Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kerssepitje.
Ik ben een vrouw en woon in Veenendaal (Nederland) en mijn beroep is geen...genieten....genoeg.....
Ik ben geboren op 06/10/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: gedichten schrijven en lezen, reizen, amerika.
ik heb twee gedichtenboekjes uitgegeven
Metgezel en Zoektocht
ze zijn te koop voor 6.50 euro p.stuk
heeft u interesse? mail mij....
dan heeft u een prachtig kadootje voor uzelf of voor anderen
Zie de maan schijnt door de bomen En de sterren stralen in het heelal Sinterklaas is weer gekomen Omdat hij kadootjes weggeven zal.
Overal ziet men zwarte pieten gaan In winkels, op straat en op de daken Sint Nicolaas gaat er stevig tegenaan Hij wil heel veel mensen blij maken.
De Sint vind het leuk om jarig te zijn Want sommige wensen zijn origineel Soms ontroerend, van groot en klein Hij bouwt voor ons een luchtkasteel.
Mensenlief blijf alsjeblieft toch trouw Trouw aan vijf december en aan de Sint Bedenk hoe men het echt wel missen zou Dit feest voor volwassenen en het kind.
Ieder voorjaar kijk ik weer met ongelooflijke bewondering. Naar de verandering van de natuur met stille verwondering. De struiken en bomen waren de hele winter dor en kaal. Ineens gaan zij voorzichtig bloeien in volle pracht en praal. Het gras wordt groen; de krokussen en narcissen bloeien. De bloembollenvelden laten hun kleuren overvloeien. Het ontluiken van al dat prille brengt mij in beroering. Ik vind het een wonder en ik geniet met stille ontroering.
Willy Kersseboom uit de bundel Metgezel copywright
Het komt in het leven maar al te vaak hier op neer. Jij verlangt van die ander net dat kleine beetje méér. En als je het zomaar niet krijgt voel je dat als gemis. Dan zeg je dat de mentaliteit aan het veranderen is.
Ja, het is veranderd, maar wie heeft dat gedaan? Met zijn allen zijn wij daar gewoon schuldig aan. Gaf jij aan die ander net dat kleine beetje méér? Of dacht jij ook, zo kan het vandaag wel weer.
Dus kom maar, zet je tijdklokje nu eens even stil. Luister geduldig naar wat een ander vertellen wil. Geeft elkaar wat aandacht en begrip, keer op keer. Dan hebben wij allemaal net dat kleine beetje méér.
Kom, ga met mij mee geef mij je hand dan gaan wij uitwaaien bij de zee en wandelen langs het strand.
Kom, ga met mij mee, kom ik maak me ongerust kijkt toch vooruit en niet steeds achterom wordt je weer van je omgeving bewust.
Kom, ga met mij mee, kom maar ik wil je helpen nee, dat je verdriet hebt is niet raar maar je er toch niet door overstelpen.
Kom, leg jouw handen maar in de mijne geef mij je vertrouwen nee, ik kan je verdriet niet laten verdwijnen maar probeer jij je leven weer op te bouwen.
Kom, ga met mij mee geef mij je hand laten we lachen of huilen of met z'n twee ooit heeft het leven weer een zonnige kant.
Zoals een vogel vliegen kan Zo hoog en laag; zo frank en vrij Zo is het leven; als een vogelvlucht, vliegt 't razendsnel voorbij. Soms vlieg je hoger dan je dacht Maar dan val je laag weer neer Het leven is gelijk een vogelvlucht Voor je het weet, vlieg je niet meer.
Je wilde mij niet voor altijd Ik voelde het, ik raak je kwijt Ik wist niet dat 't zo eindigen zou Mijn hele wezen verlangt naar jou Liefste, was het geen liefde dan? Was hartstocht slechts jouw plan? Mijn hart en liefde heb ik je gegeven Laat mij opnieuw mijn dromen beleven
Hou van mij Eenmaal nog....
Je gaf me hoop en tederheid Ik zweefde in oneindigheid Ik wist niet dat 't zo eindigen zou Mijn tranen van verlangen naar jou Liefste, was het een avontuur? Was er bij jou geen liefdesvuur? Mijn leven wilde ik met jou verweven Laat mij nog een nacht met jou beleven
Hou van mij Eenmaal nog... Misschien voel ik dan jouw bedrog