopstart en was ook evenveel keer de eerste aan de meet.

Dat dit resultaat er niet zonder slag of stoot kwam, kon alleen maar de vele supporters plezieren, want die kregen prachtig weerwerk te zien van Jo Martens en Yvan Van den Broeck, de mannen die ook in Budel al erg alert voor de dag kwamen.

Ook André Malherbe, die even was komen overwippen vanuit Los Angeles - waar hij testte voor Honda- liet zich helemaal niet onbetuigd. Derde werd hij in de eerste reeks, maar in de start van de tweede viel hij er af  toen hij Everts wou voorblijven. Hij vloog meteen terug naar L.A.

Harry Everts was na afloop een gelukkige man.

“Ik heb vandaag een erg goede, tactische wedstrijd gereden”, vond Harry van zichzelf. “Aan de valpartijen van Jo (eerste)en Yvan (tweede reeks) had ik niet de minste schuld. Ik denk dat ze zichzelf in nesten hebben gebracht.”

Ben je niet een beetje te vroeg in vorm?, vroegen velen zich met ons af.

“Helemaal niet”, antwoordde de kersverse 500cc-ster. “Dit is precies wat ik nodig heb. Ik kan niet naar een bepaalde wedstrijd toe leven. Ik moet het hebben van wedstrijden én van resultaten. Hoe meer ik kan winnen, hoe groter mijn moreel wordt. Ik ben niet zinnens om daar in de komende weken en maanden vanaf te wijken. In mijn eerste wk 500cc wil ik meteen meedoen voor de titel.”

Wie wonnen er nog in Hechtel?

Walter Van Rompaey  bij de juniors 500cc, voor Van Vught en Munters. 

Julien Boonen bij de nationalen 500cc voor Dirk Geukens en Gerrit Zwijsen.

Herman Gevers voor Didier Theuwis en Luc Descheemaecker tussen de nationalen 125cc en Theo Eggens won bij de inters 125cc  voor Jantje Blancquaert, Jacky Martens en de nieuwe Gilera-tandem Velkeneers-Maddii.

JO MARTENS WINT IN WEELDE

De laatste januariweek was winters en guur. In de ijskoude gemeentebossen van Weelde werd Jo Martens de oververdiende winnaar van de toen nog Antwerpse openingsklassieker. Eric Geboers en André Vromans keken kouwelijk vanop de zijlijn toe.

Jo Martens won vrij gemakkelijk de eerste reeks nadat hij kopstarter Harry Everts al in de eerste ronde het nakijken had gegeven.

De tweede reeks werd geteisterd door een verschrikkelijke hagel- en sneeuwbui en ook de snel invallende duisternis plaatste een aantal rijders voor grote problemen.

Echt veel hinder had Jo Martens daar blijkbaar niet van, want hij won ook deze reeks.

Henk van Mierlo, ook een man in vorm want een maand geleden nog winnaar van de kerstcross, werd tweemaal tweede in de reeksen en mocht samen met derde man Everts en met winnaar Jo Martens op het podium.

Eric Van Vught won de juniorswedstrijd 500cc voor Leo Van Dievel en Walter Van Rompaey.

Herman Gevers liet Wilberts en Van Woensel achter zich  bij de nationalen 125cc en

Dirk Vanuytrecht werd winnaar bij de nationalen 500c voor Julien Boonen en Dirk Geukens.

Pierre Van Poelvoorde haalde het van Jan Van Poppel en Dave Strijbos bij de inters 125cc.

LUMMEN GEANNULEERD

De voor 6 februari geplande wedstrijd in Lummen  kon niet plaatsvinden omdat de weersomstandigheden echt te ijzig waren om een normaal wedstrijdverloop te garanderen.

Ja mannekens, crossen in de wintermaanden van 1983 was echt een kouwelijke bedoening.

ANDRE VROMANS MET DE CHRONO IN LOMMEL

Ook op 13 februari regeerde koning winter nog stevig in Vlaanderen. Op de Lommelse Heeserbergen volgden de niet zo talrijk opgekomen en snel verkleumde toeschouwers in de ijzige noordenwind het duel tussen Jo Martens en de heroptredende André Vromans. Die zwoer vorig najaar veel minder nationale wedstrijden te zullen rijden om fit door het wk te komen.

Jo Martens eindigde tweemaal tweede in de reeksen, één keer achter André Vromans, een tweede maal achter Harry Everts. Na afloop hadden Vromans en Martens elk vier punten verzameld en moest de chrono uitspraak doen voor de eindzege. Vromans behaalde met miniem tijdsverschil zijn eerste overwinning van het seizoen.

Winnaar Vromans vertelde achteraf dat hij bewust de risico’s had geschuwd: “In de voormiddag was het rijden ronduit gevaarlijk door de stijf bevroren brokken zand op het circuit. Tijdens de eerste reeks ben ik alleen in de aanvangsronde voluit gegaan. Op de derde plaats heb ik gewoon zitten wachten op de fouten van Jobé en Martens voor me. Jobé ging vrij vlug ongelukkig onderuit, Jo liet zich door me opjagen tot hij even in de fout ging.”

En verder:”Door de laagstaande zon waren de knippen niet meer te zien in de eindfase van de tweede reeks. Harry heb ik laten betijen voor de reekszege. Jo hield ik binnen gezichtsafstand. Op de derde plaats wist ik me toen meester van de situatie.”

Jo Martens was na afloop meer dan een beetje ontgoocheld:”Dat beetje pech, hé. In de eerste reeks verspeelde ik te veel tijd in een gemiste aanval op leider Vromans. In de tweede werd ik verrast door de zegedriftige Everts, die het op de reekszege gemunt had. Kleine dingen die me van een grote overwinning hielden.

Eric Geboers werd vijfde en vierde in de reeksen en klaagde over het gebrek aan kracht in de armen. “Gebrek aan competitie”, verduidelijkte Eric.”Maar in Koersel krijg je een veel betere Geboers te zien, dat is beloofd;”

Georges Jobé werd na afloop van de eerste reeks, waarin hij derde finishte, in het ziekenhuis in een licht gipsverband gestopt. Hij liep een stevige verzwikking op.

Dirk Geukens won bij de nationalen 500cc voor Dirk Vanuytrecht en Benny Vandeneynde.

Mario Martens, de broer van Jo, haalde het bij de nationalen 250cc.

Walter Van Rompaey was niet te stoppen tussen de juniors 500cc en

Jantje Blancquaert gaf de betere inters 125cc, op uitzondering van Eric Geboers, die de eerste reeks buiten competitie betwistte en ook won, een rijlesje.

HARRY EVERTS : DRIE OP VIJF        -  KOERSEL  -

Op de dag dat Kees Van der Ven zijn tweede enduro van Le Touquet won en Jaak Vanvelthoven achtste werd, gingen onze topcrossers reeds voor de derde keer in Limburg aan de slag.

Harry Everts, clubpiloot van de MC Koersel, had al twee jaar na elkaar wegens blessures moeten afmelden aan het Fonteintje en ook dit keer was een forfait niet veraf .

Harry: “Donderdag voelde ik me zo ellendig dat ik nauwelijks de trap op kon. De dokter gaf me een paar fikse spuiten en…dat hielp. Gisteren zaterdag voelde ik me al een stuk beter, maar dat ik hier vandaag eindwinnaar zou worden, was totaal onverhoopt.”

Met zijn derde overwinning in vijf wedstrijden nam Everts de vrees weg bij de supporters dat we opnieuw in een Vromans-voorjaar zouden belanden.

De kopstarts in Koersel waren tweemaal voor snelstarter Raymond Heeren.

Raymond leidde telkens ook het eerste deel van de reeks. Dan kwamen de Suzukikleppers op de proppen.

Everts keek in de eerste manche vanuit vierde positie toe hoe Vromans en Geboers elkaar het leven zuur maakten en gaf beiden het nakijken in de laatste minuten van de koers.

In de tweede manche reed Everts 8 ronden in het spoor van Heeren en werd daar verrast door Vromans. Harry pikte evenwel meteen aan en wachtte andermaal de eindfase van de wedstrijd af om toe te slaan. Op de meet hield hij nog nipt de fel teruggekomen Geboers achter zich.

Vromans  werd opnieuw derde in de reeks en in de wedstrijd die Everts won voor Geboers.

Eindwinnaar van de 250cc-cross, de eerste proef van het BK trouwens, werd Marc Velkeneers op zijn nieuwe Gilera.

Marc won de eerste reeks en had zelfs het maximum van de punten kunnen scoren als hij op een paar honderd meter van de finish van de tweede niet was aangereden door Georges Jobé. Zij stonden toen op het punt om leider Jacky Martens tot de orde te roepen.

De 19-jarige Jacky Martens bleef mooi overeind, won de reeks en gaf na afloop slechts 4 punten toe op Velkeneers, de eerste leider in het BK.

Andere winnaars in Koersel waren:

Danny Everts (de jongere broer van Harry) voor Zwijsen en Geukens  bij de nationalen 500cc.

Eric Van Vught voor FAM-kampioen Harnisfeger en Lambrechts bij de juniors 250cc.

Stotzem was de beste 125cc, Peter Goolaerts eerste Vlaming op de vijfde plaats.

VROMANS HAALT HET VAN GEBOERS      -  AMC PAAL in KOERSEL  -

Eén week na de wedstrijd in Koersel waren onze topcrossers alweer te gast op de omloop van het Fonteintje. Dit keer in een organisatie van AMC Paal dat geen toelating kreeg om thuis te organiseren.

Deze tweede wedstrijd op dezelfde locatie werd helemaal geen kopie van de vorige. De weersomstandigheden waren nu relatief zacht, maar de dooi had voor erg zware zand- en modderstroken gezorgd. De jongens met de betere fysiek zouden hier het verschil maken.

Eric Geboers pakte in de eerste rit uit met een raketstart en reed een haast perfecte wedstrijd aan de leiding. Hij won  voor Vromans die in de eindfase nog de maat nam van Jo Martens. De gegriepeerde Harry Everts finishte met een flinke achterstand op de winnaar als vierde en hield daarmee Guy Van Gijseghem en Jaak Vanvelthoven (vanuit 23^ste positie) achter zich.

Kopstarter Jo Martens beleefde niet veel plezier aan zijn bevoorrechte plaats in de tweede reeks. André Vromans had blijkbaar iets goed te maken. Al in de derde ronde liet hij Jo aan zijn lot over en reed in een minimum van tijd  ook 15 seconden weg van Eric Geboers die zich eveneens van Jo Martens had ontdaan.

Vromans en Geboers totaliseerden elk een eerste en tweede plaats en speelden gelijk met de punten. Eric, met een bonus van 6 seconden in de eerste reeks, bleef uiteindelijk hangen op 9 seconden van Vromans om eindwinnaar te worden.

André Vromans won dus, net als in Lommel, de wedstrijd met een betere tijd want van een betere tweede reeks was toen nog geen sprake.

De nevenwedstrijden:

Dirk Vanuytrecht was de beste tussen de nationalen 500cc. Hij en Guy Vangeel wonnen de reeksen.

Ivan Grobben won bij de nationalen 250cc .

Peter Goolaerts was de regelmatigste junior 125cc, net als Jimmy Munters bij de juniors 500cc

Volgende keer blikken we terug op de nationale maartse wedstrijden in Dessel, Lustin,  Wuustwezel, Vorselaar en Genk. Met de komst van de lente volgen we ook Eric Geboers en Marc Velkeneers in de GP van Nederland 125cc. Dan staat Pasen al voor de deur en even later branden alle wereldkampioenschappen in volle hevigheid los.

Men zegge het voort….

Foto’s uit het jaar 1983 zijn meer dan welkom.

Scan ze in of vraag een vriend(in) omdat voor je te doen en stuur ze naar

ludo.vervloet@pandora.be

Nieuwkomer op deze site? Geen nood.

Zoek in de keuzebalk naar archief en vraag naar ludo vervloet

alle ooit verschenen stukken rollen zich voor uw ogen af

Geniet er van!