Een Romeins bad was toch een beetje "anders" als in onze moderne tijd.. Hier in Volubillis vindt men er nog wel enkele... Het voordeel was dat er altijd warm water was ,en in open lucht...!!!
Wat 3-eeuwen voor chr.hier allemaal gebouwd is wel de moeite geweest..zo vraag ik mij soms af....hoe zal de wereld binnen 3000jaar er uitzien...???die torenhoge gebouwen ,om nog maar alleen te denken aan New-York, zullen dat allemaal dan vervallen ruiënes zijn..???zeer waarschijnlijk ..;want oorlogje voeren zal nooit of te nimmer stoppen daar is de "mens" veel te dom voor..!!!
In de 3-de eeuw vr.Chr.was deze omgeving hier een stad van cultuur en handel... De foto toond het centrum met een lange hoofdweg en op de achtergrond de triomfboog welke na zoveel eeuwen toch is bewaard gebleven.Het landschap hier is echt prachtig met uitgestrekte heuvels.Midden in de zomer is er het stikheet tot 45gr.C
Eeuwen geleden hebben hier duizenden mensen in een prachtige stad gewoond..;alleen de ruïnes en de mooie mozaiëken vloeren liggen er nu eenzaam en verlaten bij,toch nog bezocht door vele toeristen als deze de route tussen Rabat en Fés passeren,het mozaiëk van Diana en de badende nymfen is mooi bewaard gebleven alsook diverse strijdtonelen in mozaiëk zijn prachtig.
Halverwege tussen tussen Rabat en Fés in Marokko ligt Volubillis,deze plaats is bekend voor de enige Romeinse overblijfselen in dit land en in het bijzonder voor de prachtige mozaïeken uit vroegere eeuwen.
Op weg voor het bezoek aan oude Romeinse ruïnes,....onderweg even halt gehouden uit nieuwsgierigheid wat langs die verlaten weg door berbers aangeboden werd
Welk steegje men ook inslaat,overal treft men ezels aan....de eerste foto toond 2 ezels in rust.;één met een rood vestje..;de andere met zijn rugdekentje...aha..aha..,aha..;!!! de andere foto toond een andere ezel geladen met stenen,klaar om te vertrekken....
Het vervoer van diverse materialen en al wat je maar denken kunt door de smalle "steegjes", gebeurt praktisch alleen door ezels. Zij zijn voor marokko zeer belangrijk en er lopen er in dit land duizenden ...
In één van de smalle "steegjes"stond een deurtje open,en tot mijn verbazing zag ik een lieve groep kinderen op bankjes zitten..;het was een schooltje en de "juf" nodigde me vriendelijk uit even binnen te komen...maar ik was mijn vrouw uit het oog verloren en had spijtig genoeg geen tijd...toch vlug een fotootje genomen...
Om uit te rusten even diverse tapijten bewonderen is vlug "meegenomen",maar als je daarna dan ziet hoe primitief ze tot stand gekomen zijn is men toch verbaasd...
