De afgelopen maanden was er heel wat te doen rond de nieuwe Belgische wetgeving inzake het verbod op de verkoop van dieren in dierenwinkels. De dieren, vooral honden en katten, die in deze winkels terechtkomen, komen meestal uit grootschalige fokkerijen, waar tienduizenden dieren in erbarmelijke toestand hun dagen slijten, met slechts 1 doel: continu drachtig zijn en zo veel mogelijk pups op de wereld brengen, ter verrijking van de hondenkwekers / uitbaters van deze fokkerijen. Dit fenomeen staat bekend als broodfok.

De FOD Dierenwelzijn, die toezicht moet houden op het welzijn van deze kweekdieren, doet wat het kan om de levensomstandigheden van deze dieren enigszins aanvaardbaar te houden, maar blijft permanent onderbemand, waardoor misbruiken in de fokkerijen schering en inslag zijn. De broodfokkerijen houden angstvallig hun deuren gesloten, bang dat hun wanpraktijken bekend zullen worden bij het grote publiek en doen de aantijgingen over regelrechte dierenmishandeling af als ¨verzinsels¨ van enkele ¨fanatiekelingen¨. Dankzij de getuigenis van een dappere vrouw kan vandaag aangetoond worden dat de mishandelingen wreder zijn dan tot op heden werd aangenomen, en geenszins ¨verzinsels¨ van enkele fanatiekelingen zijn.

Wat vooral tegen de borst stuit, is het feit dat de hondenkwekerij in Sint-Lievens-Houtem, waar de wreedheden werden vastgesteld, van het provinciebestuur Oost-Vlaanderen en de gemeente Sint-Lievens-Houtem een toelating ontving om de kwekerij uit te breiden van 225 naar 450 honden. Wat al helemaal niet door de beugel kan, is het feit dat de VDAB, die de getuige naar de hondenkwekerij stuurde met een opleidingscontract, de afgrijselijke praktijken in de kwekerij als 'normaal' beschouwt en zelfs zo ver ging om de vrouw te manipuleren de 'opleiding' als 'voldoende' te kwalificeren. Wij zijn geen specialist inzake werkgelegenheid en willen geenszins pretenderen dit te zijn, maar iemand dwingen om tot dierenmishandeling over te gaan en hierover te zwijgen, onder dreiging dat anders de uitkering en werkloosheidsrechten verloren gaan, overschrijdt ruimschoots de grens van het aanvaardbare. Men kan zich terdege vragen stellen bij de aanpak en mentaliteit van het VDAB kantoor te Aalst.

Tot slot is er de rol van de dierenarts in deze hondenkwekerij. Hebben dierenartsen geen ethische code? Is het normaal dat zij de ogen sluiten voor dergelijk massaal misbruik van dieren? Erger nog: is het aanvaardbaar dat zij dit grootschalig misbruik mee in stand helpen houden en actief de hulpeloze dieren in deze kwekerij pijn toebrengen door o.a. keizersnedes zonder verdoving uit te voeren, heel goed wetende dat de moederdieren hierdoor een groot sterfterisico lopen zeker gezien het duidelijke gebrek aan hygiëne ter plaatse?

Een ding is duidelijk: dierenrechten verdwijnen in het niets als er geld aan te pas komt. En in de broodfok gaat het niet over duizenden euro's, niet over honderdduizenden euro's, maar over MILJOENEN euro's, vaak zwartgeld. Moeten tienduizenden dieren werkelijk blijven afzien om de portemonnee van enkelingen te spijzen?
Om de feiten alle recht aan te doen en geen subjectieve toon toe te voegen, heeft BLID beslist om geen eigen versie van de feiten weer te geven, maar om de getuige zelf aan het woord te laten. U vindt in deze perskit de integrale getuigenis van de vrouw die de wanpraktijken in hondenkwekerij aan het licht bracht.

Kruip in de pen en stuur een protestbrief voor deze schandalige wantoestanden.

Ik ben beschaamd dat wij acties voeren tegen dierenmishandeling in het buitenland, terwijl het er in België niet beter aan toegaat !!!!!

Website: www.beestjes.org