Eva Van de Velde vertrok in juli vanuit Retie voor een pelgrimstocht te voet naar Santiago de Compostela. Na 99 dagen nadert zij het beroemde Spaanse pelgrimsoord.
Hieronder haar verslag van dag 99:
--------------
DAG 99 EIREXE - BOENTE 28,5 km
Galicië doet me aan Schotland denken, qua weer en qua uitzichten. Mooi maar koud en nat. Nog nooit fantaseerden we zoveel over taxi's naar Santiago, en tegelijk brengt het groepsgevoel mij zoveel glimlachjes. Hoe harder het regent, hoe grappiger alles wordt. Bovendien geeft het regenweer mij een overgangsgevoel: langzaamaan nadert België in mij.
Terwijl de herfst op mijn jas drupt, richt ik in gedachten mijn volwassen leven in. Ik ben nog steeds ontzettend graag op tocht, maar ik voel ook dat het goed is geweest, dat ik klaar ben voor iets nieuws, iets 'vaster' dan elke avond een ander bed in een ander dorp. En tegelijk wil ik ze vasthouden, de gesprekken onderweg, de lachjes en de tranen.
Ik praat lang met Giulia over spiritualiteit en ergens-toe-behoren-in-het-leven. Wat babbel ik graag met haar, zoveel gevoeligheid en zoveel glimlach in één persoon.
Op de middag slaat onze druilerige vermoeidheid (we hebben er dan al 22 km op zitten...) om in euforie: na een hele tijd komen we plots Lawrence en Rosie weer tegen! Een fijne verrassing die alle natte mensen tot dezelfde gigantische glimlach brengt. Samen wandelen we verder naar Melide, een stadje dat totaal niet aan de zee ligt maar toch inktvis als specialiteit heeft. We trakteren onszelf op pulpo als lunch en nadien in de supermarkt op een gigantische voorraad koekjes en chocola. Blijkbaar net wat we nodig hadden, want plots kan iedereen er weer tegen. Met een hoop zottigheid vertrekken we weer door de regen. Net voor het eerste dorp, na 6 km, verandert de regen in een stortbui en beslissen we dat het genoeg is geweest voor vandaag. We nemen een bed in de eerste herberg en genieten van een warme douche, een zetel met dekentjes en warme soep.
Ik boek er ook mijn busticket voor de terugreis, en zo is de cirkel van mijn Santiago-avontuur bijna rond. Een cirkel, wat wil zeggen dat het waarschijnlijk nooit stopt en tegelijk op zijn laatste benen loopt. Het geeft een fijn gevoel om traagjes mentaal te mogen terugkeren en terug te kijken op wat ik allemaal mocht meemaken. .
Eva Van de Velde
18-10-2019, 00:00
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
|