Ik ben vorig jaar dikwijls heel erg ziek geweest. MSA is een echte kwelduivel. Er bestaan geen medicijnen om je te genezen van deze ziekte. Men tracht ieder "ongemak" te behandelen tot zolang dat gaat .. De grote bloeddruk schommelingen zijn heel bangelijk. Een hortende ademhaling en het niet meer kunnen slikken zoals het moet, zijn de voorlopers van een sluipend maar gestaagd einde.
Hoelang kan ik dat nog (ver)dragen. Ik zat met muizenissen en had het moeilijk te verwerken. Ik was bang. Ik ben niet bang om dood te gaan, wel bang van de manier waarop.
Bij de huisdokter vroegen we hoe het zat met "Euthanasie" - het woord was eindelijk verwoord. Als Ik daar echt over nadacht dan moest ik een wilsbeschikking schrijven.
Euthanasie is een wilsbeschikking, die je eigenhandig moet schrijven in het bijzijn van 2 getuigen, en deze verklaring is 5 jaar geldig!
Daar begon het al. Schrijven gaat niet goed meer en met nog langer te wachten zal het niet beter worden.
Uren hebben we gepraat. Dagen heeft het geduurd.
Wie vraag je als getuigen? Daar hebben we lang over gepraat. Eerst aan wie en nadien over hoe we het zouden vragen.
Het is allemaal zo emotioneel, maar er mee bezig zijn gaf me een gerust gevoel. We besloten om het via e-mail te doen, zo communiceren we met heel veel van de familie en vrienden en het is tenslotte het moderne middel om van gedachten te wissellen.
Hier enkele stukjes uit de mails...
... "Lees heel aandachtig onderstaande mail - vooral het 2de deel vanaf de onderlijnde zin - en denk er even over na.
Jiepie hecht heel veel belang dat hij in deze moeilijke momenten kan rekenen op jonge mensen en dat zijn keuze op jou viel is nogmaals een bewijs dat hij heel veel vertrouwen en respect heeft voor jou.
De laatste dagen voelt hij zich stukken beter. Misschien is het omwille van al die voorbereidingen. We hebben ook samen zijn overlijdensbericht opgesteld en een lijst van iedereen die een brief moet krijgen. Nu is hij over de muziek aan het nadenken. Ik heb zo het gevoel dat hem dat goed doet
Zo lees even het geen volgt en laat dan iets weten zo vlug als je er klaar voor bent.
========
Dag Mams, Het is inderdaad een beetje vreemd om te lezen, maar toch ook een beetje verwacht (Jiepie kennende). Het feit dat je geestelijk in orde bent en je lichamelijk aftakelt moet een marteling zijn. Ik heb er geen probleem mee om getuige te zijn, het is Jiepie's wens." ============
De dagen dat JiePie nog wat behoorlijk kan praten, praten we ook veel.
We hebben het terug gehad over de wilsverklaring ivm met euthanasie.
Dit is een brief die JiePie zelf, eigenhandig moet schrijven en die 5 jaar geldig blijft. Schrijven wordt al langer om moeilijker dus is het hoogtijd dat hij zich aan het schrijven zet.
Alsof het schrijven en het verwerken van al die emoties nog niet genoeg is, vraag de Belgisch staat dat dit gebeurt in het bijzijn van 2 getuigen. Een van die getuigen mag geen familieband hebben, of zeker geen enkel materieel voordeel halen bij het overlijden van JiePie.
Wie neem je nu als getuigen voor zo een heel intiem gebeuren? Wel, JiePie heeft de wens geuit om aan jou te vragen of je een van zijn getuigen wilt zijn!
Beste Bart zou je dit in overweging willen nemen. Het is heel belangrijk dat hij dit kan doen met iemand die ons heel nauw aan het hart ligt. Getuigen van de wilsverklaring heeft niets te maken met het al of niet mee beslissen om tot de daad over te gaan.
Ik heb 2 documenten bijgesloten die een beetje toelichting geven.
Als je ................
Voor de andere getuigen zullen we Tijl vragen.
Als dat goed is, Dan kunnen we eens samen komen om dat op een serene manier te doen.
Al vast bedankt voor het lezen van al dit en om het eens goed te overwegen. Dit is heel belangrijk voor JiePie.
Nog een fijne avond en tot weldra.
=========
Dag alle 2,
Ik heb alles gelezen en ga in op de vraag.
In bijlage vind je normaal gezien alles, ik hoop dat dit JiePie een beetje opbeurt.
Voor de rest als je nog iets nodig hebt, Dan vraag je het maar.
Groetjes,
=========
Aan het schrijven van de wilsverklaring ben ik meer dan 3 uren bezig geweest ( voor 1 en 1/2 blz). Alles is in blokletters neer gepend want gewoon schrijven gaat niet meer, de letters van de woorden versmelten in de lijnen van het papier naar een onleesbaar einde.
De getuigen kijken geduldig toe en slikken hun emoties stilletjes door. Het leven dat geweest is flits als een sneltrein voorbij in mijn gedachten maar het leven dat nog moet komen zal minder beangstigend zijn, nu we deze stap gezet hebben.
De twee jonge dertigers beseffen ten volle wat dit betekend, maar ze kennen me en hadden eigenlijk niets anders verwacht van mij.
Met een pintje wordt alles door gespoelt en komen we terug in de stemming.
Die avond, terug thuis, hebben we gedanst. Ritje ging me klaarmaken voor de nacht en terwijl ik aan het bed klaar stond om me te laten uitkleden klonk er een mooie slow op de radio. Plots begonnen we te wiegen op het ritme van de muziek en lieten we ons helemaal meeslepen op de melodie. De 50 cm² voor het bed werden plots de dansvloer van een intiem samen zijn. Dansen hadden we al jaren niet meer gedaan. Dit was een van die momenten die bevestigen dat het leven nog altijd de moeite waard is om geleefd te worden.
|