Zaterdag 30/9/06 Astorga Rabanal del Camino 22 km
Om 7 uur starten we. Wanneer we de stad uit zijn stappen we langs een mooi gedeelte van de Camino. De aarde is rood en er is veel groen van de struiken. In de verte zien we de Montes de León liggen. Het heeft deze nacht hard geregend maar nu hebben we mooi wandelweer. Na 3 ½ uur stappen begint de pijn in mijn been te verergeren, ik ben bang dat ik zo niet verder kan, we moeten nog 1 ½ uur stappen. We drinken wat en doen even de rugzak af en we gaan verder, het gaat terug wat beter en ik stap nu voorop, ik vind dat Herman te vlug stapt. Om 13 uur zijn we in de auberge. Na wat eten kruip ik in mijn slaapzak tot 16.15 uur.
Om 19 uur gaan we naar de vespers met Gregoriaanse gezangen. Daarna gaan we eten, ik neem een lekkere vissoep en een gebakken tong. Om 21 uur duik ik het bed in.
Na een stevig ontbijt in de auberge zijn we om 7.30 terug op pad. Mijn been doet mijn, ik heb er nochtans een dikke laag zalf ingesmeerd. Ik ben bang dat het afzien gaat worden, maar ik moet er wel doorheen.
Na drie uur stappen verbetert mijn been heel goed en daarna voel ik bijna niets meer. Om 13 uur komen we in de auberge aan. Er is daar een meisje uit Gent, ze verblijft daar enkele dagen en helpt een beetje, ze komt reeds uit Santiago en binnen een paar dagen vliegt ze terug naar huis. We komen hier een paar bekende gezichten van de laatste dagen tegen. Hopelijk gaat het morgen goed met mijn been.
Vandaag veel stijgen en dalen over onverharde weggetjes en paden.
Vandaag was het heel warm, s avonds nog 29°.
Ik heb deze etappe reeds twee jaren geleden gedaan, maar veel herkenningspunten had ik niet. Het dorpje Maneru en Cirauqui herkende ik goed. Ik vond het vandaag terug lastig, in het bijzonder het stukje Romeinse weg, de stenen deden pijn aan mijn voeten.
Estella is een redelijk groot stadje, we kwamen er aan om 13.30 uur. Rond 16 uur was de refuge reeds volzet. Na de gebruikelijke douche bezoeken we samen met het franse koppel de stad. s Avonds gaan we terug met de drie Fransen eten. Om 21 uur lag ik in bed, het was nodig, ik heb een verkoudheid en ik ben erg moe.
wel geluk?Op de trein naar la Haye kwam André,een Fransman waar we vorige jaar enkele etappes samen hebben gewandeld ons goede dag zeggen. Hij kwam van Santiago en had ons op de trein zien stappen,hij woont in Dijon maar hij moest ook eerst naar Parijs rijden .Onze verrassing was wel groot .
Dinsdag,3/10/06 Cacabelos villafranca de Biergo 8 km
Na 8 km stappen stoppen we,het gaat niet goed meer met mijn been en ik heb ook een teentje dat ontstoken is. Ik ga graag naar huis. Om 10 uur komen we aan in Villafranca waar we om 11 uur een bus kunnen nemen naar Ponferrada,een grote stad waar we gisteren zijn doorheengelopen Na veel gevraag vinden we het station waar we om 13.40 uur de trein kunnen nemen naar la Haye,Frankrijk. Daar nemen we om 21.40 uur de nachttrein naar Parijs. We hebben een slaapcouchette. In Parijs nemen we de metro naar het station du Nord waar we de trein naar Brussel en daarna naar Aalst nemen .Daar aangekomen nemen we de bus die ons naar de Hammestraat voert,om 11.30 zijn we thuis .De terugreis is dus zeer vlot verlopen en dit zonder enige reservatie,we hadden
Om 7.20 uur zijn we op stap. De eerste twee uren heb ik veel pijn aan mijn been. Ik denk dat ik het niet kan afmaken. In Ponferrada drinken we een café con leche, eten we een croissant en ik neem mijn ontstekingspilletje. Nadien gaat het stappen goed en is de pijn minder. Om 13.30 uur zijn we ter plaatse, we hebben een kamertje voor twee en de auberge is aan de rand van het stadje. Om naar het restaurant te gaan moeten we terug naar het centrum.
Na het eten doen we onze inkopen en om 15.40 kunnen we de slaapzak in en dit tot 17.30 uur. Wanneer we buiten komen zien we dat het ondertussen is beginnen regenen.
We gaan over de eenzame Montes de León waar het pelgrimskruis staat.
Om 7.15 uur zijn we reeds de baan op. Het is klimmen gedurende twee uren, tot aan het pelgrimskruis. Hier ben ik twee jaren geleden ook geweest, maar in mijn herinnering was het grootser.
Daarna is het steeds maar dalen, soms geleidelijk, soms steil, en dit op grote en kleine losliggende stenen. Het doet geen deugd aan mijn been, maar ik let goed op en het gaat toch.
De beloning voor deze inspanning is dat het PRACHTIG is, de Montes de León, daar lopen we doorheen. We hebben ook mooi struikgewas, we lopen ook eens door een grote kudde schapen, geweldig, een pastorale, dit in de prachtige natuur en we lopen alleen op het smalle paadje.
Om 14.30 uur komen we in Molinaseca aan. We moeten helemaal door het stadje lopen voor wij bij de auberge zijn. De twee Canadezen, vader en zoon, slapen hier ook.
Vandaag moet ik wel verder, mijn been doet nog pijn maar het gaat.
Na 20 km stoppen we, ik wrijf mijn been in met de speciale zalf, we eten wat en ik besluit toch om nog 4 km verder de stappen, dan moet ik die morgen minder doen. Het is een goed besluit, we komen terecht in een auberge waar we een kamer voor twee personen kunnen nemen, dit is eens zalig, eens alleen met ons twee.
s Avonds kunnen we souperen in de auberge. We zitten aan een tafel voor acht personen : een Fins koppel, 1 Spanjaard (hij noemt zich Catalaan), 2 Belgen (wij) en 3 Tsjechen (2 jonge dames en een jonge priester).
Vandaag mag ik niet buiten, ik moet rusten met mijn been. De tijd duurt wel lang. Rond 11.15 uur komen de eerste pelgrims binnen. Vandaag zijn er zeker maar de helft pelgrims van gisteren, het is maar één dag verschil, maar zon groot verschil in aantal. De pelgrims moeten vandaag allen hun spullen ontsmetten, die auberge is ook besmet en gaat morgen voor 4 dagen dicht. Terug goed weer.
Dinsdag 26/9/06 Mansilla de las Mulas León 20 km
Mijn been doet pijn, en ik zie het niet zitten om vandaag te voet naar León te gaan. We gaan met de bus en die rijdt maar tot aan het busstation van León. We nemen daar samen met twee meisjes uit Quebec (Canada) een taxi en rijden tot aan het centrum.
We bezoeken de kathedraal met zijn geweldig mooie glasramen. Daarna gaan we naar het nabijgelegen hospitaal. Een dokter onderzoekt mijn been en zegt dat ik tendinitis heb. Ik krijg een voorschrift voor zalf en een bewijs voor de auberge dat ik een nacht langer mag blijven. Hij zegt dat ik na twee dagen rust verder zal kunnen stappen.
Daarna gaan we naar de auberge, ze is nog niet open en terwijl we staan te wachten vertelt een jonge Spanjaard dat hij hetzelfde heeft gehad aan zijn beide benen, het is nu gedaan en ik krijg de rest van zijn zalf plus nog een paar ontstekingsremmende pilletjes.
We verblijven in een klooster en het is er aangenaam. We zien terug bekende gezichten en ook nieuwe. Rond 16 uur is de auberge reeds volzet. We nemen ons avondmaal in de eetzaal van het klooster. We hebben vandaag goed weer.
Maandag 25/9/06 Bercianos del Real Camino Mansilla de las Mulas 26 km
Vandaag hadden we mooi wandelweer maar het was terug een saaie, eentonige weg. Langs onze rechterzijde zagen we de ganse tijd de Montes de León. Mijn rechterbeen doet pijn, hopelijk is het morgen beter. Om 13 uur komen we aan de auberge. Er is reeds veel volk. Herman krijgt een goede massage van een Aziatisch type man. Vandaag zagen we ook een Israëlische pelgrim
Zondag 24/9/06 Terradillos Bercianos del Real Camino 24 km
Om 6.30 uur zijn we terug op pad en om 8 uur eten we een croissant plus een grote tas café con leche. Het begint te regenen en dit gedurende drie uren, daarna hebben we veel wind en is onze kleding bijna droog bij het aankomen aan de auberge. Het is een oud gebouw, en we zijn het tweede duo, voor ons waren de twee Engelstalige Canadezen, nu weten we dat het vader en zoon zijn, we kwamen ze reeds dikwijls tegen en ze sliepen reeds driemaal naast ons. We kiezen onze slaapplaats en wat later komen de drie Franse dames naast ons liggen. Daarna eten, douchen en wat slapen en het is nog maar 16 uur. Het is nog altijd wat fris. sAvonds maken wat pelgrims samen met de verantwoordelijke eten : linzensoep, salade en meloen met water en wijn. s Morgens staat ons ontbijt klaar. Alles is gratis, men geeft wat men wil; is er geen geld in de kas dan is dit spijtig voor de volgende pelgrims.
Zaterdag 23/9/06 Carion de los Condes Terradillos de los Templarios 27 km
Vandaag is de weg terug eentonig, er is niets te zien, alleen weiden en dorre velden. Pas na 17 km komen we een bar tegen, waar we een koffietje kunnen drinken. Daarna lopen we nog 10 km in een fijne regen, we lopen door een van de canadas reales, dit zijn veedrijversroutes die door heel Spanje lopen. In Terradillos vinden we slapen, samen met een Australisch stel slapen we opp een kamer van vier. Het eten is er lekker. In het dorp is niets te zien.
Vrijdag 22/9/06 Promista Carion de los Condes 21 km
Vandaag hebben we een gemakkelijke etappe, we lopen door onafzienbare akkers met tarwe. De weg loopt gans de tijd parallel met de autoweg, er is niet veel verkeer.
Aan Chantal gevraagd wat voor diertje punaise is, haar antwoord : wandluis, nu weten we het. Bij een apotheker halen we een ontsmetten middel en spuiten er onze slaapzak mee in.
Deze morgen hebben we een lange steile klim te doen, nadien een moeilijke afdaling, we lopen door de meseta, dit is een soort hoogvlakte die wordt doorsneden door steile dalen .Het is mooi, stilte en eenzaam, dit kan men alleen te voet beleven. Er is veel wind en rond 10 uur begint er een verschrikkelijke rukwind te waaien. Wanneer we langs een kanaal lopen heb ik schrik dat ik erin waai. Rond 13 uur komen we aan in de gemeentelijke pelgrimsherberg. Na ons etentje doe ik een siesta van 2 uur en daarna bezoeken we de prachtige Romaanse kerk. De voorspelde regen komt in de late namiddag
Woensdag 20/9/06 Hornillos del Camino Castrojeriz 21 km
Vandaag sta ik op met hoofdpijn, mijn verkoudheid is nog een beetje verslechterd. Ik voel me vandaag niet lekker in mijn vel. Na 11 km stappen kunnen we pas een café con leche drinken, ik neem een dafalgan en na een tijdje voel ik me beter.
Het is een eenzame weg, men is er helemaal alleen, het word heel warm en rond 11.30 uur komen we aan in Castrojeriz. Daar moet in de auberge de ganse rugzak ontsmet worden. Via Azië, Frankrijk, zou een soort wandluis een weg gemaakt hebben naar Santiago.
Dinsdag 19/9/06 Burgos Hornillos del Camino 20 km
Na twee uren stappen stoppen we om onze dagelijkse café con leche te drinken. Verbazing : en dame hoort ons praten en spreekt ons aan in het Vlaams. Ze heeft pijn aan de knie en kan voorlopig niet verder stappen. Ze wacht op een auto met chauffeur, die heeft haar gisteren beloofd om haar vandaag een etappe verder te voeren. Nogmaals verbazing, ze woont namelijk ook i Aalst, op de Oude Gentbaan. Na een babbeltje moeten we afscheid nemen, misschien komen we haar op de Camino nog eens tegen.
Het is prachtig weer en het is een eenzame trek langs de akkers, dorpen en calzadas. Om 11 uur komen we reeds aan. Herman gaat de sleutel vragen bij de verantwoordelijke van de pelgrimsherberg.
Inspannend vanwege de hoogteverschillen.Na ons ontbijt zijn we om 7 uur terug op pad. Mijn knie deed deze nacht pijn, en ik wrijf hem in met voltarenzalf. Na twee uur stappen nemen we een lekkere koffie in een bar. We stappen verder over de Montes de Oca, zeer mooi. Na 6 uren stappen komen we aan in San Juan de Ortega. De auberge is hier niet zo goed, en we besluiten nog 3 km verder te gaan to aan Ages, hier is het een heel goede pelgrimsherberg.
Vandaag was het weer goed, niet te warm en geen wind. Bij mij ging vandaag het stappen zeer goed.
Zaterdag 16/9/06 Santo Domingo de la Calzada Belorado 26 km
We stappen door het golvende heuvelland en hebben regelmatig prachtige vergezichten.
Ik sliep nog goed om 6 uur toen Herman me wakker maakte. Ik vond mijn kousen niet en ik heb geen ander droog paar om aan te doen. Een beetje paniek. De rugzak terug uitgepakt, mijn slaapzak terug uit het zakje genomen en daar zaten mijn kousen in, ik had ze samen met de slaapzak ingepakt. Ik was wel blij. Na een klein ontbijtje zijn we terug op pad.
In Granon, na 1.45 uur stappen, drinken we een goede tas koffie en eten een lekkere croissant terug in een bar, en zijn we terug op stap. Er waait terug veel wind, en er valt een miezerige regen. Om 12.20 komen we aan in de auberge en moeten daar nog 10 minuten wachten en ons daarna installeren. Om 13 uur nemen we onze pelgrimsmenu in een restaurant, en genieten daarna van een zalige siesta.
Daarna doen we onze inkopen, want morgen is het zondag.
Mijn echtgenoot doet een e-mailtje naar onze kleindochter Ester.
