Hèhe, de feestdagen zijn achter de rug. Met veel plezier heb ik begin December de kerstversiering aangebracht en vandaag heb ik weer met veel plezier alles terug opgeborgen; tot volgend jaar. We hebben alle lekkere eetmalen achter de rug. Heel veel kussen uitgedeeld en ontvangen met natuurlijk hier en daar een cadeautje. De kleinzoon, heeft zijn Nieuwjaarsbrief mooi voorgelezen en als alles uitkomt wat daarin staat geschreven, dan ga ik een heel goed 2009 tegemoet. De jaarlijkse verkoudheid is ook weer overwonnen en dank zij een heerlijke hoestdrank is de hoest verdwenen. Maar heb ik veel geslapen door één of ander slaapverwekkend ingrediënt in die hoestsiroop. Wel, het was buiten bitter koud, dus dat kwam goed uit. De wandelingen met de hond werden wat ingekort. Ziek of niet ziek, ik moest ermee de vrieskou in. Toch waren er ook enkele fijne wandelingen door het besneeuwde stadspark. Met een zakje brood en graan hielp ik de konijntjes, de eenden en de ene gans en de ene kip met maar anderhalve poot door de kou heen. Gelukkig heb ik gezien dat er veel eten werd gestrooid...ik was niet de enige die ongehoorzaam was, want het mag eigenlijk niet.... Ik ben blij dat er nog rebellen zijn in de wereld! Toen er op het ijs van de stadsvijver ijspret mocht worden beleefd kwam natuurlijk de kleinzoon met slee en die heeft zich geweldig goed geamuseerd, terwijl ik aan de kant stond te bibberen en min of meer in een ijspilaar veranderde. Gelukkig scheen de zon, maar toen die begon te verdwijnen, en mijn neus er bijna afvroor, trokken we huiswaarts, zeer tegen de zin van mijn twee kornuiten. Chiara, mijn labrador had eerst een paar minuten als een gek aan de rand van de ijsvloer staan blaffen. Ze durfde geen poot op het ijs te zetten, maar even later trok ze fier de slee en genoot ze net zo hard als de kleinzoon. Vandaag hebben de hond en ik een eerste grote wandeling gemaakt, na de periode van de feestelijkheden, na de bittere kou, na de griep. Met de tram waren we binnen het kwartier een heel eind buiten Antwerpen. Het nieuwe park op de Linkeroever lag er mooi, winters en verlaten bij. Aan de oevers van de vijvers en de waterlopen lagen nog grote stukken ijs. Chiara gleed regelmatig uit en belandde dan met een plons in het water, waardoor ik iedere keer moest lachen. Ze vond het heerlijk. Op een gegeven moment kwam ze met een grote tak aandraven. Haar geliefkoosd spelletje is om die tak te gaan halen en ik probeer die dan zo ver mogelijk weg te gooien. Een tiental minuten is die tak het belangrijkste voorwerp op aarde. Ik gooi uit allemacht en zij rent door en over alles om haar buit terug te vinden. Plotseling laat ze de tak liggen en komt met een ander exemplaar naar me toe. Dan begint het spelletje opnieuw. Tot ze op een gegeven moment alle interesse voor de tak verliest en driftig in het zand begint te graven of uitgebreid aan een of ander bosje gras begint te snuffelen. Ik vergeleek onwillekeurig het hondengedrag met het gedrag van een man met de vrouw. De man doet ook alle moeite van de wereld om de uitverkoren vrouw te behagen, achter na te rennen,haar te koesteren en snel terug te halen wanneer ze eens een stapje in de wereld probeert te zetten.Tot er een nieuw exemplaar opduikt en zijn hormonen hem dwingen achter die andere, verleidelijke buit aan te rennen.Tot dan ook weer zijn interesse verflauwt en hij plotseling zijn vrienden en hobbies veel interessanter vindt! Achteloos wordt de tak achtergelaten; achteloos wordt de vrouw aan de kant gezet.... Moest er een man zijn die dit blogje leest: dit slaat natuurlijk niet op U; U bent natuurlijk de uitzondering die de regel bevestigd!
Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium.
Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.