Dit bericht wordt bewust op de 13de (april) geplaatst. We hadden nog maar net het vorige bericht op de blog gezet toen we van Seabridge de melding kregen dat de Panamericana-reis 2016-2017 afgelast werd. Reeds zeven maanden keken we uit -en werkten we naar dit avontuur toe maar blijkbaar wordt het ons niet gegund. Het traject-kaartje bovenaan hebben we dus al weggehaald. Na het nodige overleg hebben we beslist om dan maar meteen Noord-Amerika te gaan bereizen. We vallen daarmee terug op ons oorspronkelijk plan. Met Seabridge zullen we Mwenzi laten verschepen naar Halifax (Canada) en vandaar reizen we richting zuiden om de koudere wintermaanden in het noorden te mijden. Natuurlijk is dit ook een hele aanpassing in ons schema van voorbereidingen - alles wat nog moet gebeuren zal nu ook wat vroeger moeten. Een aantal zaken hoeven ook niet meer, zoals het aankopen van anti-malaria-medicijnen, het aanpassen van het roetfilter en dergelijke. Er moet ook nog overlegd worden met Seabridge over het transporteren van Mwenzi, verzekeringen van hier moeten aangepast worden, verzekeringen voor de USA moeten afgesloten worden, autoverzekering, bijstandsverzekering, transportverzekering etc. Spijtig natuurlijk van een aantal andere voorbereidingen die we (soms goed voor tijd) hadden geregeld, zoals alle inentingen die we eerder beschreven, maar eigenlijk is dat niet helemaal onnuttig. We kunnen later vanuit de VS nog beslissen of we aan een volgende Panamericana deelnemen. Voorlopig zullen we zelfstandig de VS & Canada doorreizen en zien wat de toekomst brengt.
Grote, lange reizen vereisen vooral volharding, improvisatie en flexibiliteit. Een wijze raad van Jos en Elly.
Enkele dagen geleden naar Car-Support in Nederland gereden om er de ophanging/vering van Mwenzi te verbeteren. Mwenzi stond vooraan lager bij de grond dan achteraan maar ook, met het vooruitzicht dat we nogal wat gravelwegen gaan doen, was het beter dat de wagen vooraan wat hoger zou komen. Achteraan stond de stootrubber op het minimum en ook daar zou een verbetering zinvol zijn. Car-Support is gespecialiseerd in het verbeteren van campervering. Ik mag zeggen dat ze tevens gespecialiseerd zijn in het ontvangen van hun klanten, héél vriendelijk en gemoedelijk. Ik kon het hele proces op de voet volgen en werd zelfs even rondgeleid in de fabricatie-afdeling waar de veren gemaakt worden. Mooie ervaring. Op de terugweg ondervond ik dat Mwenzi niet meer zo hevig reageert bij bv. verkeersdrempels en andere oneffenheden op de weg (… en dat zijn er nogal wat…) en toch ook de goede wegligging bleef houden die ik ervoor mocht ervaren. Een uitlijning van alle wielen stond achteraf ook op het programma en die lieten we uitvoeren door autobandenspecialist Donckers. Mwenzi is er klaar voor … wat vering betreft alleszins. Op de foto’s ; de vering vooraan rond de schokdemper en achteraan de vering vòòr en na de montage van de veer rond de stootrubber. Na Car-Support was er ook Body-Support in de vorm van de benodigde vaccinaties. Na overleg met een arts van het Instituut Tropische Geneeskunde in Antwerpen, dat een autoriteit is op dit gebied en waar we best fier over mogen zijn, zijn we gestart met inentingen tegen buik typhus, gele koorts en rabiës. Vroeg genoeg en ook meteen iets dat we weer kunnen afvinken op de lange lijst “To Do”. Zelf hadden we al een overzicht gemaakt van waar en wanneer we welke anti-malaria medicatie zullen moeten nemen en dit overzicht werd goedgekeurd en bevestigd door de arts van het ITG. We zullen dus nog flink moeten investeren in Nivaquine en Malarone en voor rabiës moeten we nog enkele keren naar de huisarts voor bijkomende inentingen. Bezig blijven !
Visa’s - verzekeringen - Mwenzi’s onderhoud etc. etc.
Afgelopen maandag zijn we naar het consulaat van de VS in Brussel gegaan voor een interview zodat we een visum zouden bekomen. Normaliter hebben we voor de VS geen visum nodig, wèl als we langer plannen te blijven dan 90 dagen. De aanvraag zelf deden we online en had nogal wat om het lijf maar het heeft allemaal geloond want vandaag kregen we per aangetekende zending onze reispassen terug met het visum voor de VS - geldig tot 2026 ! We hebben ook al een beslissing kunnen nemen omtrent de bijstandsverzekering die we moeten afsluiten. Op raad van goede vrienden gaan we binnenkort een afspraak maken met iemand van Allianz. Waarschijnlijk hebben die een formule waar we ons goed mee voelen (…en kunnen ze het ook waar maken !). Wordt dus nog vervolgd. Mwenzi kreeg intussen ook een (klein) onderhoudsbeurt door onze garagist. Dat was meteen een gelegenheid om mee de werkzaamheden op te volgen en Mwenzi nòg wat beter te leren kennen - kwestie van zelf het noodzakelijke onderhoud en eventuele herstellingen aan te kunnen wanneer dat nodig is. We spreken dan van brandstof-filter vervangen, luchtfilter uitblazen en/of vervangen, oliën of andere vloeistoffen bijvullen of vervangen, etc. Voor het zwaardere werk zoals olie vernieuwen, remschoenen vervangen en dergelijke zullen we gebruik moeten maken van een plaatselijke garagist maar omdat die nog geen voertuigen zoals Mwenzi kennen, is het handig dat we zelf ook goed op de hoogte zijn van het onderhoudswerk. Intussen groeit ook de lijst van mee te nemen reservestukken ; olie-, lucht-, pollen- en brandstoffilter(s), remschoenen, zekeringen, lampen, riemen etc. … dat aanhangwagentje komt er dan misschien toch ? Als foto hebben we er dit keer een “gravel-wegeltje” uit Namibië bijgezet - mooie herinneringen.
Begin van de maand is Mwenzi op autokeuring geweest. Eigenaardig genoeg moeten campers elk jaar (!) naar de autokeuring, vanaf de eerste dag dat ie op de weg komt ! Zo kregen we bij de eerste controle van onze vorige camper (blauwe FIC) een rode kaart omwille van slecht afgestelde lichten - de wagen kwam rechtstreeks van de garage op de eerste dag na de aankoop … Onlangs dus Mwenzi voor de derde keer… en de laatste keer zolang we op het Amerikaans continent zijn. Als we terug in Europa komen moeten we ‘zo snel mogelijk’ terug op autokeuring, zo blijkt bij navraag. Dat is ook nog een beetje een ‘grijze zone’ omdat je wagen moet gekeurd zijn vooraleer je een verzekering krijgt en zonder verzekering mag je niet op de baan … Als we dan onmiddellijk naar de keuring gaan, moeten we wèl een boete betalen omdat we de wagen niet hebben aangeboden binnen de voorziene periode ! Dat kan natuurlijk niet als je op een ander continent bent maar daar is blijkbaar nog geen regeling voor voorzien, neen, in België moet je dan een boete betalen en wordt je op dezelfde manier gestraft als chauffeurs die hun wagen doelbewust niet ter keuring aanbieden (de boete is niet echt groot maar toch … ook principieel onrechtvaardig). Te gek ! Mwenzi kreeg intussen een stopcontact voor twee USB poorten ingebouwd op de plek waar de bediening van de verwarming stond. Die hebben we een tijd geleden al vervangen door het Truma CP plus controle paneel. De oude originele bedieningsknop hebben we omgebouwd tot een USB stopcontact met twee poorten waarmee we IPad, GSM of Smartphone kunnen opladen (5V) - zie foto onderaan (aanklikbaar om te vergroten). Vroeger gebruikten we een kleine omvormer om via het 12Volt stopcontact 220V te maken en daar de lader voor bv de GSM op aan te sluiten, maar dat is niet efficiënt omdat die lader de 220V weer moet omzetten naar 5V … Beter dus om de 12V van de batterij om te zetten naar 5V via een USB stopcontact. Zo eenvoudig kan het zijn !
Na de installatie van de gasflessen kreeg Mwenzi in de bedbodem een luikje waarlangs we makkelijk toegang krijgen tot de flessenkranen. Die moeten we kunnen afsluiten als we LPG tanken en als het koffer geladen is wordt dat te omslachtig. Op de foto's : A) Onderaan de flessenlade zitten de bevestigingshaken voor de fietsen. B) Het luikje is verstevigd met alu-winkelhaken en sluit goed af.
Mwenzi kreeg begin deze maand een eerste aanpassing voor onze droomreis. De bestaande gasinstallatie (twee Propaan flessen van 11L) werd vervangen door 2 LPG-gasdampflessen van 11L. Hiermee kunnen we, zonder al te veel adapter- en gasfles-aanpassingen op het Amerikaans continent, overal gas tanken voor verwarming, warmwater en kookvuur. In de bedbodem hebben we een luikje geplaatst zodat we makkelijker toegang hebben tot de afsluitkranen van de flessen - die moeten gesloten worden bij het tanken van LPG. Vermits de gasflessen in een ruimte in het koffer zitten en ze niet bereikbaar zijn van buitenaf is het luik een handige "binnendeur". Inmiddels hebben we een prettig contact met Han en Monique, een Nederlands koppel, die momenteel met hun eigen camper op weg zijn in N-Amerika. Zij plannen om later naar Latijns-Amerika af te zakken - in principe zullen we elkaar dus ergens kruisen. Ook zij hebben hun camper via Seabridge laten overzetten. Hopelijk hebben we beiden baat bij deze “kruisbestuiving” van informatie. Van een andere Panamericana-reiziger, Luc, kregen we ook al wat informatie over de technische zijde van het campergebeuren. Hij raadde ons o.a. een boek aan dat ik intussen aan het doornemen ben : “Overlanders’ Handbook” van Chris Scott … inderdaad een aanrader ! Spijtig genoeg hebben we op het moment geen contact meer met Luc, die zit nu (12/12) ergens tussen Santiago de Chile en de bergpas over de Andes. Inmiddels in de USA contact gezocht met Chrysler motors. Die hebben sinds kort een model uitgebracht op basis van de Fiat Ducato, de Dodge-Ram Promaster. Mogelijk kunnen we bij hen terecht voor wisselstukken moest dat nodig zijn. Wordt vervolgd. We overwegen tevens om een OBD-toestel (On-Board-Diagnostics) aan te kopen om zelf foutmeldingen van de boordcomputer te kunnen uitlezen en resetten. Zoals we eerder al meldden is de boordcomputer van de auto in staat om de wagen stil te leggen bij al dan niet vermeende defecten. Dit moeten we zeker kunnen uitlezen en in sommige gevallen moeten we de foutmelding kunnen overbruggen (resetten dus). Electronica ... zegen of vloek ? Bijkomende zorg : we krijgen stilaan zicht op alle zaken die we zullen moeten meenemen, veel meer dan bij een "traditionele" reis naar, zeg maar, Frankrijk of Engeland waar om de hoek een garage te vinden is. Bijkomende spullen hebben ook bijkomend gewicht ... we zullen hier echt wel moeten op letten ... een aanhangwagentje is niet echt een optie ;-)
Na een eerste overleg met de Fiat garage rijzen er nog steeds vragen over de ‘betrouwbaarheid’ van de wagen. Meer bepaald de boordcomputer wekt onze argwaan omdat het toestel de wagen kan uitschakelen en we daar niets aan kunnen verhelpen zonder professioneel materiaal. De vrees dat garages in Zuid & Noord Amerika niet uitgerust zijn met de elektronische toestellen die de boordcomputer van de auto kunnen ‘resetten’ zit ons redelijk dwars. Een auto waar je zelf nog kan aan werken bestaat blijkbaar niet meer … Je vertrekt uiteraard met een goed onderhouden en voorbereidde auto maar zoals we weten : techniek en vooral computers hebben een eigen leven … en timing. Ook het te verwachten probleem met de roetfilter (waarover we eerder al schreven) is nog in onderzoek. Ons bezoek bij Fiat-technici op Mobicar in Brussel leverde niet echt bevredigende antwoorden op. Heel erg overtuigend was de uitleg niet en als ze beginnen over de “Fiat Ducato camper Mobile app” sla je al helemaal dicht en vraag je je af waar die gasten in hemelsnaam mee bezig zijn ! We hebben intussen wel contact kunnen maken met iemand die dit jaar met de camper naar Zuid-Amerika vertrekt en die ons heel wat nuttige informatie kon geven. We krijgen nu echt wel een duidelijker zicht op de technische aanpassingen die we zullen moeten doorvoeren aan de auto.
De Panamericana reisroute die we willen volgen - en die meteen de reden was voor het opstarten van deze blog - zodat vrienden en kennissen ons kunnen volgen - zal voor ons starten in Buenos Aires, Argentinië en loopt dan naar de zuidelijkste punt van het continent. Via Vuurland terug noordelijk naar Chili, Bolivië, Peru, Equador, Columbia waar we verschepen naar Midden America. Verder via Panama, Costa Rica, Nicaragua, Honduras, El Salvador, Guatemala, Belize en Mexico waar we in Nogales de grens met de USA passeren. Geschatte reistijd : zes maanden (+/- 30000 km) Het vervolg van de reis moet nog verder uitgestippeld worden. We plannen om ook Canada en Alaska te bereizen.
De technische vraagstukken over de gasvoorziening, het type gasflessen en de nodige adapterstukken om zowel in zuid als in noord Amerika gas te kunnen tanken hebben we opgelost door te opteren voor een LPG installatie in Mwenzi. Onze eigen losse kunststof gastanks gaan we vervangen door twee aluminium gasdampflessen. Uiteraard hebben we ook hier adapters voor nodig maar dat is in orde. Voor wat betreft het technisch probleem met de roetfilter bij het rijden op grote hoogtes (zoals bij het oversteken van het Andes-gebergte op méér dan 4500m hoogte) hebben de mensen van Fiat op de stand in Düsseldorf geen oplossing kunnen geven. Hiervoor moeten we zeker onze garagist om raad vragen. Wordt later vervolgd.
De kogel is door de kerk. Onze beslissing om volgend jaar de Panamericana route te bereizen is definitief en we starten door met de voorbereidingen die we al deels gedaan hadden. In die optiek zijn we onlangs nog eens naar het Caravan Salon in Düsseldorf gegaan waar we twee jaar eerder Mwenzi bestelden. Mwenzi is onze La Strada Avanti C camper. D’r is zoals altijd heel wat te zien op deze wereldbeurs en het is ook weer de aanzet om wat beelden te tonen. Beelden van enkele uitzonderlijke motorhomes, niet altijd even praktisch maar toch indrukwekkend en inspirerend.
Ook beelden van onze eigen geschiedenis in het motorhome-gebeuren, onze eerste jaren met gehuurde wagens (van slechts enkele hebben we foto’s) en later onze eigen kampeerwagens, ons immer geliefde VW’s; de T2 en T4’s en dan Mwenzi.
Eén van onze eerste huurwagens vanaf 1983 - en Vicka Arès (F) - anno 1983
De gehuurde "Spanje-cruiser" - tijdens de siësta Spaanse Pyreneeën (E) - anno 1985
Onze eerste eigen camper Argonne (F) - anno 1986
Herschilderd en technisch verbeterd in 1986 Extremadura (E) - anno 1991
Onze trouwe vriendin Vicka, geduldig wachtend op eten Op weg naar de Ebro-delta (E) - anno 1988
Modernisering 1 - de eerste T4 Argonne (F) - anno 1992
Modernisering 2 - Laatste uitvoering van de T4 Gran Paradiso - anno 2004
Ford Triton V6 - huurwagen in Alaska Denali N.P. (USA) - anno 1997 - 2000
Voor wie deze blog voor het eerst bekijkt, die scrolt best even terug tot het begin, naar het eerste bericht "Voorbereiden en opstarten" van 28 juli 2015 - gebruik vooral de pijltjestoetsen onderaan. Kwestie van het begin van het verhaal niet te missen.
We plannen om tijdens de reisvoorbereiding maandelijks minstens één bericht te plaatsen. Hopelijk hebben we tijdens de reis de gelegenheid om dat frequenter te doen en wekelijks bericht te laten.
Omdat ik er nogal wat lol begin in te krijgen en ik de fel verkleinde beelden toch nog vrij presentabel kan tonen zet ik er nog wat beelden bij van onze eerdere reizen naar Schotland.
Eilean Donan Castle - Loch Duich, Schotland
Otter - Lutra lutra - Shetland
Jan-van-Gent - Morus bassanus - Shetland
Grote jager - Stercorarius skua - or, as they say : Bonxie - Shetland
groot en indrukwekkend - handig ?
kostprijs +/- 790.000 € 
Bi-mobiel - toch nog luxueus
Stevig en stoer
Kleiner maar practischer
met wat humor ...
met ons VW-camper verleden is dit al heel luxueus
Eén van onze eerste huurwagens vanaf 1983 - en Vicka
De gehuurde "Spanje-cruiser" - tijdens de siësta
Onze eerste eigen camper
Herschilderd en technisch verbeterd in 1986
Onze trouwe vriendin Vicka, geduldig wachtend op eten
Modernisering 1 - de eerste T4 
Modernisering 2 - Laatste uitvoering van de T4 Gran Paradiso - anno 2004
Ford Triton V6 - huurwagen in Alaska
Mwenzi
