Onze dag staat helemaal in het teken van JiePie en de grillen van zijn ziekte bepalen ons ritme.
16-02-2008
Mammoet - De eerste rit.
De eerste rit.
De rolstoel is rij klaar!
Ongelooflijk maar de rolstoel is echt klaar. Jiepie kon zijn blijdschap niet op. De telefoon was nog niet ingehaakt of JiePie moest klaar gemaakt worden om ZIJN eigen elektrische rolstoel te gaan halen. Het liep al naar 17:30 uur toe dus moesten we ons haasten in de (Antwerpse) file om voor sluitingstijd bij de leverancier te zijn. We waren er om 18:15 uur. (sluitingstijd 18:30 uur)
Op 5 minuten was de "hand"duwer uit de wagen - in nog eens 5 minuten kregen we een spoed cursus om met de elektrische Roll's te kunnen rijden en hoe hij in en uit elkaar moest. Gezien het regende keken we niet zo nauw waar we alle onderdelen het beste kwijt konden. Onze ecologische levenswijze maakte het ook niet makkelijker gezien we nog met flessen voor de glasbol in de koffer zaten en papier voor de papier-vergaarbak bij de "Kikker" te Kontich.
Voor deze eerste dag, of eerste rit, zou het bij de luttele meters blijven die nodig waren om de rij- en montage instructies te ondergaan. Op de weg terug, na de obligate stop aan de glasbol en de papier container, was er plots een zee van ruimte om de stoel zijn eigen plekje te geven in de wagen.
Voor een keer konden we juist voor de deur parkeren, dus JiePie werd niet al te nat tijdens de uitstap ceremonie.
Tijdens het avondeten begonnen we volop te plannen naar waar we zouden gaan voor de maiden trip - een fles champagne zouden we er niet tegen aangooien en ook zouden we geen euforie doen zoals bij de F1 piloten gebeurt (liever zelf drinken).
Neen we zouden het heel simpel houden en het eerste bezoek zou naar de Mammoet gaan. Dat is de bijnaam die we aan het natuur historisch museum in Brussel geven. Jiepie's moeder zaliger, ging daar jaren geleden haar wandelingetjes maken. De kinderen vroegen zich soms af: "Waar is moeder? " en dan kwam er steevast als antwoord: "Ze is weer naar de Mammoet" - meteen was ook de naam gekozen voor JiePie's mobiel "monstertje" hij zou zich veilig voelen in (of op) zijn'nen Mammoet.
Oeps, klaar om morgen vroeg op ontdekkingsreis te gaan.
Het bezoek van het museum is onbeschrijfelijk. Het was heel emotioneel - het was een terugblik op vervlogen tijden, letterlijk en figuurlijk dan. De zaal met de Dinosauriërs is de grootste van Europa. Daar voel je, je als een kind, vol bewondering en betoverd door het grootse, droom je weg in een andere wereld - zo ver weg en toch zo dicht bij - je kan ze aanraken en voelen de Mammoetten. Zonder twijfel een onvergetelijke belevenis! De tijd was tekort om alles te zien. Met een rolstoel gaat het niet zo vlug als de massa tweevoeters die je tijdens het traject tegenkomt. Het fototoestel waren we ook vergeten, dus deze maiden trip zal in het najaar zeker overgedaan worden en liefst dan vergezeld van de kinderen en kleinkinderen.
Meer reisverhalen over JiePie en de "Mammoet" volgen zeker en vast ....
