Met het mooie lenteweer van de laatste dagen kan het natuurlijk niet anders zijn dan dat ik met de hond weer urenlang door de straten en parken van Antwerpen heb gekuierd. Eén van mijn lievelingsplekjes is Het Steen, het oeroude kasteel aan de Schelde, waar in vroeger tijden de VIP´s van de middeleeuwen woonden. In een nis boven de grote ingangsboog van het kasteel is een figuur gemetseld, onherkenbaar geworden door de hete, geselende adem van de eeuwen. Het zou om een beeld van Semini gaan, de god van de vruchtbaarheid. Ik hoorde zojuist op het nieuws van de televisie dat er te veel sex in de media zou zijn. Nou ja, de tijden zijn wel veranderd, maar de mens niet. In die tijd had men andere middelen om sex onder de aandacht van de mensen te brengen, want Semini zou daar wijdbeens en met opgeheven "je weet wel" met zijn klokkenspel hebben staan pronken. Men heeft mij verteld dat wanneer destijds een jonge vrouw geen kindje kon krijgen, zij maar door de poort moest wandelen, onder deze figuur even moest blijven staan en hups ze was zwanger....Tja, ze hebben ons altijd al veel wijs gemaakt....dit kon er nog wel bij! Ik vermoed echter dat ofwel de kasteelheer eventjes bijsprong om de dame uit de nood te helpen, ofwel zijn soldaten die zich daar op wacht gruwelijk stonden te vervelen..... Gelukkig kan ik onder de poort doorwandelen zonder grote gevolgen. Het moederschap en alles wat daar rondhangt, is voor mij verleden tijd. Eens zal het voltooid verleden tijd zijn, maar daar denken we nu niet aan. Bovendien hebben de Jezuïten in de 17e eeuw in een bijzonder preutse bui, het beeldje tot eneuch misvormd. Semini hangt zich nu al eeuwenlang klokkenloos in de ingangsboog te schamen, maar geniet vandaag evenzeer als ik van de lentezon. De hemel boven Het Steen is eindeloos blauw en de Schelde stroomt in zilveren golfjes langs de kaden. De Schelde. Er is toch iets vreemds aan de hand met die rivier. Juist daar waar de stad en de Schelde elkaar raken lopen ze een stukje evenwijdig aan elkaar. Vanop de wandelterrassen kun je goed zien hoe de rivier zich naar de oever buigt en zich vervolgens weer van de oever afbuigt. Het is alsof de Schelde een natte zoen neerlegt aan de voeten van de kathedraal en zich dan gepikeerd afwendt omdat hij zijn klokkenspel wel laat zien en horen, maar verder roerloos blijft onder haar zachte aanraking.
Reacties op bericht (1)
12-02-2008
Dag Marijke,heel mooi geschreven!,zonnige groetjes
Kbreng iedereen een hartje,
Omda ik van iedereen veel hou!
Ik wil jullie niet meer kwijt!
Bedankt.
Veel liefs
Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium.
Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.
Ik ben Cauwe Marijcke
