Deze morgen hebben we een lange steile klim te doen, nadien een moeilijke afdaling, we lopen door de meseta, dit is een soort hoogvlakte die wordt doorsneden door steile dalen .Het is mooi, stilte en eenzaam, dit kan men alleen te voet beleven. Er is veel wind en rond 10 uur begint er een verschrikkelijke rukwind te waaien. Wanneer we langs een kanaal lopen heb ik schrik dat ik erin waai. Rond 13 uur komen we aan in de gemeentelijke pelgrimsherberg. Na ons etentje doe ik een siesta van 2 uur en daarna bezoeken we de prachtige Romaanse kerk. De voorspelde regen komt in de late namiddag
Vrijdag 22/9/06 Promista Carion de los Condes 21 km
Vandaag hebben we een gemakkelijke etappe, we lopen door onafzienbare akkers met tarwe. De weg loopt gans de tijd parallel met de autoweg, er is niet veel verkeer.
Aan Chantal gevraagd wat voor diertje punaise is, haar antwoord : wandluis, nu weten we het. Bij een apotheker halen we een ontsmetten middel en spuiten er onze slaapzak mee in.
Zaterdag 23/9/06 Carion de los Condes Terradillos de los Templarios 27 km
Vandaag is de weg terug eentonig, er is niets te zien, alleen weiden en dorre velden. Pas na 17 km komen we een bar tegen, waar we een koffietje kunnen drinken. Daarna lopen we nog 10 km in een fijne regen, we lopen door een van de canadas reales, dit zijn veedrijversroutes die door heel Spanje lopen. In Terradillos vinden we slapen, samen met een Australisch stel slapen we opp een kamer van vier. Het eten is er lekker. In het dorp is niets te zien.
Zondag 24/9/06 Terradillos Bercianos del Real Camino 24 km
Om 6.30 uur zijn we terug op pad en om 8 uur eten we een croissant plus een grote tas café con leche. Het begint te regenen en dit gedurende drie uren, daarna hebben we veel wind en is onze kleding bijna droog bij het aankomen aan de auberge. Het is een oud gebouw, en we zijn het tweede duo, voor ons waren de twee Engelstalige Canadezen, nu weten we dat het vader en zoon zijn, we kwamen ze reeds dikwijls tegen en ze sliepen reeds driemaal naast ons. We kiezen onze slaapplaats en wat later komen de drie Franse dames naast ons liggen. Daarna eten, douchen en wat slapen en het is nog maar 16 uur. Het is nog altijd wat fris. sAvonds maken wat pelgrims samen met de verantwoordelijke eten : linzensoep, salade en meloen met water en wijn. s Morgens staat ons ontbijt klaar. Alles is gratis, men geeft wat men wil; is er geen geld in de kas dan is dit spijtig voor de volgende pelgrims.
Maandag 25/9/06 Bercianos del Real Camino Mansilla de las Mulas 26 km
Vandaag hadden we mooi wandelweer maar het was terug een saaie, eentonige weg. Langs onze rechterzijde zagen we de ganse tijd de Montes de León. Mijn rechterbeen doet pijn, hopelijk is het morgen beter. Om 13 uur komen we aan de auberge. Er is reeds veel volk. Herman krijgt een goede massage van een Aziatisch type man. Vandaag zagen we ook een Israëlische pelgrim
Dinsdag 26/9/06 Mansilla de las Mulas León 20 km
Mijn been doet pijn, en ik zie het niet zitten om vandaag te voet naar León te gaan. We gaan met de bus en die rijdt maar tot aan het busstation van León. We nemen daar samen met twee meisjes uit Quebec (Canada) een taxi en rijden tot aan het centrum.
We bezoeken de kathedraal met zijn geweldig mooie glasramen. Daarna gaan we naar het nabijgelegen hospitaal. Een dokter onderzoekt mijn been en zegt dat ik tendinitis heb. Ik krijg een voorschrift voor zalf en een bewijs voor de auberge dat ik een nacht langer mag blijven. Hij zegt dat ik na twee dagen rust verder zal kunnen stappen.
Daarna gaan we naar de auberge, ze is nog niet open en terwijl we staan te wachten vertelt een jonge Spanjaard dat hij hetzelfde heeft gehad aan zijn beide benen, het is nu gedaan en ik krijg de rest van zijn zalf plus nog een paar ontstekingsremmende pilletjes.
We verblijven in een klooster en het is er aangenaam. We zien terug bekende gezichten en ook nieuwe. Rond 16 uur is de auberge reeds volzet. We nemen ons avondmaal in de eetzaal van het klooster. We hebben vandaag goed weer.
Vandaag mag ik niet buiten, ik moet rusten met mijn been. De tijd duurt wel lang. Rond 11.15 uur komen de eerste pelgrims binnen. Vandaag zijn er zeker maar de helft pelgrims van gisteren, het is maar één dag verschil, maar zon groot verschil in aantal. De pelgrims moeten vandaag allen hun spullen ontsmetten, die auberge is ook besmet en gaat morgen voor 4 dagen dicht. Terug goed weer.
Vandaag moet ik wel verder, mijn been doet nog pijn maar het gaat.
Na 20 km stoppen we, ik wrijf mijn been in met de speciale zalf, we eten wat en ik besluit toch om nog 4 km verder de stappen, dan moet ik die morgen minder doen. Het is een goed besluit, we komen terecht in een auberge waar we een kamer voor twee personen kunnen nemen, dit is eens zalig, eens alleen met ons twee.
s Avonds kunnen we souperen in de auberge. We zitten aan een tafel voor acht personen : een Fins koppel, 1 Spanjaard (hij noemt zich Catalaan), 2 Belgen (wij) en 3 Tsjechen (2 jonge dames en een jonge priester).