wel geluk?Op de trein naar la Haye kwam André,een Fransman waar we vorige jaar enkele etappes samen hebben gewandeld ons goede dag zeggen. Hij kwam van Santiago en had ons op de trein zien stappen,hij woont in Dijon maar hij moest ook eerst naar Parijs rijden .Onze verrassing was wel groot .
Dinsdag,3/10/06 Cacabelos villafranca de Biergo 8 km
Na 8 km stappen stoppen we,het gaat niet goed meer met mijn been en ik heb ook een teentje dat ontstoken is. Ik ga graag naar huis. Om 10 uur komen we aan in Villafranca waar we om 11 uur een bus kunnen nemen naar Ponferrada,een grote stad waar we gisteren zijn doorheengelopen Na veel gevraag vinden we het station waar we om 13.40 uur de trein kunnen nemen naar la Haye,Frankrijk. Daar nemen we om 21.40 uur de nachttrein naar Parijs. We hebben een slaapcouchette. In Parijs nemen we de metro naar het station du Nord waar we de trein naar Brussel en daarna naar Aalst nemen .Daar aangekomen nemen we de bus die ons naar de Hammestraat voert,om 11.30 zijn we thuis .De terugreis is dus zeer vlot verlopen en dit zonder enige reservatie,we hadden
Om 7.20 uur zijn we op stap. De eerste twee uren heb ik veel pijn aan mijn been. Ik denk dat ik het niet kan afmaken. In Ponferrada drinken we een café con leche, eten we een croissant en ik neem mijn ontstekingspilletje. Nadien gaat het stappen goed en is de pijn minder. Om 13.30 uur zijn we ter plaatse, we hebben een kamertje voor twee en de auberge is aan de rand van het stadje. Om naar het restaurant te gaan moeten we terug naar het centrum.
Na het eten doen we onze inkopen en om 15.40 kunnen we de slaapzak in en dit tot 17.30 uur. Wanneer we buiten komen zien we dat het ondertussen is beginnen regenen.
We gaan over de eenzame Montes de León waar het pelgrimskruis staat.
Om 7.15 uur zijn we reeds de baan op. Het is klimmen gedurende twee uren, tot aan het pelgrimskruis. Hier ben ik twee jaren geleden ook geweest, maar in mijn herinnering was het grootser.
Daarna is het steeds maar dalen, soms geleidelijk, soms steil, en dit op grote en kleine losliggende stenen. Het doet geen deugd aan mijn been, maar ik let goed op en het gaat toch.
De beloning voor deze inspanning is dat het PRACHTIG is, de Montes de León, daar lopen we doorheen. We hebben ook mooi struikgewas, we lopen ook eens door een grote kudde schapen, geweldig, een pastorale, dit in de prachtige natuur en we lopen alleen op het smalle paadje.
Om 14.30 uur komen we in Molinaseca aan. We moeten helemaal door het stadje lopen voor wij bij de auberge zijn. De twee Canadezen, vader en zoon, slapen hier ook.
Vandaag moet ik wel verder, mijn been doet nog pijn maar het gaat.
Na 20 km stoppen we, ik wrijf mijn been in met de speciale zalf, we eten wat en ik besluit toch om nog 4 km verder de stappen, dan moet ik die morgen minder doen. Het is een goed besluit, we komen terecht in een auberge waar we een kamer voor twee personen kunnen nemen, dit is eens zalig, eens alleen met ons twee.
s Avonds kunnen we souperen in de auberge. We zitten aan een tafel voor acht personen : een Fins koppel, 1 Spanjaard (hij noemt zich Catalaan), 2 Belgen (wij) en 3 Tsjechen (2 jonge dames en een jonge priester).
Vandaag mag ik niet buiten, ik moet rusten met mijn been. De tijd duurt wel lang. Rond 11.15 uur komen de eerste pelgrims binnen. Vandaag zijn er zeker maar de helft pelgrims van gisteren, het is maar één dag verschil, maar zon groot verschil in aantal. De pelgrims moeten vandaag allen hun spullen ontsmetten, die auberge is ook besmet en gaat morgen voor 4 dagen dicht. Terug goed weer.
Dinsdag 26/9/06 Mansilla de las Mulas León 20 km
Mijn been doet pijn, en ik zie het niet zitten om vandaag te voet naar León te gaan. We gaan met de bus en die rijdt maar tot aan het busstation van León. We nemen daar samen met twee meisjes uit Quebec (Canada) een taxi en rijden tot aan het centrum.
We bezoeken de kathedraal met zijn geweldig mooie glasramen. Daarna gaan we naar het nabijgelegen hospitaal. Een dokter onderzoekt mijn been en zegt dat ik tendinitis heb. Ik krijg een voorschrift voor zalf en een bewijs voor de auberge dat ik een nacht langer mag blijven. Hij zegt dat ik na twee dagen rust verder zal kunnen stappen.
Daarna gaan we naar de auberge, ze is nog niet open en terwijl we staan te wachten vertelt een jonge Spanjaard dat hij hetzelfde heeft gehad aan zijn beide benen, het is nu gedaan en ik krijg de rest van zijn zalf plus nog een paar ontstekingsremmende pilletjes.
We verblijven in een klooster en het is er aangenaam. We zien terug bekende gezichten en ook nieuwe. Rond 16 uur is de auberge reeds volzet. We nemen ons avondmaal in de eetzaal van het klooster. We hebben vandaag goed weer.
Maandag 25/9/06 Bercianos del Real Camino Mansilla de las Mulas 26 km
Vandaag hadden we mooi wandelweer maar het was terug een saaie, eentonige weg. Langs onze rechterzijde zagen we de ganse tijd de Montes de León. Mijn rechterbeen doet pijn, hopelijk is het morgen beter. Om 13 uur komen we aan de auberge. Er is reeds veel volk. Herman krijgt een goede massage van een Aziatisch type man. Vandaag zagen we ook een Israëlische pelgrim
Zondag 24/9/06 Terradillos Bercianos del Real Camino 24 km
Om 6.30 uur zijn we terug op pad en om 8 uur eten we een croissant plus een grote tas café con leche. Het begint te regenen en dit gedurende drie uren, daarna hebben we veel wind en is onze kleding bijna droog bij het aankomen aan de auberge. Het is een oud gebouw, en we zijn het tweede duo, voor ons waren de twee Engelstalige Canadezen, nu weten we dat het vader en zoon zijn, we kwamen ze reeds dikwijls tegen en ze sliepen reeds driemaal naast ons. We kiezen onze slaapplaats en wat later komen de drie Franse dames naast ons liggen. Daarna eten, douchen en wat slapen en het is nog maar 16 uur. Het is nog altijd wat fris. sAvonds maken wat pelgrims samen met de verantwoordelijke eten : linzensoep, salade en meloen met water en wijn. s Morgens staat ons ontbijt klaar. Alles is gratis, men geeft wat men wil; is er geen geld in de kas dan is dit spijtig voor de volgende pelgrims.
Zaterdag 23/9/06 Carion de los Condes Terradillos de los Templarios 27 km
Vandaag is de weg terug eentonig, er is niets te zien, alleen weiden en dorre velden. Pas na 17 km komen we een bar tegen, waar we een koffietje kunnen drinken. Daarna lopen we nog 10 km in een fijne regen, we lopen door een van de canadas reales, dit zijn veedrijversroutes die door heel Spanje lopen. In Terradillos vinden we slapen, samen met een Australisch stel slapen we opp een kamer van vier. Het eten is er lekker. In het dorp is niets te zien.
Vrijdag 22/9/06 Promista Carion de los Condes 21 km
Vandaag hebben we een gemakkelijke etappe, we lopen door onafzienbare akkers met tarwe. De weg loopt gans de tijd parallel met de autoweg, er is niet veel verkeer.
Aan Chantal gevraagd wat voor diertje punaise is, haar antwoord : wandluis, nu weten we het. Bij een apotheker halen we een ontsmetten middel en spuiten er onze slaapzak mee in.
Deze morgen hebben we een lange steile klim te doen, nadien een moeilijke afdaling, we lopen door de meseta, dit is een soort hoogvlakte die wordt doorsneden door steile dalen .Het is mooi, stilte en eenzaam, dit kan men alleen te voet beleven. Er is veel wind en rond 10 uur begint er een verschrikkelijke rukwind te waaien. Wanneer we langs een kanaal lopen heb ik schrik dat ik erin waai. Rond 13 uur komen we aan in de gemeentelijke pelgrimsherberg. Na ons etentje doe ik een siesta van 2 uur en daarna bezoeken we de prachtige Romaanse kerk. De voorspelde regen komt in de late namiddag
Woensdag 20/9/06 Hornillos del Camino Castrojeriz 21 km
Vandaag sta ik op met hoofdpijn, mijn verkoudheid is nog een beetje verslechterd. Ik voel me vandaag niet lekker in mijn vel. Na 11 km stappen kunnen we pas een café con leche drinken, ik neem een dafalgan en na een tijdje voel ik me beter.
Het is een eenzame weg, men is er helemaal alleen, het word heel warm en rond 11.30 uur komen we aan in Castrojeriz. Daar moet in de auberge de ganse rugzak ontsmet worden. Via Azië, Frankrijk, zou een soort wandluis een weg gemaakt hebben naar Santiago.
Dinsdag 19/9/06 Burgos Hornillos del Camino 20 km
Na twee uren stappen stoppen we om onze dagelijkse café con leche te drinken. Verbazing : en dame hoort ons praten en spreekt ons aan in het Vlaams. Ze heeft pijn aan de knie en kan voorlopig niet verder stappen. Ze wacht op een auto met chauffeur, die heeft haar gisteren beloofd om haar vandaag een etappe verder te voeren. Nogmaals verbazing, ze woont namelijk ook i Aalst, op de Oude Gentbaan. Na een babbeltje moeten we afscheid nemen, misschien komen we haar op de Camino nog eens tegen.
Het is prachtig weer en het is een eenzame trek langs de akkers, dorpen en calzadas. Om 11 uur komen we reeds aan. Herman gaat de sleutel vragen bij de verantwoordelijke van de pelgrimsherberg.
Inspannend vanwege de hoogteverschillen.Na ons ontbijt zijn we om 7 uur terug op pad. Mijn knie deed deze nacht pijn, en ik wrijf hem in met voltarenzalf. Na twee uur stappen nemen we een lekkere koffie in een bar. We stappen verder over de Montes de Oca, zeer mooi. Na 6 uren stappen komen we aan in San Juan de Ortega. De auberge is hier niet zo goed, en we besluiten nog 3 km verder te gaan to aan Ages, hier is het een heel goede pelgrimsherberg.
Vandaag was het weer goed, niet te warm en geen wind. Bij mij ging vandaag het stappen zeer goed.
Zaterdag 16/9/06 Santo Domingo de la Calzada Belorado 26 km
We stappen door het golvende heuvelland en hebben regelmatig prachtige vergezichten.
Ik sliep nog goed om 6 uur toen Herman me wakker maakte. Ik vond mijn kousen niet en ik heb geen ander droog paar om aan te doen. Een beetje paniek. De rugzak terug uitgepakt, mijn slaapzak terug uit het zakje genomen en daar zaten mijn kousen in, ik had ze samen met de slaapzak ingepakt. Ik was wel blij. Na een klein ontbijtje zijn we terug op pad.
In Granon, na 1.45 uur stappen, drinken we een goede tas koffie en eten een lekkere croissant terug in een bar, en zijn we terug op stap. Er waait terug veel wind, en er valt een miezerige regen. Om 12.20 komen we aan in de auberge en moeten daar nog 10 minuten wachten en ons daarna installeren. Om 13 uur nemen we onze pelgrimsmenu in een restaurant, en genieten daarna van een zalige siesta.
Daarna doen we onze inkopen, want morgen is het zondag.
Mijn echtgenoot doet een e-mailtje naar onze kleindochter Ester.
Na 6 km stappen nemen we in Azofra ons ontbijt in een bar.
Vandaag was het redelijk gemakkelijk. Het is koud en er is veel wind. Om 12 uur komen we aan in Santo Domingo de la Calzada. De pelgrimsherberg is reeds open en we kunnen ons vlug installeren. Herman stelt voor om eerst naar een restaurant te gaan eten, dan is het vandaag niet zo laat dat we gaan eten, we doen het dan ook en nemen nadien onze siesta. Daarna gaan we samen met het Franse koppel, Gisèle en Jacques zoals gewoonlijk de stad n om iets te gaan drinken. We bezoeken de kathedraal, met de hen en de haan (levende). De haan kraaide bij het binnenkomen, dit zou betekenen dat we tot in Santiago geraken. De kathedraal is prachtig, en er is ook een mooi museum aan verbonden en er kom terug een einde aan een mooie dag.
Deze etappe voert door de schilderachtige, met wijngaarden begroeide heuvels van de Rioja. Elke heuvel, zoals de Roelandsberg, heeft hier een eigen geschiedenis.
Vanmorgen hadden we druilige regen, we komen heel vroeg aan, 10.30 uur. De auberge gaat maar open om 14 uur. We kunnen ondertussen onze schoenen afwassen, die zijn heel vuil van de gele modder waar we doorheen moesten. Er zijn nog veel pelgrims die stoppen, anderen gaan nog 6 km verder naar Azofra.
Vandaag gaan we door de wijngaarden van de Rioja, we zijn terug vol goede moed op stap. Na een paar km stappen stoppen we aan een huisje, een dame geeft samen met haar moeder koffie, thee of chocomelk, toasten met boter en confituur. Men geeft zoveel geld als je zelf wilt.
Ieder voorbij stappende pelgrim stopt er, het kopje koffie smaakt ons zalig. Na 8 km komen we aan in Logrono en bezoeken er de kathedraal. Anne-France is ook in de kerk en als we buiten gaan doet ze ons een teken : ze wil van ons beiden nog een foto nemen, we zien elkaar reeds van het begin en gingen een paar keren samen eten op restaurant. Na het nemen van een foto komt er een man op ons af, een Spanjaard, en hij offreert ons een koffie bij hem thuis vlak in de buurt. Een Duitse dame staat naast ons en hij nodigt haar ook uit. Het huis, La Belcada, is een soort vergaderhuis. Het is prachtig. We blijven er een half uurtje, drinken een lekkere koffie en de man laat ons het huis zien.
Daarna stappen we verder door Logrono, via een mooi meer en door wijngaarden komen we aan in Navarette.
Deze morgen om 6 uur opgestaan en om 6.40 uur zijn we reeds op weg. Er zitten een paar pittige hellingen en afdalingen langs loszittende stenen in. Deze nacht heb ik goed geslapen, de eerste maal, misschien kwam het door de hoestsiroop die ik nam, ik heb nog altijd last van mijn verkoudheid, mijn voeten doen ook nog altijd pijn, maar dit is zeker bij iedereen zo.
Om 11.40 uur kwamen we reeds aan, de auberge was nog niet open en we moesten wachten tot 12 uur, er kwamen maar steeds meer mensen bij. In de herberg zijn het stapelbedden van drie, Herman en ik slapen gelukkig beneden.
Vandaag laten ze om 13 uur stieren los in de straten, gelijk in Pamplona maar minder groots. Rond 17 uur gaan we het centrum in en zie we twee Duitse meisjes toekomen die deze morgen voor ons vertrokken zijn, ze vinden geen slapen meer, alles is volzet. Het is feest in het stadje, het is precies een zomercarnaval en in een arena laten ze een jonge stier los, jonge lui jennen hem en moeten hun lijf redden.
Doordat het stadje in feest was waren veel restaurants gesloten maar we vonden er toch een en moesten meer dan normaal betalen omdat het feest is.
