|
 
 
 
t Was me vandaag het dagje wel hoor. Vanmorgen heeft mijn baasje me meegesleurd naar de dierenarts. Maar ik wou dat niet. En dan nog met de auto tot daar
.. ik heb daar al zon schrik in, ik betrouw dat niet hoor. Ik heb dus gans de weg weer maar gezongen hé, en toppunt, mijn baasje vond het niet mooi. Pfff, en ik deed zo mijn best seg.
Enfin, de dierenarts heeft toch gezegd dat ik heeeeeeeeeeel mooi ben en ze wenst me veel geluk bij mijn baasje. En blablabla, en nog blablabla, en ondertussen steekt ze daar toch wel een naald in mijn poep zeker. Mij eerst schone woordjes toefluisteren, en me dan pijn doen. Ik ga daar nooit meer terug zenne.
Ne keer dat ik terug thuis was, heb ik me zalig in mijn zeteltje geïnstalleerd en een dutje gedaan. Ja seg, dat zingen, das vermoeiend hoor.
Maar t was dus nog niet alles hé. Haalde mijn baasje in haar hoofd dat ze met mij ging wandelen. Allez jong, zonder ook maar mijn mening te vragen. Ik heb gestaakt. Ik heb geen poot verzet. Mijn pootjes zijn nog altijd aan t afkoelen van die wandeling. Ja kan ook niet anders hé, baasje heeft me moeten voorttrekken.
Nu ben ik uitgeslapen en trippel ik hier vrolijk rond. Ik ravot met mijn aap, en met mijn bal. Ja, met de bal spelen doe ik heel graag. Baasje gooit hem weg, en ik ga hem terug halen. Ik heb al geprobeerd om de rollen om te keren, maar dat lukt dus niet hé.
Ik moet wel toegeven, dat ik het hier best naar mijn zin heb hoor. Maar ik mis wel een beetje mijn mama Bibi en papa Yanko, en mijn broertje Yanko en zusje Loeka. En natuurlijk geef ik langs deze weg ook een dikke poot aan Mieke en Ronny die zo goed voor mij gezorgd hebben de eerste weken van mijn leventje, en een poot aan de twee kindjes ook hé.
|
