moekeontour trekt door Kroatië en verder naar Griekenland
in dit blog vind je onze reis door Kroatië en de heen- en terug weg naar Griekenland langs het land
23-08-2006
Cortina d' Ampezzo
23/08/2006 We gaan vandaag het mondaine Cortina d'Ampezzo bezichtigen. Het stadje ligt prachtig tussen de bergen. We gaan window-shoppen, want de prijzen zijn niet voor onze geldbeugel. Gelukkig zijn de winkels gesloten tot 16h. en word ik niet in verleiding gebracht om toch iets te kopen. De kleding is hier duur maar van een zeer goede kwaliteit. We slenteren langs de wandelstraat, die deze zomer met bronzen beelden is versiert. Ze zijn zo levensecht dat we in het begin denken dat het echte mensen zijn. Ze zijn gemaakt door een Amerikaan, die er heel de wereld mee rondreist. Er is een beeld bij met een zwarte labrador en we laten Amber er naast posseren. Vele mensen komen dichterbij om ook een foto te maken. Van Cortina gaat het dan langs de Valle di Landro naar Brunico. Daar weten we een parking aan het zwembad. Toen we in de winter naar de Kronplatz geweest zijn hebben we hier ook gestaan. We gaan hier iets drinken, ik een Sneeuwwitje en René een Weizenbier.
24/08/2006 We houden een vergadering om te overleggen wat we de volgende dagen gaan doen en waar. We willen in Oostenrijk nog enkele weken blijven en wandelingen maken. Nu is het natuurlijk de vraag "waar". René opteert voor het "Stubaithal" en ik voor het "Wilden Kaizer gebirgte". Nu is Stubaithal langer geleden, van in 1987, dus kiezen we daar voor. We vertrekken van uit Brunico en nemen de S12 inplaats van de A22. Ik rij liever langs de kleine dorpjes. Zo rijden we door Mittewald en Sterzing. Rechts naast ons zien we in de hoogte de Europabrug liggen. In Gries am Brenner zijn we de grens al voorbij. We zijn weer in Oostenrijk. In Schönberg neem ik de afslag naar het Stubaithal. Omdat het zolang geleden is dat we hier geweest zijn, lijkt alles zo erg veranderd, toch herkennen we hier nog vele plaatsen, zoals Fulpmes, Neustift en Ranalt. Ik rij tot Mutterberg. het einde van het dal. Hier zijn er vele lege grote parkings, maar we mogen op geen enkele blijven overnachten. Ik keer dan maar terug en ga in Neustift op de camping staan. We weten dat in Tirol en de omgeving van Wenen het verboden is vrij te overnachten. In de andere provincies hebben we nog nooit problemen gehad. Wanneer we een goede plaats hebben gevonden op de camping, stappen we naar het centrum. Hier herkennen we nog vele winkels en hotels. We gaan op een terras iets drinken, René Weissenbier en ik een tasje koffie met Apfelstrudel, je zit in Oostenrijk voor iets hé. Dan begint het te donderen. Dat moest er nu nog bijkomen. Als het morgen maar beter wordt.
25/08/2006 De zon schijnt en we gaan wandelen. We nemen de lift aan de kabelbaan tot het eindstation. Dan gaat het te voet naar de Elferhütte. Het is flink klimmen. Door het mooie weer hebben we hier een prachtig uitzicht op het dal. Onze wandeling gaat verder naar de Karalm. Eerst klimmen en dan stevig dalen. Onderweg houden we halt om wat op adem te komen. We hebben deze wandeling in 1985 gemaakt en toen ging het wel iets gemakkelijker. Vooral het dalen wordt moeilijk voor mij. Mijn heup begint terug pijn te doen en ik ben blij als we de Karalm bereiken. We eten en drinken iets en stappen dan door naar de Pinnisalm. De wandelweg loopt langs een riviertje, dat vol stenen en boomstronken ligt. Ik herinner mij dat een paar jaar geleden hier een sneeuwlawine vanaf de Innsbruckerhütte door het dal is geraast. Gelukkig werd er toen niemand gekwetst. De laatste meters tot de camping is voor mij een zware beproeving. Thuis gekomen smeert René mij in met Voltarenzalf. Hopelijk is het morgen beter, want we willen nog wat genieten van de prachtige natuur en mooie weer.
26/08/2006 Het gaat niet. Ik heb deze nacht slecht geslapen en heb nog veel pijn. René gaat met Amber wandelen. Ik rust, smeer zalf en lees, wat kan een mens anders doen. Het is hier op de camping nog een komen en gaan van verschillende mobilhomes. De meeste blijven hier maar een nachtje staan en rijden dan door. René komt terug met een enthousiast verhaal over de wandeling, welke hij gemaakt heeft. Ja, hij moet mij nog doen watertanden. Misschien kan ik morgen mee.
27/08/2006 Met mij gaat het beter maar het weer laat het nu afweten. Het heeft deze nacht geregend en nu hangen er nog donkere wolken. We besluiten verder te rijden naar het Oetztal, misschien is het daar beter weer. In Sölden aangekomen zien we dat er een Radmarathon van 238km door de bergen wordt gehouden. Ik parkeer ons opzij van de baan en te voet gaan we verder. Er is veel volk op de been. Je hoort zelfs Nederlands en Vlaams praten. Het is voor de 25ste keer dat deze marathon wordt gehouden. We slenteren hier wat rond en zien de eerste renner aankomen. Het is een Italiaan en hij wordt door de menigte toegejuicht. Amaai zo een afstand door de bergen, dat moet je toch maar aankunnen. Tegen de avond rijden we naar Umhauzen. Daar weten we een parking waar we kunnen overnachten. Het is in de buurt van het Oetzi-dorf en een pizzeria. René gaat niet koken, we gaan een pizza eten. Mhhhhhhhhhh lekker.
28/08/2006 De zon is weer weg. Toch beslissen we om vandaag hier een wandeling te maken. Eerst gaan we naar het Oetzi Dorf en later naar het dorpje Umhausen zelf. Het is hier wel mooi maar zonder zon is het wel triestig. We hopen dat het morgen beter weer wordt. We trekken dan verder, hopelijk de zon tegemoet.
29/08/2006 Wat een rot weer!!! Het was deze nacht koud en we hebben slecht geslapen. Als we pas op weg zijn begint het terug te gieten. Bij het buiten komen van het Oetztal neem ik de afslag naar St. Anton am Voralberg. Onderweg zie ik de wegwijzer naar het Kaunertal staan en sla hier af. We zijn hier vroeger al geweest en weten dat dorpjes zoals Prutz, Kaltenbrunn en Feichten pareltjes zijn aan de Oostenrijkse kroon, maar vandaag hebben we pech, alles is nat en triestig. Aan de Mautstelle gekomen staat er op een bord "Kaltes Weter" en "Nebel". Dus keren we om, want betalen en dan niets zien van de natuur vinden we dom. Dan maar verder naar St. Christoph, een dorpje iets voorbij St. Anton. Daar weten we een parking, boven op de Arlbergpass. In de winter hebben we hier enkele prachtige wandelingen in de sneeuw gemaakt, maar nu is het alleen om te overnachten en dan zien we morgen wel wat we gaan doen.
30/08/2006 Het heeft heel de nacht gesneeuwd. Daarom dat ik deze nacht kou heb gehad. Als René buiten stapt met Amber, schrikt hij. Dit hebben we niet verwacht. Tijdens het ontbijt overleggen we wat we verder zullen doen. Hier blijven lijkt ons zinloos daarom besluiten we de terugreis naar België aan te vatten. Ik ben zeker dat er vele tevreden zullen zijn. We nemen de weg naar Feldkirch en Bergenz. Dan gaat het langs de nationale baan naar Ravensburg, Stuttgart, Heilbronn, Ludwigshafen naar de stad Worms. Daar is een Wohn-mobile parking. Nu is het in de buurt toch een kermis zeker met een groot rad. Nadat we onze mobilhome geparkeerd hebben, slenteren we naar de kermis en lopen gezellig tussen de massa bezoekers. Gelukkig is het beter weer en schijnt de zon.
31/08/2006 Deze morgen is de hemel bewolkt. In de verte zien we het grote rad staan. Het ligt eenzaam en stil tegen de donkere wolken. Ook wij zijn stil, want het einde van onze reis is in zicht. Op de kilometerteller staan 15028km. Alles bij elkaar genomen hebben we dit jaar weinig problemen gehad. Het was een prachtige reis, volgens mij de mooiste die we tot hier toe gemaakt hebben. Voor mij zal het weer een grote aanpassing zijn, gedaan met de gezonde lucht, het vrije leven en het warme weer. Volgend jaar zullen we later vertrekken, misschien in het najaar of zelfs maar in 2008. In ieder geval doen we deze reis terug over om dan verder door Turkije te trekken. En dat wordt dan weer een ander verhaal.
