Onze dag staat helemaal in het teken van JiePie en de grillen van zijn ziekte bepalen ons ritme.
16-08-2008
FOD & de Mammoet doet het niet meer!
Ondanks het lijvig medische dossier dat was ingediend bij de FOD om een herziening van JiePie's handicap te behandelen op stukken, werden we toch uitgenodigd om naar het medisch centrum van de FOD in Antwerpen te gaan. Nu dat is gelegen in hartje diamant kwartier pal over het Centraal station en heeft GEEN parkeer mogelijkheid voor gehandicapten. Afspraak was om 11.45 uur op een maandag middag.
Op vrijdag belde ik de mobiele centrale en vroeg voor een ritje naar het "Stad" tegen maandag. Dat ging al niet meer - moet je lang van op voorhand reserveren! Dus zat er niets anders op om maandag dan maar zelf te rijden en op een parking in de buurt te gaan staan. De TomTom stuurde ons zoals gewoonlijk naar de goede richting, alleen waren deze straten niet toegankelijk voor ons. We werden prompt tot staan gebracht door "security". Hebben jullie een kaart "laisse passez". Ik zeg "neen, maar we moeten bij de FOD zijn" en met de papieren in de hand duidde ik naar de parkeerkaart voor gehandicapten.
We waren wel bij de FOD maar dan bij die van het diamant centrum. We werden vriendelijk verzocht om rechtsomkeer te maken en via, via .. Naar een parking van de Keyzerlei of het nabijgelegen Gaumond cinemacomplex te rijden. Daar vonden we eindelijk een plaatske op de 6de verdieping (geen gehandicapte plaatsen).
Het was dan al 11.02 uur. Met veel moed maakte ik de Mammoet klaar zodat JiePie kon plaats nemen maar dan begon het. De rolwagen was niet voor- of achteruit te krijgen - batterij was nochtans 100% geladen - op manueel gezet, maar ook dat ging niet, de grotere achterwielen waar de motor inzit waren niet zinnens om zich ook maar een centimeter te verzetten.
De achterwielen eens van plaats verwisselt, maar ook dat bracht geen soelaas. De klok tikte verder en ik moest zorgen dat we op tijd bij de controlearts waren.
Nog 43 minuten had ik. Ik liet de gemonteerde Mammoet naast de auto staan zodat JiePie hem in het oog kon houden en ik op weg naar het Medisch centrum van de FOD. We stonden op zo'n tussen verdiep, dus moest ik ofwel een etape hoger of lager alvorens tot bij een lift te geraken. Ik zoemde naar beneden en eens uit de lift begon ik zowaar te lopen. Sommige mensen keken om en vonden het blijkbaar raar dat iemand zich lopend door de flanerende menigte worstelde. In het FOD gebouw aangekomen terug naar boven met de lift. Ten einde adem melde ik mij aan de receptie en vroeg meteen of ze een rolwagen hadden zodat ik mijne JiePie kon gaan halen. Toen ik in korte termen ons verhaal deed, lachte de man aan de balie, zeker een platte batterij he. Ik ging er niet op in, ik was het moe. Ik kon wel een stoel lenen maar vergeet hem straks niet terug te brengen he. Oeps ik terug de lift in met een surrogaat motorloze Mammoet.
Weerom keken de mensen om me heen heel raar. Iemand die zich met een lege rolstoel, haastig door de menigte murmt zien ze niet alle dagen.
Het was 11:36 toen ik terug bij JiePie was. Terwijl hij plaats nam in de surogaat Mammoet, demonteerde ik de elektrische Mammoet en kreeg die weer zijn plaatsje in de auto alvorens we samen op stap gingen naar dat verschrikkelijke FOD gebouw.
Ik had wel moeten duwen op de rolstoel op een helling van meer dan 30 graden en nu moest ik die naar beneden rijden met het volle gewicht van JiePie daar bij. Oei dat was een koppel andere mouwen. Jiepie was bang dat ik hem niet zou kunnen houden - paniek alom - een gewillige parkeerder die net terug naar zijn wagen ging heeft me geholpen. Stilletjes, stap voor stap achteruit gaan met een Jiepie die zijn adem inhield en bang was dat ieder moment hij in een roeitsj naar beneden zou gaan. Niet dus - we hebben hem onder controle kunnen houden maar het was wel bangelijk. Even wachten op de lift van het verdiep en weer de weg terug met een bemande surrogaat mammoet.
Het was 11:49 toen we terug aan de balie stonden en plots hoorden we onze naam afroepen door de dienstdoende dokter. Dat ging vlug - neen hoor, het was even om te zien of we er waren, ze moest eerst nog iemand anders ontvangen. Zo was dat nog 4 keer, iemand anders ontvangen voor ons.
Om 13:13 konden we eindelijk bij de dokter binnen. Ik gaf de uitnodiging en het bijhorend blad af, wat ze prompt in een heel dun mapje stak. Ik vroeg of het mogelijk was of ik daar een copy kon van hebben. "Waarom?", vroeg ze geagiteerd. Ik antwoordde dat ik graag een copy had van al wat er in het dossier kwam. Dat was blijkbaar haar taak niet maar allez, ze zou dat even gaan doen.
Toen ze terug binnen kwam vroeg ze wat er scheelde want ze had geen medische stukken in het dossier zitten? Dan moet je weten dat we een medisch dossier hebben afgegeven van meer dan 79 pagina's samen met de documenten die we zowiezo moesten invullen.
Ik begon van binnen te koken maar moest me gedeist houden. Ik liet haar onze copy van het dossier zien en ze vroeg of ze dat mocht gebruiken. Ze bladerde er vluchtig doorheen en nam er enkele pagina's van tussen die ze ging copieren. Nadien bleek dat het de oudste documenten waren van 2003-2006 daar waar er toch nieuwe waren van 2007 en zelfs enkele van begin 2008. Vrij kort van stof stelde ze enkele vragen aan JiePie waarop ik geen antwoord mocht op geven - hij had het niet makkelijk om te spreken maar deed zijn best om hem zo goed mogelijk verstaanbaar te maken.
OK, dat was het, het verslag zal volgen! We stonden meteen aan de andere kant van de deur. Het was 13:30. De balie was gesloten.
De weg terug ging wat langzamer, buiten een knagende maag was er niets waar we snel moesten voor gaan. Deze keer was ik alleen om JiePie de helling van meer dan 30% op te duwen. Met de moed der wanhoop heb ik mijn boven natuurlijke krachten gebundeld en hem in een ruk tot boven gestoten. Het was met een zucht van verlichting dat ik hem de laatste meter tot aan de wagen liet bollen.
Jiepie was heel moe en moest dringend zijn medicijnen nemen. Ik moest nog terug om de surrogaat mammoet weg te doen naar de FOD. toen ik boven kwam aan de balie, deed ik mijn beklag over de ontbrekende documenten in ons dossier.
Dat was voorlopig het verhaal van de FOD en de koppige Mammoet.
Dinsdag zijn we naar de winkel gereden die de Mammoet geleverd heeft. Men begreep niet wat er aan de rolstoel kon zijn. Ik kreeg een bon dat zij de stoel hadden ontvangen voor nazicht en ik kreeg een vooroorlogse duwrolstoel mee om ondertussen toch iets te hebben waarin JiePie zich zou kunnen verplaatsen. Het is nu 27 mei. 2 dagen later belde ik en kreeg als antwoord dat gezien de wagen nog in garantie is ze er zelf niets mogen aandoen. De rolwagen moet terug naar de fabriek. Op 3 juni stond de rolwagen nog steeds in het magazijn van de winkel (dus nog NIET bij de fabrikant!) Op 10 juni was de stoel weg uit het magazijn - afwachten nu - op 26 juni doe ik een nieuwe mail met de vraag naar nieuws van de rolstoel.
Bij de zoveelste telefoon krijg ik eindelijk de boodschap dat de rolstoel terug in de winkel is - men heeft de electronica "geherprogrameerd" en hij zou nu OK zijn.
Op dinsdag 22 juli gaan we de Mammoet afhalen en wat dacht je? Alvorens ik JiePie binnen bracht met de handduwer was ik eerst gaan kijken en ja, hier staat hij, netjes klaar. Toen ik de elektronische bediening opstarte zag ik dat het rechter achterwiel niet draaide.
Jiepie er bij gehaald en die had even een goed gevoel terug in zijne Mammoet te zitten. Maar O, zo groot was de teleurstelling toen de stoel enkel maar cirkeltjes kon rijden. Het rechterwiel deed een piepende surplace en de rest draaide rond dat wiel.
De tranen kwamen in zijn ogen. Hoe is dat nu mogelijk. terug van af - rolwagen moet terug naar de fabrikant tot ....? En wij weer weg met de vooroorlogse handduwer.
Men houdt toch geen rekening met minder mobiele mensen. Deze rolwagen is zoals voor andere een auto is. Als die stuk is ga je naar de garage en wordt die hersteld en als die in garantie is moet die niet terug naar de fabriek om dan weken weg te blijven...
Als ik zie wat de moeilijkheden* waren al van voor de levering denk ik dat we geen nieuwe rolwagen hebben gekregen - misschien een demonstratie model waar al weet ik wat mee gebeurt is en waar wij nu de dubbe van zijn. Misschien zou het goed zijn mocht er een Touring Club of VAB of Europech of ADAC voor rolwagens zijn.
Het is nu 15 augustus en we hebben nog steeds geen nieuws over Mammoet.
* zie het verhaal van de rolstoel die niet wou rijden
