20/08/2006 Er is vandaag nog een kleinzoon jarig. Het is vandaag de beurt aan Yannick. Hij wordt 11 jaar en wordt natuurlijk door ons gefeliciteerd. Ook hij is wat treurig omdat ik er niet bij ben maar ik troost hem met de belofte dat we hun verjaardag uitgebreid zullen vieren als we terug thuis zijn. Ons verblijf in Kroatië is bijna voorbij. We rijden richting Karlovac en passeren in Turanj een buitenmuseum van oorlogstuig. Ik keer om want daar willen we wel eens een kijkje gaan nemen. Je kunt hier tanks en afweergeschut van het Kroatische leger zien. Ook een neergestort gevechtsvliegtuig en een soort verplaatsbare brug op een tank. De gebouwen rondom zijn allemaal stuk geschoten. Vele Kroaten komen naar hier als naar een bedevaartsoord. We zien ze zelfs bidden voor een tank. Voor die mensen was het een oorlog om hun onafhanlijkheid en vrijheid terug te krijgen. We vervolgen dan onze weg richting Zagreb, meer bepaald naar Samobor. Op 30 km van de hoofdstad ligt deze barokke stad tussen de bergen aan de Gradna. We parkeren buiten het stadje want door het eenrichtingsverkeer rijden we het stadje binnen en dan terug buiten. We wandelen dan naar het koning Tomislav-plein. Het plein staat vol terrasjes. Samobor is gekend als buitenverblijf voor de inwoners van Zagreb. We gaan op een terras zitten om de plaatselijke specialiteiten te proeven. Het is een soort gebak, de Samoborska kremsnica, een soort Tom Pouce met lichtere kreem, en de enige aperitief van Kroatië, de Bermet. Het is best lekker, wat bitter met een lichte frambozen smaak. We zoeken buiten Samobor een parking in de buurt van een supermarkt. Zo kunnen we morgenvroeg eerst boodschappen doen voor we verder trekken naar Slovenië.
|