Het lente-gevoel schijnt dit jaar al vroeg te beginnen. Dat is toch wat mijn miesteskes zeggen.

Ik vind dat helemaal ni erg hoor! Waarom ni? Awel, omdat ik eigenlijk wel graag buiten speel. Lekker ravotten in de zon met mijn bal. Plezant jong, van den ene kant van het terras huppelen en springen en lopen naar den andere kant. Net zo lang totdat ik en mijnen bal alle hoekskes va n het terras gezien hebben.

Nog een reden om het lente-gevoel leuk te vinden? Ik denk dat als mijn miesteske lentekriebels heeft, dat ze dan leuke dingen voor mij koopt!! Hihi kom maar op met die lente!!

Wat ik dan zoal krijg? Awel, hmm een paar weken terug was het ook eens zo een mooie zonnige dag en toen heeft mijn miesteske mij een slaapkamer gekocht! Als ik nu een beetje moe ben van het ravotten en deugniet zijn, dan ga ik in mijn kamertje wat slapen. En ik ben er fier op hoor. Af en toe, ale ja regelmatig zelfs, moet ze eens helemaal opgeruimd worden. Dat maak ik mijn miesteske dan we l even duidelijk door de hele inhoud uit mijn slaapkamer te sleuren. Er ligt dan een dekentje in de living, een kussen op het terras. Ja seg om goed te kunnen kuisen, moet je alles verslepen he! Mijn miesteske vindt wel dat ik een beetje overdrijf: soms heeft ze alles net terug opgeruimd of ik herbegin alweer met alles eruit te sleuren hihi.

En nu wilt mijn miesteske samen met mij van de lentezon genieten! Zij en ik gaan samen fietsen. Tof he? Ik ga me wel niet moe maken hoor. Ik zit lekker in een mooi rieten mandje aan haar stuur.  Mijn miesteske mag trappen en puffen en ik zal voor GPS spelen. Eerlijk verdeeld toch? en als de zon even verdwijnt en het megahard gaat regenen of waaien, dan mag mijn miesteske nat worden en duik ik weg onder mijn paraplu!!

Ik moet wel nog een beetje wennen aan dat fietsen hoor. Nu kijk ik nog een beetje droopy maar ik denk dat mijn miesteske nog zal puffen en zweten eens ik het gewend ben en altijd maar wil gaan fietsen. Maar ik ben erg geliefd hier thuis hoor. Waarschijnlijk zal mijn klein miesteske ook wel veel met mij gaan fietsen.

Weet je? Nu begrijp ik waarom Benji zo oud is geworden en waarom Fako zo flink tegen kanker gevochten heeft. eerst snapte ik dat niet. Ik dacht: seg he, ik krijg altijd onder mijn voeten of ik vlieg even buiten omdat ik binnen een plasje heb gedaan. Of ze sleuren aan me omdat ze per se willen dat ik buiten aan een koordje stap. Maar nu ik al die nieuwe dingen ken en ik voel hoe aardig mijn baasjes zijn, kan ik heel goed begrijpen waarom Benji en Fako zo vol lof zijn en zo lang gevochten hebben tegen ouderdomskwaaltjes en kanker. Ik denk dat ik hun voorbeeld ga volgen.

Maar eerst ga ik hun eens gaan bedanken voor alle raad en tips en van het zonnetje genieten. Ik moet Benji toch eens roepen want er zijn al keiveel bloemetjes en hij vond dat altijd zo leuk om te zien.

Alez, dagdag allemaal.