Jan wordt op een morgen wakker met een enorme kater. Hij kan nauwelijks zijn ogen open krijgen. Het eerste wat hij ziet is een glas met water naast zijn bed en enkele aspirientjes. Hij slikt die in, en ziet dan al zijn kleren netjes over de stoel hangen, propertjes gewassen, gestreken. De rest van de kamer is ook heel netjes. Hij gaat naar beneden, waar een briefje ligt van zijn vrouw:
Schatje, je ontbijt staat klaar in de keuken. Ik ga boodschappen doen, ik hou van je. Jan gaat naar de keuken, en vindt er zijn zoon aan de ontbijttafel. En ja hoor: er staat een uitgebreid ontbijt klaar voor Jan, met de krant erbij.
Jan vraagt aan zijn zoon: Wat is er gisteren eigenlijk gebeurd? Wel, pa, is het antwoord, jij kwam om 3 uur vannacht thuis, stomdronken, brak een vaas en hebt overgegeven in de hal.
Je hebt jezelf een blauw oog bezorgd toen je tegen de deur liep. Oei?, denkt Jan.
Maar waarom is alles dan zo netjes, en waarom heeft je moeder mijn ontbijt klaar gemaakt, was ze dan niet boos?? ?Ach, mama heeft je naar de slaapkamer gesleept, en ze wou je uitkleden, maar toen ze aan je broek stond te sjorren om die uit te trekken lulde je iets van:
