Donderdag 7/9/06Roncesvalles via de Passo Erre naar Zubiri 24 km Om 6 uur staan we op en maken we ons klaar, om 6u30 vertrekken we.Het is nog donker maar Herman heeft een goed licht op zijn voorhoofd.Om 7 uur nemen we in een bar langs de weg ons ontbijt.Voor onze pic-nic hebben we nog over van gisteren.We komen onderweg dikwijls dezelfde mensen van gisteren tegen.Ik heb spierpijn aan mijn billen, maar na een tijdje stappen verbetert het maar nu begin ik last te krijgen aan mijn rechterknie en ik doe daar nu mijn knieband aan.Het is een steile, oneffen afdaling naar Zubiri.Ik moet het voorzichtig doen voor mijn knie.
Wanneer we aankomen in Zubiri is de eerste refuge vol, de tweede refuge is van de gemeente en samen met een Frans koppel uit Lyon, die in dezelfde gîte van ons waren in S.J.P. de Port vinden we voor ons 4 nog plaats, het is er stampvol, de volgende pelgrims moeten in een sportzaal op resorts slapen.Ik onderzoek mijn voeten en ik heb een paar blaren, hopelijk heb ik er morgen niet te veel last van.s Nachts is er onweer.Het was heel warm.
Vandaag veel stijgen en dalen over onverharde weggetjes en paden.
Vandaag was het terug heel warm, s avonds nog 29°.
Ik heb deze etappe reeds twee jaar geleden gedaan, maar heel veel herkenningspunten had ik niet. Het dorpje Maneru en Cirauqui herkende ik goed. Ik vond het vandaag terug lastig, in het bijzonder het stukje Romeinse weg, de stenen deden pijn aan mijn voeten.
Estella is een redelijk groot stadje, we kwamen er aan om 13.30 uur. Rond 16 uur was de refuge terug reeds volzet. Na de gebruikelijke douche bezoeken samen met het Frans koppel de stad. s Avonds gaan we terug met de drie Fransen gaan eten. Om 21 uur lag ik in bed, het was nodig, ik heb een verkoudheid en ik ben erg moe.
In het algemeen eenvoudige, goede paden.Weinig hoogteverschillen.Vandaag starten we terug om 6.30 uur, het is nog donker.In een bar nemen we om 8 uur ons ontbijt.De weg is wat gemakkelijker dan gisteren, het is niet zoveel bergaf.Om 13.15uur komen we in Pamplona aan.We installeren ons in een kamer met drie stapelbedden, we zitten met een internationaal gezelschap, nl. een Française (kanppe vrouw van rond de 40 jaar, Anne- France), een Nieuw-Zeelandse, haar man een Deen, een Australische en wij twee Belgen.Herman doet hier een e-mailtje naar Ester, onze kleindochter.
Na een douche verkennen wij de stad, ik ben moet en na eerst een lekker pintje te hebben gedronken in een cafeetje, ga ik terug naar de pelgrimsherberg en laat het verkennen van de stad aan Herman over.s Avonds gaan we lekker eten met het Frans koppel uit Lyon (Jacques en Gisèle) en de Française Anne-France.Er is heel veel volk op straat, er is een openlucht concert.Het is nog 32°.
