Na een onrustige nacht zat ik met een slaapkop aan de ontbijttafel, die ik met moeite had kunnen dekken. Mijn lijf deed overal pijn en zelfs de koffie kon daar niks aan veranderen. Zoals gewoonlijk zat 'poes' Flippo naast mijn bord te wachten op 'zijn' stukje kaas, dat hij dan vol overgave naar binnen lekte. Maar deze ochtend was toch niet zoals al die anderen. Ik voelde mij niet zo best en zat dan maar te staren met mijn handen onder mijn kin, schrik dat mijn hoofd het zou begeven. Toen ik plots het kopje van Flippo tegen mijn wang voelde, wat zo'n beetje ons ochtendgesprek was geworden door de jaren heen, en elkaar 'kopjes' gaven. Maar aangezien mijn 'kopje' niet in al te beste conditie was en het niet met volle overgave gebeurde, kreeg in plots een beet in mijn wang. Ai, dat deed geen goed ! Ik liet mijn ongenoegen blijken en duwde hem van de tafel. Hij flitste meteen weg zonder eerst zijn verleidingstaktiek te gebruiken, die erin bestaat om zich al rollend op zijn rug je aan te kijken met een verleidelijke blik Ook goed dacht ik bij mezelf ! Mijn hoofd staat er toch niet naar om spelletjes te spelen. Ik moest voortmaken al ging dat moeizaam, want had een afspraak met een vriendin om haar te helpen met snoeien in haar tuin. Poes was toch al buiten zoals gewoonlijk, maar toen ik weer beneden kwam zag ik op het tapijt klimop liggen die hij had binnengesleurd. Hij deed toch raar vond ik, alleen zijn achterwerk stak vanonder de zetel en was blijkbaar op zoek naar iets. Tot ik plots een gepiep hoorde, dacht eerst aan een krekel of insekt en om hem aan te moedigen riep ik : pak de stoute biche ! Tot het gepiep erger werd en ik poes zag wegstuiven achter een MUIS ! Zo vlug ik kon, sloot ik mij op in de keuken, ja zelfs van een kleine muis moet ik niks hebben Vlug mijn haar gekamd, handtas weggegraaid, lopen naar de voordeur en met openluchting de plaats van de misdaad verlaten ! Mijn 'poes' zou vanmorgen een moord plegen ! En ik liep weg ! Ik vertelde het hele verhaal aan mijn vriendin en die zei : wel, je hebt een kadootje gekregen van je poes, waarschijnlijk schaamde hij zich voor zijn gedrag van vanmorgen. Daar zou ze wel eens gelijk in kunnen hebben, eerlijk gezegt, zou ik toch liever hebben dat hij niet met zulke kadootjes afkwam Thuis gekomen ging ik op zoek naar het vermoorde slachtoffer en vond de kleine muis onder de tafel. Ze ligt er nog... maar tegen de volgende maaltijd zal ik haar naar haar laatste rustplaats brengen als ik mijn angst overwonnen heb groetjes Mare
Vertwijfeld staar ik in het rond; waar zijn dan toch die zinnen, die ik anders zo gemakkelijk vond zij schieten mij nu niet te binnen.
`k Zit maar wat te staren, om ergens in het niets; de contouren van een gedicht te ontwaren, maar nergens zie ik iets. Ik ben vanavond helemaal leeg; er was geen regel waar ik vat op kreeg, wat moet ik nu beginnen om de eerste regel te verzinnen. Als die mij te binnen schiet; vanuit de leegte in mijn hoofd. Al is het dan geen levenslied; ik breng dan toch iets, zoals beloofd.
De chirurg nam de benen. De mijnwerkers zitten in de put. De doodbidders werken in het zwart. De asbestverwijderaars zitten in zak en as. De autoconstructeurs wagen niets meer. De slopersbranche ligt in puin. De winst van de tabaksector gaat in rook op. De baggeraars modderen maar wat aan. De landbouwers zijn uit het veld geslagen. De handelsreizigers komen van een kale reis terug. De longspecialisten moeten hun winst ophoesten. De tuinlieden gaan af als een gieter. De metselaars staan met de rug tegen de muur. De telecomfirma's haken massaal af. De handlezers houden de hand op. De opticiens worden door de overheid uit het oog verloren. De hoveniers worden door de fiscus om de tuin geleid. De parfumverkopers worden bij de neus genomen. De stuntmannen werken zich te pletter. De dichters voelen zich afgeschreven. De gynaecologen kunnen nieuwe cliëntes wel op hun buik schrijven. De stationschefs kunnen naar opslag fluiten. De loonstop: doet de deur dicht voor de portiers. De naaisters zijn al lang de draad kwijt. De seksbranche voelt zich genaaid. De badmeesters komt het water aan de lippen. De vissers vissen in troebel water. De dominee vroeg wat ik van de doopvont. De dichter zocht een opener. De failliete kostuum verkoper zat bij de pakken neer. De gevangene luisterde geboeid naar de rechter. De imker was bijziende. De importeur voerde niets uit. De kapper zat met zijn handen in het haar. De leerling was de juf meester. De schoenmaker werd een hak gezet. De tandarts trok met zijn been.
Hallo lieve bloggers, zoals jullie kunnen zien ,heb ik wat meer kleur en leven in de brouwerij gebracht Alle dagen leer ik bij en dat maakt mij blij ! Hopelijk jullie ook, je mag het me gerust laten weten, kritiek is de beste leraar groetjes Mare
Een zoon vraagt aan zijn vader: "Pap, wat is eigelijk politiek?" Vader zegt: "Jongen, dat is heel eenvoudig. Kijk, ik breng het geld in huis, dus ik ben het KAPITALISME. Je moeder beheert het geld, dus die is de REGERING. Opa ziet erop toe dat alles hier ordelijk verloopt. Hij is de OVERHEID. Het dienstmeisje is de ARBEIDSKLASSE. Wij hebben allen maar 1 doel voor ogen, namelijk jouw welzijn. Daarom ben jij het VOLK. Je kleine broertje die nog in de luiers loopt is de TOEKOMST. De zoon denkt na en vraagt of hij er een nachtje over mag slapen. 's Nachts wordt hij wakker omdat zijn kleine broertje in zijn luier heeft gepoept en vreselijk heeft geschreeuwd. Omdat hij niet weet wat hij moet doen gaat hij naar de slaapkamer van zijn ouders. Daar ligt alleen zijn moeder en die slaapt zo vast dat hij haar niet wakker krijgt. Daarom gaat hij naar de kamer van de dienstmeid, waar hij ziet dat zijn vader bij haar in bed ligt en dat ze vreemde dingen aan het doen zijn. Hij ziet dat opa onopvallend door het raam toekijkt. Ze zijn allemaal zo druk bezig dat niemand merkt dat de zoon in het deurgat staat. Daarom besluit de jongen weer te gaan slapen. De volgende ochtend vraagt de vader aan zijn zoon of hij met eigen woorden kan uitleggen wat politiek is. "Ja", zegt de zoon, het KAPITALISME misbruikt de ARBEIDSKLASSE terwijl de OVERHEID toekijkt en de REGERING slaapt. Het VOLK wordt volkomen genegeerd en de TOEKOMST ligt in de STRONT.
ECHTE citaten uit brieven aan verzekeringsmaatschappijen
- Bij thuiskomst reed ik per ongeluk een verkeerde oprit in en ramde ik een boom die daar bij mij niet staat. - De jongen was overal en nergens op straat, ik moest meerdere bochten nemen voordat ik hem raakte. - Wie mijn portemonnee gestolen heeft kan ik u niet zeggen, aangezien er van mijn familie niemand in de buurt was. - Intussen is het loopgips van mijn rechterarm verwijderd. - Uw computer heeft mij een kind toebedeeld. Maar ik heb helemaal geen kind. En al helemaal niet van uw computer. -Een voetganger kwam plotseling van de stoep en verdween vervolgens zonder een woord te zeggen onder mijn auto., - Ik heb zoveel formulieren moeten invullen, dat ik veel liever had gehad dat mijn geliefde man helemaal niet was gestorven. - Omdat de voetganger niet beslissen kon naar welke kant hij wegrennen moest, reed ik over hem heen. - Na veertig jaar schadevrij te hebben gereden viel ik achter het stuur in slaap. - Een onzichtbaar voertuig kwam uit het niets, ramde tegen mij aan en verdween spoorloos. - Ik had de hele dag planten ingekocht, toen ik de kruising naderde, groeide er plotseling een flinke struik in mijn gezichtsveld en ik kon het andere voertuig totaal niet meer zien. - Toen ik een vlieg wilde doodslaan raakte ik een lichtmast. - In eerste instantie heb ik tegen de politie gezegd dat ik niet gewond was, maar toen ik mijn hoed afzette bemerkte ik de schedelbreuk.
Lieve lezers, aangezien mijn poes Flippo door velen geprezen wordt, zal ik hem wat beter aan jullie voorstellen. Hij is geboren op 6 december 1995, jaja op Sinterklaasdag. Dit jaar wordt hij dus 10 jaar, een echte senior, in kattenjaren Hij zou het Kerstkadootje worden van mijn zoon die toen 11 jaar was. Vol ongeduld zat hij te wachten tot hij eindelijk dat bolleke wol mee naar huis mocht nemen. Om de opwinding en het vooruitzicht van 'POES' wat te temperen had ik hem dan maar een boek over poezen kado gedaan met Kerst. Ook moest hij nog een naam krijgen, maar dat probleem was al vlug opgelost. In die tijd (en nu nog) lustte mijn zoon graag chips en als extraatje zaten er in het pak FLIPPO's in. Kleine ronde dingetjes die zeer gegeerd waren bij kinderen. Nadat hij er eventjes zoet (zout?) mee was, en ze door de woonkamer slingerde, stak hij ,maar meestal moeder, ze in zijn verzamelmap. En op die manier had hij spontaan de naam van zijn nieuwe poes gevonden. Nu een 'poes' is het niet echt maar wel een 'kater' (nu toch Hij lijkt lief en zacht maar heeft wel een venijnig trekje. Hoe ouder hij wordt hoe erger. Krijgt hij zijn zin niet, b.v. eten (en wel direkt), knuffeletje, melk, propere kattenbak, of je begrijpt niet wat hij probeert duidelijk te maken, tja, dan moeten we in een boog om hem hen lopen. Het gevaar bestaat dan wel dat er een kat aan je benen hangt ) Onze kater heeft duidelijk een ochtend humeur. Na dit ritueel, van kat en muis ? ,trekt hij naar zijn slaapplaats en is de vrede in huis teruggekeerd. Dikwijls, als hij geen zin heeft, komt hij gewoon s'nachts niet naar huis en is hij op de lappen. Of beter gezegd komt hij thuis met lappen die eraf hangen ) want vechten doet hij graag ! Dan is hij voor een tijdje weeral de lieve kat die zachtjes zit te spinnen, totdat hij zijn uitgangsdrang niet meer kan bedwingen ! Voor ons is het s'morgens bang opstaan en op de trap naar beneden al afvragen : zal poes aan het raam staan om binnengelaten te worden ? Moest dit op een dag gebeuren dat hij nooit meer weerkeert dan zullen er zeker traantjes vloeien. Wie gaat er dan aan onze benen hangen ? ) Groetjes Mare
Eenvrouw loopt naar de microfoon: "Ik heet Truus en ben 24 jaar getrouwd met Jan. Ik streek gedurende al die jaren trouw zijn overhemden, maar had daar geen zin meer in". Daverend applaus uit de zaal. Ik zei vorig jaar:"Jan, strijk jij die overhemden zelf maar. Ik heb er geen zin meer in." Weer luid geklap uit de zaal. De eerste dag zag ik niets veranderen. De 2de dag ook niet,maar op de derde dag stond Jan ineens zelf z'n overhemden te strijken". De zaal staat op z'n kop van enthousiasme. Een tweede vrouw loopt naar de microfoon: "Ik heet Babs en ben 10 jaar getrouwd met Pieter. Pieter heeft enorme zweetvoeten en om die lucht eruit te krijgen moeten z'n sokken op de hand worden gewassen met Soda. Ik had daar geen zin meer in". Luid gejuich en gejoel uit de zaal. Ik zei tegen Pieter: "Was jij je sokken voortaan maar zelf!" De dames staan op de banken. "De eerste dag zag ik niets veranderen, de 2de ook niet, maar op de derde dag stond Pieter mooi zelf z'n sokken te wassen." De wave wordt ingezet. Een klein vrouwtje grijpt de microfoon: "Iek geet Fatima en iek 5 jaar getraut mit Mohammed. Mohammed wil elke dag cous-cous eet. Iek altijd for hem gekook, maar gad geen sin meer en seg: As jij wil eet cous-cous, ga maar lekker selluf maak." De zaal is niet meer te houden. "De 1stedag iek sie nix, de tweede dag iek sie nix, maar derde dag iek sie weer klain bitje mit linkeroog."
Vanmiddag reed ik per toeval langs het bejaardentehuis, wegens wegomlegging in het dorp. Een vriendin van mij heeft er jaren gewerkt en kan de onmogelijkste verhalen vertellen over de bewoners. Het is een groot gebouw met vele appartementen en studio's, sommige met balkon. Toen ik voorbij reed, zag ik een flits twee oude dametjes op het bankje zitten voor het gebouw. Ze zaten mooi naast elkaar, voetjes tesamen en de handen gevouwen op hun schoot. Hun witte hoofden staken af tegen hun donkere kleding. Het aangezicht lichtjes naar de zon gericht als in gebed, niet in gesprek met God maar met het voorjaars zonnetje. Tegen elkaar hadden ze waarschijnlijk al alles verteld en zaten in alle stilte, zoals twee standbeelden. Hun wereld leek even stil te staan en hadden geen aandacht voor wat er rondom hen gebeurde. Denken, deden ze zeker wel, maar wat zouden ze denken op dit moment ? Wat gaan we eten vanavond ? Wanneer komt de kuisvrouw ? Gaan we kaarten straks ? Ga ik vroeg slapen vanavond ? Of, wat is dit zonnetje zalig ! Meteen verplaatste ik mij in hun plaats en met schrik om het hart zag ik mij daar zo zitten over 20 jaar ! Weg met de energie, het rijden met de wagen, boodschappen doen van hier naar ginder en al wat het leven boeiend maakt. Vereenzaamd zittend op een bank met een andere dame, misschien wel een vriendin, maar te moe om te praten. Alleen het zonnetje als dikste vriend, die me nog wat warmte kon schenken.
Om op zijn uitkijkpost te geraken springt 'poes' het liefst eerst op het klavier, met als gevolg dat de tranen in mijn ogen schieten van paniek ! Een echte computer kenner ben ik niet, en zit dikwijls met mijn handen in het haar en produceer de nodige (niet al te mooie ) klanken erbij Soms kijk ik mijn kat in alle wanhoop aan en verwacht dat hij mij tenminste in goede zin zou helpen, maar als antwoord krijg ik een diep rustig gespin te horen. Ach , was ik soms ook maar een kat Mare
Geef het lichtje door met zijn helende kracht. Behandel goede mensen goed. Behandel niet -goede mensen ook goed. Zo komt goedheid tot stand.
De vredesduif De vredesduif vliegt van site naar site, door zo veel landen als maar mogelijk is. Alsjeblieft, help de duif om een lint te maken, rond de wereld. Door hem mee te nemen naar jouw site, of om hem aan iemand anders te geven voor hun site, Door hem een plaats te geven in een ander werelddeel of in die delen van de wereld waar strijd en chaos heerst.
Het water blijft niet aan de bergen hangen en de wraak niet aan een groot hart.
Wees tevreden, onderwerp je aan wat is. Vind geluk in gebrek aan verlangen. Als er niets is wat je wilt, dan heb je alles. Als je alles hebt, ben je gelukkig.
Henry Knight Miller, Life Triumphant
Mensen die zo luisterlijk lijken zijn allemaal nep; onder de oppevlakte zijn ze net als iedereen.
Euripides
Nooit toegeven, nooit toegeven, nooit, nooit, nooit- in niets, groot of klein, belangrijk of onbeduidend - wijk niet, behalve voor eervolle en verstandige overtuigingen.
Winston Churchill
Leg je hand op je hart en voel het klopppen. Het zegt : 'Snel! Snel! Snel! Hoogstens maar een paar jaar... Ik smeek je, verspil je leven niet.
Billy Graham
Sterren bestaan maar ook weer niet Waar ze 'eens' zijn geboren Is er geen verdriet
Ze reizen miljoenen jaren Met in hun zog een straal Schitteren aan de hemel In hun pracht en praal
Wat ooit was, is nu niet meer Toch blijven sterren bestaan Zo ook mensen die nooit 'echt' zullen vergaan
Sterren blijven fonkelen Al zien we ze soms niet Ze gidsen ons door 't leven Verzachten ons verdriet
mare
Het belangrijkste is niet het toevoegen van jaren aan je leven maar het toevoegen van leven aan je jaren
Niet temidden van de drukte in de straat Niet tussen het gejuich van grote menigten Maar in onszelf liggen triomf en nederlaag.
Henry Wadsworth Longfellow
We moeten niet alleen geven wat we hebben, we moeten ook geven wat we zijn.
Kardinaal Mercierr
Eén keer moet het begin zijn of je nu wilt of niet Eén keer wil je bereiken wat je in de verte ziet Eén keer zul je moeten kiezen uit alles om je heen Eén keer zul je moeten zeggen : "er is er voor mij maar één !"
Een man, een vrouw, om van te houden één die voor je vecht Een plaats om thuis te komen, een thuis, maar dan ook echt Het klinkt misschien kortzichtig met al die inspraak om je heen Toch is het goed om te zeggen : "er is er voor mij maar één !"
En soms begint het te rommelen te scheuren hier en daar En heel jouw zekere wereld dondert in elkaar En toch vanuit resten al gebeurt het niet meteen Komt toch weer dat verlangen : "er is er voor mij maar één!"
Tekst gevonden in een krant: ingezonden door M van L
mensen met smaak en mensen zonder verbeeldingskracht.
(Ernst Hohenemser)
Een verstandig idee op het juiste ogenblik is beter dan een harde les
(Han Ying)
Een probleem is geen probleem meer als je hetgene dat geen probleem is als een probleem beschouwt
(Een optimist)
Rondvraag / Poll
hoeveel artikels lees je bij je bezoek ?
Wees a. optimistisch en b. positief. Dat is mijn bloedgroep, weet je : B-positief.
Jeremy Hanley
De liefde die we schenken, is de enige liefde die we behouden.
Elbert Hubbard
De optimist beweert dat wij in de beste wereld leven die er bestaat en de pessimist vreest dat dit waar is.
James Branch Cabell
Leef zoveel je kunt, het is verkeerd het niet te doen. Het doet er niet toe wat je precies doet, zolang je je leven maar hebt. Als je dat niet hebt gehad, wat heb je dan gehad ?
Henry James
Iedereen heeft zijn eigen bestemming; het enige gebod is haar te volgen, te aanvaarden, waar ze ook toe leidt.
)
