Lc. 14, 25-33 (8/9): Je losmaken van al wat je bezit.
-------------
Uit Laudato Si’:
Velen weten dat de huidige vooruitgang en het eenvoudig opstapelen van objecten of genoegens niet voldoende zijn om zin en vreugde te geven aan het menselijke hart, maar zij voelen zich niet in staat af te zien van wat de markt hun biedt. In de landen die de grootste veranderingen in consumptiegewoonten zouden moeten tot stand brengen, hebben de jongeren een nieuwe ecologische gevoeligheid en een edelmoedige geest en sommigen van hen vechten op bewonderenswaardige wijze voor de bescherming van het milieu, maar zij groeiden op in een context van zeer hoge consumptie en welzijn, waardoor het ontwikkelen van andere gewoonten moeilijk wordt. We staan dus voor een educatieve uitdaging. (Laudato Si’ 209)
We ‘bezitten’ de aarde niet, maar we doen wel alsof, tot in de derde wereld toe. Als we dat nou eens konden loslaten: als je dat niet kunt, zegt de Bijbeltekst, kan je mijn leerling niet zijn! Een krasse uitspraak, maar wél to the point. De aarde is toch niet van ons, die is van de Heer (Ps.24,1)!
Bezinning: Wat ben je van plan? Bezin eer je begint!
Op korte termijn denken is geen goede zaak.
Wie een huis wil bouwen of ten strijde trekken,
zal toch wel eerst gaan zitten om te berekenen
of hij het tot een goed einde kan brengen.
Zo ook – zegt Jezus - als je met mij het rijk van God,
een nieuwe samenleving, wil opbouwen,
weet dan vooraf wat er aan vast zit.
Als je mij wil volgen, moet je loskomen van al wat je bezit!
We weten het ook nu maar al te goed.
Om de wereld te redden heb je een klimaatplan nodig,
een sociaal plan tegelijk.
En.... dat zal veel van ons vragen:
onze prioriteiten herzien,
riskeren om tegengesproken en tegengewerkt te worden.
Je vindt mogelijk een kruis op je weg!
Dat klinkt hard, maar ook bevrijdend.
We snijden in onze levenswijze, maar het maakt ook vrij.
Jan De Roeck
