|
DE TIJD VAN TOEN april 1983xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ludo Vervloet (freelance journalist)
April 1983 was in Europa nog erg koud en nat. De meeste wedstrijden hadden dan ook te lijden van de aanhoudende winterse toestanden. Geen nood echter voor de toppers.
Wereldkampioen Eric Geboers won drie van de eerste vier GPs 125cc en zette daarmee wellicht al een beslissende stap in de richting van een nieuwe titel.
Ook Georges Jobé pakte groots uit in het wk 250cc terwijl titelhouder Danny Laporte zijn start min of meer miste.
In 500cc kwam wereldkampioen Brad Lackey zijn titel niet verdedigen. Vicewereldkampioen André Vromans kreeg meteen het sterke Hondablok Noyce-Malherbe geserveerd en ook de Zweed Hakan Carlqvist leek helemaal terug van weggeweest.
In het wk wegrace pakte Freddie Spencer vernietigend uit. In zijn spoor lieten ook Randy Mamola en nieuwkomer Eddie Lawson zich van hun beste kant zien. Het wk dreigde erg Amerikaans te kleuren.
FAST FREDDIE SPENCER in Z.Afrika en Frankrijk
19 maart werd op het Zuid-Afrikaanse Kyalamicircuit de eerste wegrace-GP van het nieuwe jaar gereden. Alleen voor de klassen 500 en 250cc.
De Fransman Baldé won bij de halveliters voor onze Didier de Radigues die, na het opdoeken van de 350cc-klasse, met Chevalier voor de wereldtitel ging. Didier hield de andere Franse rijders Guilleux en Fernandez met een neuslengte achter zich.
De 500cc-wedstrijd werd gedomineerd en gewonnen door de nieuwe Hondacoryfee Freddie Spencer voor Kenny Roberts, Ron Haslam, Marc Fontan, Randy Mamola, regerend wereldkampioen Franco Uncini, Raymond Roche, nieuwkomer Eddie Lawson, oud-wereldkampioen Lucchinelli en good old Barry Sheene.
Paaszondag 3 april deed Freddie Spencer zijn eerste succes nog eens dunnetje over in de ijskoude Franse GP op Le Mans. Meer nog, samen met Lucchinelli en Haslam zorgde hij voor een volledig Honda-podium. Yamaha-Roberts en Suzuki-Huewen konden alleen maar ondergaan.
De wedstrijd werd ontsierd door het dodelijk ongeval van De Zwitser Frutschi. Die werd bij 280 km/u van de baan geblazen door een hevige windstoot. Eerder op de week kwam ook de Japanner Ishikawa tijdens een training om het leven na een botsing met Reggiani.
De Brit Alan Carter won de 250cc-race voor Cornu, Rapicault en onze Didier de Radigues. Carter remonteerde van de 31ste startplaats naar de overwinning. De Radigues had aan zijn vierde plaats genoeg om leider te worden in het wk.
ERIC GEBOERS WINT PAASTROFEE
In eigen land stond alle motorsportbedrijvigheid met de paasdagen in het teken van de paastrofee, dé grote klassieker van het Belgisch seizoen.
Eric Geboers, de 20-jarige wereldkampioen 125cc, werd de schitterende winnaar van de 20ste paastrofee die traditiegetrouw in een Waals (Marche) en een Brabants (Leuven) luik werd opgedeeld.
Eric won 4 van de 6 reeksen, wat ruim voldoende was om eindwinnaar te worden met het maximum van de punten. Geboers won bovendien ook de wedstrijden 250 en 500cc en liet de brokken in de overige reeksen voor Malherbe en Jobé.
Om de verkleumde toeschouwers nog een beetje op te warmen pakte hij in de allerlaatste reeks uit met een onuitgegeven stunt. Pas toen iedereen al geruime tijd onderweg was, begon Geboers aan zijn wedstrijd. De toeschouwers werden gek van vreugde toen Geboers zijn onmogelijk gewaande remonte in winst dreigde om te zetten. Zo ver kwam het net niet, maar de kenners gewaagden na afloop van de tweedaagse toch van een nieuw tijdperk in de motorcross.
Vromans, Everts en Martens waren na afloop van de trofee danig onder de indruk van Geboers overwicht. Alle drie waren het er roerend over eens dat Eric nu al tot de allergrootste behoorde.
Eric zelf bleef bescheiden in het succes: In de derde manche te Aye (Marche) merkte ik pas aan de meet dat ik onderweg de dop van de waterkoeling verloren had. Ei zo na was ik niet over de meet geraakt. Al bij al ben ik heel gelukkig met deze trofeewinst. Iedereen wil deze koers wel eens winnen. Broer Sylvain deed het in 1969 . Dat ik voor de 20ste editie aan de beurt ben in mijn 20ste jaar doet me wat. Ik geloof dat ik mee de show heb gemaakt en de toeschouwers, ondanks het erbarmelijk slechte weer, toch waar voor hun lieve centen heb gegeven. Die eer is me meer waard dan geldelijk gewin. Zondag wacht me een nieuwe uitdaging in Launsdorf. Denk maar niet dat ik daar even vlot voor de dag zal komen als ik Best. Rinaldi en Co azen beslist op weerwraak.
JOBE WINT EN BLIJFT LEIDER BK 250cc in Bergen
10 april zou er in België op twee fronten gecrosst worden. De wedstrijd in Tessenderlo kon evenwel niet plaatsvinden omdat men het terrein niet tijdig in orde kreeg. Misschien zaten de GPs 125 en 500cc op dezelfde dag daar ook voor iets tussen
In Mons-Bergen stond de derde BK-proef 250cc volledig in het teken van het duel Jobé-Martens.
Jo Martens won de eerste manche voor Jobé en Dré Massant. In de tweede botste Jo tegen een boom op en bezeerde hij dermate zijn schouder dat een nieuw duel met Jobé er niet inzat. Jobé en Jo eindigden toch nog in dezelfde ronde, alle andere deelnemers werden door hen gedubbeld.
Jobé won de wedstrijd en behield in de tussenstand van het BK 1 punt voorsprong op Jo.
Ivan Grobben won de koers bij de nationalen 250cc voor Danny Rogmans en Rob Vanham.
Eric Vermijs was de betere van Bruno Van Horebeek en Serge VanHuffel bij de juniors 250cc.
ERIC GEBOERS MET HET MAXIMUM GP Oostenrijk 125cc
Eric Geboers, de verbluffende winnaar van de paastrofee, zette in de tweede GP van het jaar zijn zegetocht gewoon verder. In Launsdorf won hij, net als in Best, opnieuw de beide reeksen van de GP en daarmee leidde hij ook in de tussenstand met het maximum van de punten.
De enige die in Launsdorf een beetje in zijn buurt kon blijven was Michele Rinaldi. De sploeggenoot van Eric werd telkens tweede in de reeksen en volgde in de tussenstand al op 20 punten van zijn kopman.
Corrado Maddii werd door beide Suzukirijders op vrij grote achterstand gereden. Pekka Vehkonen was alleen in de eerste reeks voorin te vinden en de Amerikaan Gibson bleef erg onder de verwachtingen. Velkeneers en Lejeune tekenden elk voor één toptien plaats.
NOYCE WINT VAN MALHERBE MET DE KLOK GP Zwitserland 500cc
Voor de eerste GP van het nieuwe seizoen meldden zich in Payerne liefst 82 rijders aan voor 40 plaatsen. De Belgen wisten zich allemaal te kwalificeren in de onmetelijke modderpoel, ook de jonge nieuwkomer Paul Heylen. Voor de vier aanwezige Nederlandse zandhazen was er geen doorkomen aan.
De mannen die de eerste debatten domineerden waren onze André Malherbe en zijn Britse Honda-ploegmaat Graham Noyce. Vooral Noyce liet een erg sterke indruk.
Malherbe won de eerste rit voor Noyce, Noyce de tweede voor Malherbe. En vermits Noyce een betere tijd had neergezet dan de Waal, was de totaalzege ook voor hem.
Voor velen was de prachtprestatie van Noyce een verrassing, voor hem helemaal niet.
Noyce: Ik heb heel hard getraind in de wintermaanden en in het voorjaar. Ik voelde me hier vandaag als in mijn beste jaren: uitstekend op dreef dus. Zonder die kapotte achterrem zou ik ook de eerste reeks gewonnen hebben. Dat weet ik zeker.
Alhoewel Malherbe me in de tweede reeks een paar keer te grazen nam, wist ik dat ik hem aan de meet te vlug zou af zijn. Ik heb gewoon de kat uit de boom gekeken en het geschikte moment gekozen om hard toe te slaan. Het bleek de lonende tactiek.
Hakan Carlqvist trainde zaterdag niet in de modder maar zette zondagmorgen wel de beste tijd neer. Carla lukte ook tweemaal kopstart maar kon zich alleen in de eerste reeks voorin handhaven. Hij werd vierde in de eerste reeks omdat hij geen verhaal had tegen de Honda-jongens én tegen André Vromans, die nochtans gehandicapt werd door veringproblemen. Harry Everts en Jaak Vanvelthoven waren andere Belgen in de eerste tien.
In de tweede manche bleek snelstarter Carla opnieuw niet bestand te zijn tegen de Honda-tandem en van pure frustratie gaf hij er dan maar de brui aan.
Vromans werd opnieuw derde, Vanvelthoven 8ste
Noyce en Malherbe scoorden elk 27 punten in deze GP, Vromans mocht met zijn 20 eenheden ook mee op het podium. Er werd al een behoorlijk kloofje met de onmiddellijk achtervolgers geslagen.
GEORGES JOBE CATALAAN IN CATALONIE GP Spanje 250cc
17 april 1983 opende het nieuwe wk 250cc in Sabadell bij Barcelona. Voor Georges Jobé werd de Spaanse GP één lange hoeratocht.
De eerste reeks domineerde Jobé van start tot finish. De Luikenaar dwong hiermee veel respect af van de 20 000 aanwezige Catalanen.
In de tweede reeks moest hij de overwinning aan J.Cl. Laquaye laten, maar hij had een excuus. In de start had hij zichzelf in de knoei gewerkt door fout te schakelen. Jobé geraakte pas als dertigste weer weg. Toen hij binnen de eerste ronde evenwel al tien plaatsen had goedgemaakt, kreeg hij massale steun vanachter de touwen. De Catalanen schaarden zich als één man achter hem en schreeuwden de Luikenaar naar de voorste rangen.
Jobé reed snel, erg snel op de supersnelle en keiharde omloop en leek het onmogelijk gewaande toch waar te gaan maken. Hij strandde echter op de tweede plaats. Winnaar van de tweede reeks werd dus Laquaye. Dat hadden weinigen van hem verwacht.
Laquaye: Ik wist dat een reekszege er vandaag in zat. Daarstraks werd ik voorzichtig vijfde. Via mijn vriend Malherbe kon ik vandaag beschikken over een Amerikaanse Hondamachine, het type waarmee de Amerikaanse ploeg vorig jaar de trofee der naties won. Ik weet het: het was een gok. Wisselstukken en reserveonderdelen voor deze motor waren er niet. Bij de minste pech stond ik aan de kant. Daarom heb ik het in de eerste reeks kalmaan gedaan. In de tweede ben ik gewoon doorgegaan met de eerste plaats tot gevolg. Mijn dag kan niet meer stuk.
Jobé werd meteen ook de eerste leider in het wk voor Laquaye, Laporte, Jo Martens en Whatley
RINALDI NIET TE KLOPPEN GP 125cc in Italië
In zijn thuisland blies Michele Rinaldi het wk nieuw leven in. Na de vier op vier van Geboers gingen de reeksen vijf en zes naar zijn ploegmaat Rinaldi. In SettimoTorrinese werd Geboers tweemaal op zijn waarde geklopt door de snelle Italiaan en zijn aanhang.
Zie je nu wel dat ik geen superman ben, grijnsde Eric na afloop. Ik kan echt niet alle reeksen van alle GPs winnen, hoor. Vandaag was ik de mindere van Rinaldi. Ik kan daar mee leven.
-
- Niks weggegeven? Suzuki in Italië met een winnende Italiaan op hun motor?...
Eric:Echt niet. Ik doe niemand een cadeautje, hoor. Zes punten zijn zes punten. Die kunnen mogelijk van zeer groot belang zijn bij de eindafrekening. Ik denk dat Rinaldi de basis van zijn dubbele successen dankte aan zijn betere starts.
Toen Michele in de eerste reeks Vehkonen van de leiding verdong, kon ik niet meteen repliceren omdat Jacky Vimond op de derde plaats een taaie klant was. Ik ben nog tot op een paar seconden van Rinaldi geraakt, maar echt aan zijn wiel komen, kon ik niet. In de eindfase van de reeks heb ik dan nog een lichte schuiver gemaakt waardoor ik nog eens 20 seconden verloor. Ik ben toen wel geschrokken van de onsportieve houding van het 30 000 koppen tellende publiek. Ik meende echt vijandigheid te horen.
In de eindfase van de tweede manche kreeg ik opnieuw een fluitconcert van jewelste naar mijn oren geslingerd toen ik weer even onderuit ging in een ultieme poging om Rinaldi toch van een tweede reekszege te houden. Een nare ervaring, moet ik bekennen. Maar al bij al ben ik best tevreden met die twee tweede plaatsen. Rinaldi volgt nu op 14 punten in de wk-stand, Gibson al op 32 en Maddii op 42. Zondag rijden we in België in Limburgs zand. Daar moet ik mijn verlies van vandaag kunnen wegwerken..
ANDRE MALHERBE IN MUSSON
Omdat André Vromans en Harry Everts met de organisatoren van Musson niet tot een financieel vergelijk konden komen, leek het voor André Malherbe een koud kunstje om de beide reeksen van de tweede BK-wedstrijd te winnen. Of was dat niet zo?
In de eerste reeks bleef Malherbe een reeks lang binnen grijpafstand van Sterckx, Vanvelthoven, Heeren en Van den Broeck, maar krijgen konden ze hem niet.
Later op de namiddag vertrok Malherbe als zesde en duurde het tot de allerlaatste ronde eer Dédé ook leider Van den Broeck bij de lurven kon vatten.
Malherbe won dus de beide reeksen en werd winnaar van de wedstrijd. De boezemvrienden Heeren en Van den Broeck assisteerden hem op het podium.
In de stand werd Malherbe nu tussentijds leider met 6 punten voor op Van den Broeck en 26 op de afwezige Geboers, de winnaar in Dessel.
Bij de inters 125cc werden de reeksen gewonnen door de latere Nederlandse wereldkampioenen Van den Berk en Strijbos. Dave Strijbos werd eindwinnaar.
NIEUWE DUBBELSLAG VOOR GEBOERS GP van BELGIE 125cc
Voor de eerste GP van AMC Bolderberg ooit hadden de organisatoren 24 april 1983 werkelijk alles mee: een stralende aprilzon, 10 000 toeschouwers achter de touwen en een GP die vooral in de eerste reeks echt kon bekoren.
Winnaar van de GP werd Eric Geboers. Hij won weer de beide reeksen, al voor de derde keer dit jaar.
In de eerste reeks geraakte Geboers pas als 9de door de eerste bocht, maar geen nood. Binnen drie ronden had hij leider Maddii al te pakken.
Achter hem duelleerde Velkeneers op het scherp met Maddii en Rinaldi en moest zich tenslotte gewonnen geven. Marc werd vierde.
De tweede manche werd één lange soloren van Geboers. Velkeneers had de vaste intentie om de Balenaar naar een ereplaats te verwijzen, maar dat lukte hem niet. Eric bleef de onaantastbare leider en won de reeks voor Velkeneers, Rinaldi en Vehkonen.
Eric Geboers won de GP voor Rinaldi en Velkeneers.
Zie je nu wel hoe snel Rinaldi ook hier weer rijdt, fulmineerde Eric naar de persjongens die hun twijfels hadden geuit na de dubbele reekszege van, Rinaldi in Italië. En dan nog wel op een echt zandterrein dat de Italiaan helemaal niet ligt. Geloof maar niet dat ik dit jaar al klaar ben met Michele. Nu hij op perfect materiaal zit, is hij zich ook fysiek beter gaan verzorgen. De resultaten zijn navenant.
En verder over zichzelf: Ik beschik niet meer over de mogelijkheden van rond Pasen. Het speelse is er vanaf. Ik moet me erg hard concentreren en betrap mezelf op te veel rijfouten. Gelukkig loopt het in de tweede manche doorgaans beter dan in de eerste. Dat was vandaag ook weer het geval.
Met een vierde en een tweede plaats werd Marc Velkeneers derde in de eindstand van de GP. Een meer dan bemoedigende uitslag want zijn beste resultaat uit 4 GPs.
Na afloop verduidelijkte Marc:
In de eerste reeks werd ik niet echt geklopt door de IItalianen Rinaldi en Maddii. De vering stond gewoon te hard. Daardoor ben ik twee keer gevallen. Dat tast je zelfvertrouwen aan en daarmee is het al zo triest gesteld. Gelukkig was er de tweede manche om het één en ander recht te zetten.
- Het verschil tussen jou en Eric Geboers?, wilden we nog weten.
Conditie, niks meer dan conditie, viel vader Hubert in. Marc heeft gewoon te weinig conditie om wereldkampioen te worden. En die kweek je maar door heel hard te trainer, voegde hij er veelbetekenend aan toe.
Eric Geboers leidde na afloop in de wk-stand met 114 punten voor Rinaldi (92), Jim Gibson (58), maddi (52), Vehkonen (36) en Velkeneers (34)
De nevenreeksen:
Inters 500CC : Van Loon voor Heeren en Jaemers
Nationalen 500cc: Dirk Geukens voor Van Elsen en Engelen
Juniors 500cc : Eric Van Vught voor Burssens en Frank Paelinckx
JOBE BLIJFT OVEREIND IN DE BLUBBER GP van Frankrijk 250cc
In het Franse Château du Loir kregen de toeschouwers een GP te zien zoals ze er wellicht nooit eentje meer zullen meemaken. De omstandigheden waarin moest gekoerst worden waren beneden alle peil. Beter was deze GP nooit gereden, vonden velee waarnemers en rijders maar
voor de Belgische deelnemers werd de Franse GP een onwaarschijnlijk succes.
Door de zware regenval van de vorige dagen was het riviertje, dat een tiental keren per ronde moest doorwaad worden, opgezwollen tot één grote modderpoel. De rijders zakten vaak tot aan de benzinetank in de blubber weg. Vooral in de tweede reeks kregen we een onoverzichtelijke ellendige troep.
In deze extreem zware omstandigheden lieten de Belgen zich in de meest gunstige zin opmerken. Georges Jobé was zelfs de enige crosser die over de beide reeksen niet één keer ten val kwam. Hij won dan ook oververdiend de GP.
Achter Jobé kwam ook Jean Claude Laquaye weer aardig uit de verf (of het gebrek daaraan) en ook Jo Martens deed nauwelijks onder voor de Waalse coryfeeën.
Laquaye werd derde en tweede , Jo Martens tweede en vierde. Dat volstond voor een ereplaats naast Jobé op het eindpodium. Nooit eerder vertoond in 205cc!
Andere Belgische ereplaatsen gingen in de eerste reeks naar Rahier ((6) en Greisch (7).
Jacky Martens won zijn eerste GP-punten ooit, hij werd negende.
HAKAN CARLQVIST MELDT ZICH GP van Oostenrijk 500cc
In het Weense Sittendorf verwachtte men zich één week na Payerne weer aan een Honda-duel tussen Noyc en Malherbe. Maar gelukkig voor het wk kregen we in de persoon van de ijzeren Zweed Hakan Carlqvist een derde hond in het kegelspel.
Nukkige Carla, die in Payerne uit balorigheid de wedstrijd verliet, voelde zich in Sittendorf echter geroepen om die twee rode mannetjes een lesje te leren. Hij slaagde zowaar in zijn opzet.
In de start van de eerste reeks ontsnapte de goed gestarte Carlqvist aan een massale valpartij waarin ook Malherbe en Thorpe waren betrokken. Ook Vromans, Everts en Vanvelthoven vertoefden in hun gezelschap.
Carlqvist liet zich vooraan niet pramen. Toen hij snelstarter Dolce te kakken had gezet snelde hij op kruissnelheid naar zijn eerste reekszege in het nieuwe seizoen. Een eind achter hem werden Malherbe en Noyce toch nog tweede en derde. Vanvelthoven eindigde nog negende, maar de remonte van zowel Everts als Vromans droeg niet ver genoeg.
De tweede reeks ontpopte zich na een paar ronden tot een tweemansduel Carlqvist-Noyce. Malherbe was minder op dreef en moest de rol lossen. Een halve reeks lang leidde Carlqvist de dans maar eens Noyce voorbij Malherbe was geraakt, kregen we een duel om duimen en vingers te likken.
Het titanenduel eindigde pas op de meet. Noyce was vier ronden voor tijd leider geworden, maar Carlqvist wou van geen wijken weten. Op de meet bedroeg zijn achterstand op de Brit 19/100ste seconde. Malherbe liep een halve minuut later binnen op de derde plaats. Vromans werd nog mooi vierde, Everts tiende.
Hakan Carlqvist won dus de GP voor Noyce en Malherbe.
In de wk-stand leidde Noyce ùmet 52 punten. Malherbe was tweede met 49 punten, Carlqvist derde met 35. Vromans klampte nog flink aan met 28 stuks. Vanvelthoven (9) en Everts (7) gaven terrein prijs.
FAST FREDDIE SPENCER BEHOUDT HET MAXIMUM WEGRACE GP Italië
Ook de derde GP (Gran Premio della Nazioni in Monza) van het nog prille seizoen werd een echte triomftocht voor new American hero Fast Freddie Spencer. De Amerikaan die vorig jaar Honda weer op de kaart zette met zijn overwinning in Francorchamps, liet ook in de derde wedstrijd van het jaar alleen de kruimels voor zijn tegenstrevers.
Het succes achter Spencer? Zijn aangeboren klasse natuurlijk én het magische sleutelwerk van Erv Kanemoto aan de Honda.
Kenny Roberts vertrok als leider in Monza maar werd door een lichte val teruggeslagen. Toen hij weer was opgeklommen naar de vierde plaats kwam hij zonder benzine te zitten en moest er de brui aan geven. Ron Haslam, na twee GPs nog steeds op gelijke hoogte met Roberts, kon niet profiteren van de pech van Roberts. Ook Haslam moest aan de kant met een kapotte krukas. Voor Freddie Spencer lag de weg naar een derde opeenvolgende zege toen breed open.
Achter hem deden ook Randy Mamola en nieuwkomer Eddie Lawson flink hun best. Ze werden beloond met de betere ereplaatsen.
Het eindpodium werd dus erg Amerikaans gekleurd met Freddie Spencer (Honda) als winnaar voor Randy Mamola (Suzuki) en Eddie Lawson (Yamaha).
In de wk-stand behield Freddie Spencer het maximum der punten. Met zijn 45 eenheden deed hij nu al meer dan dubbel zo goed als de tandem Roberts-Haslam (elk 20).
In 250cc ging de overwinning naar de Venezolaan Carlos Lavado. Hij won voor Espie en Herweh. Didier de Radigues geraakte niet verder dan de 9de plaats en verspeelde daarmee ook de leiding in het wk aan Jacques Cornu. Lavado werd derde.
___________________________________________________________________________
Volgende keer draaien we er de maand mei 1983 door met zowat 15 wedstrijden, waarvan de helft GPs.
En zoals steeds blijf ik oproepen om fotos in te scannen en door te sturen naar ludo.vervloet@telenet.be
Voor meer nieuws uit de tijden van toen de dieren nog spraken, een adres: mxworld
Kijk in de werkbalk klik ARCHIEF aan en tik LUDO VERVLOET in.
Een wondere motorwereld gaat voor je open
hoop ik toch.
___________________________________________________________________________
|
