Els Van Hoof vindt dat de nieuwe echtscheidingswet de zaken niet vebeterd heeft
Hoe zou dat komen? Het zijn immers de moeilijkste gevallen die men honend "vechtscheidingen" noemt die nog in grotere problemen zitten.
Was een beschermende ouder vroeger al de pineut als hij/zij een gevaar voor het kind vermoedde, dan is hij/zij nu volledig tegen de muur geplaatst. Er is zelfs geen tijd meer om een aanklacht rond te krijgen want na een weigering of twee het kind mee te geven kan de deurwaarder daar al staan. Het geweten van een rechtgeaarde gewetensvolle ouder wordt aldus geweld aangedaan door dwang en gevangenis. Zo kan een ouder die achter zijn kind staat eerder een strafdossier bekomen dan de ouder die geweld of incest pleegde tegenover zijn kind.
Ik heb eerder reeds geschreven dat de nieuwe echtscheidingswet die de rechten van het kind 'inspraak dus van het kind" omboog tot rechten van volwassenen een wet was die met graagte werd gevraagd door de vele mannengroepen en veel minder door de vrouwen. Een bonafide vader zal het kind niet van de moeder priveren omdat hij rechten heeft. Een goede moeder zal haar kind tot de afwezige vader toelaten als zij geen zware vermoedens heeftdat het kind gevaar loopt.
Nu is er geen keuze meer, want als de moeder het kind wil beschermen en daardoor de gevangenis ingaat wordt het kind wel degelijk overgeleverd. Eerder hadden de deurwaarders geweigerd deze schrijnende maatregelen uit te voeren, nu worden ze opnieuw opgehaald. Terug naar af dus.
