Deze tekst heeft mijn klein miesteske mij voorgelezen juist voor ik vertrok naar de andere kant van de “regenboogbrug”, op weg naar de hondenhemel. Maar zelfs zonder mij dit te vertellen, weet ik dat mijn baasjes en mijn zoontje Fako steeds van mij zullen blijven houden.

Pootje van Benji

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Er zullen zó wel traantjes komen Ben,

zie ze maar als traantjes van geluk.

Geluk omdat we jou mochten kennen,

geluk omdat we zo’n mooie jaren hadden samen.

Je likte onze traantjes weg,

wij troostten jouw angst en verdriet.

Je mooie lach en glinsterende deugnietoogjes,

we beantwoordden ze maar al te graag.

We speelden samen voetbal,

gingen naar zee, wandelen.

Je deed ons zo hard lachen,

we vertelden je hele verhalen.

Fakootje zal je overal zoeken,

ook hij zal je vriendschap en warmte missen.

Maar Benneke, aan onze lach zal je zien

dat we je niet vergeten.

Je zal horen, dat we aan je blijven denken,

je zal voelen dat we van je blijven houden.

Doe nog maar eens een schoonheidsslaapje lieve jongen.

Geschreven door mijn klein miesteske Liesbeth