Joeri en Robin regeren Heksenrijkxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

LANAKEN - Zijn vader Robert Vangelabbeek was de eerste jubileumprins. Joeri d’n Ierste kon dus niet achterblijven. Hij werd onlangs uitgeroepen tot de 33^e prins van Lanaken. Joeri kreeg de carnaval met de paplepel binnen. Van toen hij amper kon lopen, verkleedde hij zich. Dan trok hij naar ma Lies en  bomma Jeanne in ‘De Hoop’. En als ze hem kenden, sloop hij stiekem naar huis om een ander kostuumpje uit te kiezen. “Soms verkleedde ik me wel om het uur, “ vertelt Joeri nu. Carnaval betekent voor Joeri een stukje volkse cultuur. “ En het is één van de weinige keren dat we na ons werk ook nog eens op stap kunnen gaan. Dan laten we ons altijd goed gaan. “ Joeri viert vastenavond op zijn eigen manier, met de collega’s van de vuurwerkmeesters en de verhuurders van de carnavalskledij vormt hij een hechte groep. “ Dit jaar pak ik verlof en mogen de anderen wat harder werken. Ja, het is goed verdeeld, “ knipoogt Joeri.

Joeri wil de sfeer en de traditie van vastenavond terugbrengen in Lanaken. “ We gaan de mensen aanmoedigen. Ik ga veertien dagen lang tijdens de weekdagen in elke kroeg van Lanaken tussen 20 uur en 22 uur gratis drank aanbieden. Wie van de Raad van Elf niet kan volgen, krijgt een gratis fitnessbeurt aangeboden bij Ann van de Traffic,“ grapt Joeri.

Zelf heeft Joeri in tal van café’s met carnaval het goede voorbeeld gegeven. Elk jaar spookte de groep wel wat uit. Zo bouwden ze een heel indianendorp in een café. Een andere keer was het thema ‘après-ski en dus lag de vloer bezaaid met dennen. En die keer dat men met een iglo, ijsberen en eskimo’s haringen uitdeelde aan de toog, vergeet ook niemand meer.

Joeri 1: “ In de stoet willen we 10.000 ballen en beertjes uitgooien. En we hebben foto’s laten nemen van ons beiden, het jeugdprinsje Robin 1 en ik. Samen. We hopen dat winkeliers en cafébazen deze foto in de etalages hangen. “

De beertjes worden echte hebbedingetjes, want ze zijn speciaal in opdracht van de prins in China gefabriceerd, uiteraard in de carnavalskleuren.

Ook zijn vrouwtje Nancy vindt het een hele eer dat haar ventje Jubileumprins is. Zelf is ze in St. Truiden opgegroeid met het carnaval als dansmarietje.

“Weet je wat leuk is ?” besluit Joeri, “ Mijn prinsenpak en dat van mijn vader lijken erg op elkaar. De kleuren zijn hetzelfde. Op de achterzijde heb ik de heks met een vuurpijl laten borduren. Dat is bewust gekozen. We konden zelfs beroep doen op dezelfde naaister die vroeger het pak van papa heeft gemaakt. ”

Jempi Welkenhuyzen