Dag Bloggers, Vandaag is het zondag, dus gaan we even een marktje doen hier om de hoek. Het is geen koud weer, maar een lichte mist hangt over de marktkramen. En een felle wind die af en toe eens zijn koude adem laat voelen doet de tentzeilen klapperen. Het is ongewoon druk. Ik vermoed dat alle mensen hetzelfde denken: "Nu het weer nog niet te koud en te nat is, gaan we gezellig een marktje doen!" Chiara, mijn labradorteefje, dat anders de volgzaamheid zelve is, is vandaag uit haar humeur. Ze is erg eigenzinnig en wil aandacht van iedere voorbijganger. Ik word haar getrek beu en breng haar naar huis. Aan een mevrouw waar ik bijna elke week groenten en fruit koop, doe ik mijn beklag. "Gaat ze misschien haar regels krijgen?", is haar intelligente vraag en ja, ze heeft misschien gelijk. Chiara is een èchte vrouw, voor en tijdens haar menstruatie, is ze inderdaad altijd erg lastig..... Waarom heeft de natuur dat zo ingebouwd bij de vrouwelijke schepsels? Is dat nou nodig? Ik ben gelukkig die afschuwelijke en onvoorspelbare "rotbuien" voorbij en ook de menopauze is "afgewerkt". Ouder worden is inderdaad niet leuk. Maar dit is toch één van de fijne kantjes: dat die hormoonhuishouding zo goed als op nonactief staat. Een vrouw moet wel door dit alles heenspartelen en ja, omdat ze doorgaans niet alleen leeft, wordt één en ander wel op de omgeving uitgewerkt. Ik denk dat die natuuruitbarstingen voor veel echtscheidingen zorgen! Volgens heel wijze mensen heeft alles wat in ons leven gebeurt, een zin en een doel. Tja, daar moet een mens zich dan maar bij neerleggen. Met Chiara is het gemakkelijk, ik geef haar het dagelijkse potje vlees met rijst en stuur haar naar haar nest. Verongelukt staart afwisselend over de rand van het nest naar mij en naar buiten. Ik trek me er niets van aan en ga terug naar de markt en met een mooie bloeiende flamingoplant in een glanzende, kopen pot kom ik weer thuis. De kopen pot kocht ik goedkoop op de sjacherbeurs hier ook aan het Theaterplein. Het was er warm en erg druk. Zou de crisis daar voor tussen zitten? Iedereen begint meer en meer op de Eurootjes te letten, behalve het stadsbestuur, want die gaan maar door met hun vernieuwingen. Persoonlijk vind ik het Theaterplein er niet op vooruitgegaan. De doorzichtige luifel (hoezo doorzichtig, ik zie alleen maar ijzerwerk), kan ik geen sukses vinden en de enorm lelijke trappen die bij een brand of andere ramp het publiek veilig naar beneden en naar buiten moeten loodsen, zijn monsters. En volgens mij helemaal niet veilig. Met deuren die stevig op slot zitten. Zou in een panieksitauatie er iemand aan denken om de hekken te openen en hoeveel tijd steekt daarin? Hoe lang gaat dat duren? Ondertussen vallen de mensen al als vliegen over de te lage ballustrades... Maar ja, ik ben geen expert van een peperduur architectenbureau uit Italië! Ik mag me eigenlijk geen bedenkingen maken! Ik vraag me trouwens af waarom er geen beroep gedaan is op een belgisch architectenbureau. Hier bij ons zijn er toch zeker ook knappe koppen tussen het jonge, aanstormende leger van de nieuwe architectengeneratie! Ik denk dat die belgische jongeren meer voeling hebben met wat bij ons in België functioneel is. Op de begane grond zijn er verder behoorlijk hoge traptreden, en alles in lelijk grijs/grauw beton (in de gazet lees ik "zwart beton"; nou ja, ik ben zeker een beetje kleurenblind. Alle weken tuimelen er mensen af. Vrouwen en mannen gaan de naar de markt om naar de uitgestalde koopwaren te kijken en niet om op te passen voor onverwachte hoogteverschillen. Als armtierige oplossing staan er nu hier en daar, bij de gevaarlijkste traptreden, lelijke bakken met wat armtierig groen erin. Het plein zelf is zo duur, dat er waarschijnlijk niets meer van het budget overblijft om iets originelers aan te bieden! In de gazet verscheen onlangs een artikel waarin er op onze domheid werd gewezen. De hoge traptreden zijn bedoeld om op te zitten, niet om er af te tuimelen. Fijn aanbod van het stadsbestuur. Koude, lelijke, betonnen traptreden waardoor de blaasonstekingen en reuma-aanvallen hoogtij kunnen vieren. Temeer daar de hoekige randen van ijzer zijn. Nou ja, ik vraag het je! Zitten ze ook op dit soort zetels in de vergaderzaal op "het schoon verdiep"? Nogal wiedes dat daar dan af en toe geklungeld wordt. Ik durf niet te schrijven "altijd", dat zou te scherp zijn. Enfin, voorlopig zitten ze daar "op fluweel" tot de volgende verkiezingen. Ik heb nog een laatste hoop in verband met het Theaterplein. Hopenlijk komen er houten bankjes op zonnige plekjes (houden jullie je daar aub eens mee bezig, hè?! Hoeveel bankjes verkeerd staan, daar heb je geen idée van! Op tochtige plaatsen, in de schaduw of met de zonzijde in de rug!), en......als kers op de taart, waar blijven de vuilbakken? Er is op heel dat Theaterplein geen enkele vuilbak te bespeuren en ik kan het weten want met "het kakje in het zakje", moet ik verdomd ver gaan voor ik me ervan kan verlossen.
Hongerige martktbezoekers smullen van hotdogs, frieten, en stukjes gebakken vis en hup al die vettige verpakkingen vliegen tegen de grond! Hoe krijgen ze in Antwerpen in hemelsnaam "het vuil van de straat" als ze te lamlendig zijn om overvloedig voor vuilbakken te zorgen? Desnoods voorlopig, want ik begrijp best dat het Theaterplein nog niet AF is en dat die vuilbakken er op het LAATST wel zullen komen! Maar ja, dat peperdure project, hè?! Zouden ze dan toch op de Eurootjes beginnen te passen? Het zijn tenslotte onze belasting-eurootjes, nietwaar. Vergeten jullie dat daar niet op het stadhuis? De volgende verkiezingen komen eraan, hoor! Denk aan het fluwelen zitje. Goh, wat ben ik scherp vandaag. Toch last van mijn hormonen? Mmmm, het zal de wind zijn, die maakt dier (en mens) onrustig.
Reacties op bericht (1)
26-10-2008
én koud, niet Marijcke ? Maar je kritiek is gegrond.
Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium.
Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.