Mijmeringen over kwakzalvers, huichelaars, oplichters, kaartlegsters, astrologen en al die andere charlatans.
Hallo lieve en minder lieve blogsters en bloggers,
Ik heb een weekje in Antwerpen gebivakkeerd en ben nu net weer in mijn Moby beland die nog altijd op de lugubere parking geduldig op beter weer staat te wachten. Ondertussen zijn de muren van de parking met grafittitekeningen opgesmukt. Tja, ieder zijn meug. Echt mooi kan ik het niet vinden, maar kleurrijk is het wel. Ik heb vanmorgen les gegeven aan een paar lieve mensen die zich interesseren in de kaarten van de Tarot. We hebben weer uren lang gefilosofeerd over het leven zoals het is en tja, het is niet altijd even gemakkelijk. Ieder mens krijgt zijn levenslessen voorgeschoteld en of we willen of niet, we moeten het voorgeschotelde voedsel wel verorberen en verteren. Maar, dat is een feit, de één krijgt wel eens meer op zijn bordje dan de andere. Als astrologe en/of kaartlegster hoor je veel verhalen van veel verschillende personen. Van jong tot oud, van rijk tot arm, van ziek tot gezond, van nederig tot belangrijk. Van toiletjuffrouw tot minister. Dat laatste verwondert U zeker?! Maar het zal niet over mijn lippen komen welke personen dat zijn, want dan zou de magie eindigen. En ik wil juist dat de magie zich nog verdiept, dat de deuren tot het mysterie zich nog verder zouden openen en mijn nieuwsgierigheid nog meer bevredigd wordt.... Als kind, als meisje, als jonge vrouw, kortom mijn heel leven heb ik graag met mijn neus in de boeken gezeten. Ik las en ik lees alles, enfin, bijna alles. Alleen stripverhalen kunnen mij niet boeien. Van Kuifje en Jommeke, weet ik zo goed als niets. Soms probeer ik het wel eens, maar ik ben een lettervreter; ik moet kunnen lezen. Het liefst lees ik psychologische getinte romans of ik verdiep mij in esoterisch/astrologisch gerichte boeken. Toen ik op een gegeven moment mensen over de vloer kreeg die hun horoscoop wilde laten uitleggen, begon mijn leesdrift een beetje te verminderen. Want, die mensen brachten allemaal stuk voor stuk een verhaal mee. Hun levensroman en ze lieten mij in die levensroman binnen. Je zult het niet geloven, maar die romans zijn nog spannender dan het meest pakkende boek. Wat mannen en vrouwen allemaal denken en doen en hopen! In het begin kon ik mijn oren nauwelijks geloven. Met rode oortjes luisterde ik naar hun verhalen. Het één nog spannender dan het andere. Er werd tijdens het consult gelachen, gefilosofeerd en er vloeide veel traantjes....Na enige tijd legde ik discreet een zakje met papieren zakdoekjes op de tafel. Die hebben dienst gedaan! Bij mijn eerste consult, waarbij ik echt niet vermoedde wat er zou kunnen gebeuren, ik was zelf even nerveus als de jonge vrouw die voor mij zat, begon ik spontaan mee te huilen. Tja, dat was natuurlijk niet erg professioneel en ik heb mijn emotionele kant nu wel wat beter onder controle, maar nog altijd ben ik onder de indruk van het verdriet en zielepijn die de mensen met zich meedragen. Meestal kon ik ze weer wat opgemonterd terug in hun levensroman sturen, velen werden vrienden, de ene mens kwam wat dichterbij dan de ander, maar ze waren allemaal mensen die even hun hart voor mij openden. Op een keer kwam er een mijnheer binnen die ook uitleg wilde krijgen over zijn horoscoop. Na zijn naam te hebben gemompeld, legde hij een bandrecordertje midden op de tafel en zei: "vertel het me maar eens!" Toch wel een beetje nerveus door zijn kille, zakelijke aanpak van het consult, stak ik van wal en begon aan mijn uitleg. Doorgaans komt er dan een reactie en komt het gesprek op gang. Dan kan de dialoog beginnen. Hier bleef het bij een monoloog van ongeveer een half uur. Af en toe wachtte ik even, hoopte ik op een respons, maar niets van dat alles. Ik werd echt wel een beetje boos door zijn zwijgzaamheid en van zijn toch wel duidelijke sprekende afwerende houding. Ik zweeg uiteindelijk ook. Dit was een hopeloos consult. Verspilling van mijn tijd. Plots sprak hij: "jaja, dat weet ik nu allemaal wel, maar vertel me nu liever iets over mijn kinderen!" In die tijd ging ik er nog helemaal van uit dat alle informatie uit de door mij getekende horoscoop kwam die ik vooraf een paar uur lang had bestudeerd en waaruit ik mijn kennis dacht te putten. Tenslotte vraagt het zeker een jaar of 5 van studie eer een mens iets van een horoscoop kan interpreteren, want dat vergt heus wel wat meer dan enige kennis van de 12 dierenriemtekens. Het is een grote, diepe psychologische studie, die naar men zegt, moeilijker is dan een dokterstudie.... Langzamerhand heb ik begrepen dat er nog "iets" meer bij moet komen, een zekere intuïtie, een zekere helderziendheid, een zekere helderhorendheid. Ik had altijd wel geweten dat er iets "raars" aan me was, maar aan die mogelijkheid had ik echt niet gedacht. Toch werd het die avond wel duidelijk dat behalve de kennis van astrologie er dat "ietsje" meer wel degelijk was. In de horoscoop stond het vijfde gedeelte, het vijfde huis genoemd, leeg, dat wil zeggen, er staan geen planeetkrachten in, geen Zon, geen Maan, geen Venus, niets, leeg. Dan wil dat meestal zeggen dat de horoscoop-eigenaar in dat vijfde huis "niet aan het werk moet", er behoeft op dat levensgebied, weinig of niets meer te geleerd te worden. Maar....astrologie is niet zo simpel, er zijn veel valkuilen, en je moet op zoveel aanwijzingen letten, dat het eigenlijk onmogelijk is, 100% zeker te zijn van een horoscoop-gegeven. Moest dat zo zijn, dan zou ik nu in een (ovaal) kamertje in het Witte Huis zitten! Maar, ik was geïrriteerd en verloor een beetje mijn zelfbeheersing, dus kwaakte ik eruit: "Mijnheer, U hebt geen eens kinderen, wat wilt U dan dat ik U vertel!" Verbouwereerd blikte mijn bezoeker mij aan en ik kwaakte verder: "en U bent nooit getrouwd geweest! Dus! Vanwaar die vraag?" Natuurlijk kun je als mens best kinderen hebben al ben je niet getrouwd, maar ik spreek wel van een jaar of 15 geleden en werd er toen nog iets minder openlijk gesproken. Enfin, het werd nog een heel geanimeerd gesprek, want ik had de nagel op de kop geslagen en hij was overtuigd geworden dat hij wel bij een redelijk goede astrologe terecht gekomen was. Want mensen, lieve en minder lieve bloggers en blogsters, er zijn goede bakkers, heel goede bakkers, excellent goede bakkers en je hebt er die nog geen behoorlijk broodje kunnen bakken en zo zit het met alle beroepen. Overal vind je goede en minder goede stielmannen/vrouwen. Wanneer de loodgieter het huis verlaat en de kraan van de afwasmachine lekt nog even hard alstevoren, dan zegt men: "dat was een slechte loodgieter, ik zoek een betere." Wanneer de astroloog of kaartlegster minder presteert (er zijn inderdaad een heleboel charlatans op de markt!), zegt men: "die mensen zijn bedriegers, oplichters, charlatans; van heel dat gedoe geloof ik geen zier." Gelukkig is hedentendage de brandstapel niet meer "in", maar het liefst zou men dan toch die mens op de brandstapel smijten (met alle serieuze astrologen en kaartlegsters erbij), want het is allemaal ziever! Waarom een loodgieter of bakker wel slecht mag presteren, hij zit dan waarschijnlijk in een verkeerd gekozen beroep, en zal dan op een gegeven moment door gebrek aan opdrachten wel een andere job gaan zoeken, er geen slechte astrologen zouden mogen/kunnen bestaan, die zitten dan ook in het verkeerd gekozen beroep, daar kan ik met mijn petje niet bij! Nee. Dit bijzondere beroep zou moeten worden uitgeroeid! Een beroep dat één van de meest sociale beroepen is, want waar heeft een mens nog een luisterend oor, waar krijgt hij nog eens een schouderklopje, een complimentje? Waar krijgt hij dat duwtje om zich door zijn problemen heen te werken? Waar krijgt hij zicht op het feit dat de problemen misschien bij hemzelf liggen en de hele ellende niet in andermans schoenen moet worden geschoven? Waar krijgt hij inzicht in zijn karakterstructuur? Waar krijgt hij te horen waar zijn sterke punten liggen en waar zijn zwakke? Waar ontmoet hij nog de warmte van een medevoelende en begrijpende mens? Geloof me, ook psychologen, de psychologen met een offiëel diploma, hebben minder inzichten op de psyche van een mens dan een bekwaam astroloog. In het verleden mocht een arts zijn beroep niet uitoefenen zonder enige kennis van de 12 dierenriemtypes..... Maar ja, in deze moderne tijd wordt de oeroude kennis met het badwater weggegooid en ja........het gaat allemaal veel beter. Lees de krant, kijk naar het nieuws, luister naar de mensen om je heen, het gaat inderdaad heeeeeel veeeel beter! Er heerst vrede, rust, en harmonie in ons landje. En over heel de wereld!
Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium.
Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.
Ik ben Cauwe Marijcke
