“Aaaaaahhh Benji!! Papa! Help”

“Rustig jongen, waar schrik je zo van?”

“Maar kijk, kijk daar bij onze baasjes. Die staan bij iets wit pluizigs, kijk dan!”

“Aaaaaahhh wasmeda?!? Het is wel heel erg klein, waarschijnlijk zal het onze baasjes niet opeten. Maar wat zou dat toch zijn? Een albinovleermuis? Nee een witte rat! Nee ook niet. Kom Fako we gaan eens piepen.”

“Hee psstt wit pluizenbolleke, wat ben jij?”

“Hallo, ik ben een pasgeboren puppy.”

“Ow, en wat doe je nu?”

“Sttt stil, ik doe heel hard mijn best om braaf te zijn. Zie je die grote mensen daar? Die komen mij of mijn broertje of zusje kiezen om mee te nemen als we peuter zijn.”

“Echt? Wow leuk man, wij kennen die mensen. Dat zijn ook onze baasjes en geloof me, het zijn de allerbesten. Als ik jou was, zou ik heel erg braaf zijn maar ook een beetje gek en schattig doen want dan tover je een mooie lach op hun gezicht.”

“Aha, dat kan ik als de besten. Oei pas op, ze komen echt kiezen nu.”

“Hahaha papa Benji ik kom niet meer bij van het lachen. Kijk die witte pluizenbol nu toch eens doen. Lekker dicht tegen mama aan om te drinken, gek bekje trekken als hij opgetild wordt om eens goed te laten kijken. Ik denk dat onze baasjes hem zullen kiezen, wat denk jij papa?”

“Ik denk het ook Fakootje. En stiekem hoop ik het zelfs. Ik weet zeker dat dit wit pluizenbolleke onze baasjes weer kan laten lachen. Ze zijn nog steeds zo verdrietig om ons”

“Ja, ze vergeten ons niet he papa. Maar toch zou het leuk zijn als er terug een hondje rondloopt in onze tuin en ons huis. Hihi dan zullen wij ook wel weer enorm hard lachen. Elke keer die kleine witte pluizenbol voor onze baasjes hun voeten loopt, zijn speelgoedje voor de 125^ste keer onder de kast duwt, hij in het gras gaat rollebollen maar zich wel in de zetel gaat uitschudden. Haha dat wordt geweldig.”

“Heeee hondjes, ze hebben mij gekozen!!”

“Hondjes, hondjes? Ik ben Fako en hij is Benji hoor. Weet je al hoe jij zou willen heten kleine witte pluizenbol?”

“Nee niet echt, maar ik wil wel dat mijn naam ook naar jullie verwijst. Jullie zijn zo mooi en lief. Als ik later groot ben, wil ik net als jullie worden, en als mijn mama en papa. Allemaal één grote familie.”

 “Droom daar dan nu maar eens over jongen. Je bent een beetje moe. Ga maar lekker dromen bij je mama en papa en dan spreken we elkaar volgende keer terug.”

“Ja dag kleine witte pluizenbol”
“Dag Benji, dag Fako”