Je doet het wat kalmer aan. Je laat je wat minder opjagen en je kunt ook wat meer tijd voor je zelf nemen.
Misschien heb je inmiddels genoten van een welverdiende rust en denk je er weer tegen te kunnen. Maar ben je nu echt rustig en ontspannen? Ben je nu vrij van de prikkels die jou tot ongezonde hoge prestaties aanzetten? Mag het nu wat langzamer aan?
Lieve mensen we worden bedolven onder een overvloed van informatie op alle terreinen? Computerprogrammas die je vandaag onder de knie hebt, zijn morgen verouderd. Handboeken, cursussen, op welk vakgebied dan ook, zijn de volgende manden al achterhaald.
Veel onder ons zoeken ook naar de ultieme kick en bevrediging. De reclame jut ons hier enorm in op en vaak zijn we teveel bezig met wat we nog niet gezien, gehoord, beleefd hebben of naartoe geweest. Maar nooit zal dat tot uiteindelijke bevrediging leiden.
We slapen te weinig, we rusten niet genoeg, we hebben het druk, drukker, drukst, we sporten (wandelen) te weinig. We hollen maar en soms onszelf voorbij.
En nog zoiets: De ongebreidelde consumptieverslaving, want veel mensen kopen dingen die ze niet nodig hebben met geld dat ze niet hebben, om indruk te maken op mensen die ze niet graag hebben.
En zo kunnen we maar verder opsommen.
Alleen onthaasting helpt hiertegen. We moeten leren vrede en vreugde vinden in het HIER en NU. Carpe Diem. Genieten van wat zich nu aanbiedt en vrede vinden met de plaats waar je nu bent. Onthaasten lukt het best in correlatie met je omgeving, via steun en erkenning bij lotgenoten en leeftijdsgenoten. Gesprekken met anderen helpen je om alles te kunnen duiden, te relativeren en selecteren wat echt belangrijk is. En je weer meer te laten lachen, en nog eens lachen, en elkaar nabij zijn en elkaar dragen in onderlinge verbondenheid.
Genieten van de bloem die bloeit op je pad en de vogel die fluit bij het ontwaken en vooral de zon in je eigen hart laten stralen bij elke ontmoeting.
Maar in plaats van ik daarover veel te vertellen, en wie of wat ben ik, hieronder een tekst waar ik zelf heel, heel veel aan gehad heb en misschien sommigen onder jullie ook.
Het leven is geen race
Ondermijn je eigen waarde niet
door je met anderen te vergelijken.
Juist omdat we verschillend zijn,
is ieder van ons bijzonder.
Ga bij het vaststellen van je doelen
niet af op wat andere mensen
belangrijk vinden.
Alleen jij weet wat het best voor jou is.
Beschouw de dingen die je het
meest aan het hart liggen
niet als vanzelfsprekend.
Koester ze, zoals het je het hele leven koestert,
want zonder die dingen zou je leven
geen betekenis hebben.
Laat je leven niet door je vingers glippen
door in het verleden of
in de toekomst te leven.
Door per dag te leven,
ervaar je alle dagen van je leven.
Geef niet op,
als je nog iets te geven hebt.
Niets is werkelijk voorbij
totdat je ophoudt met proberen.
Wees niet bang om te erkennen
dat je niet perfect bent.
Het is deze tere draad
die ons allen met elkaar verbindt.
Wees niet bang om risicos te nemen.
door kansen te benutten
leren we moedig te zijn.
Sluit liefde niet buiten je leven
omdat je denkt dat het onmogelijk te vinden is.
De snelste manier om liefde
te ontvangen is door het te geven,
en de snelste manier om
liefde te verliezen is door er
te sterk aan vast te houden.
De beste manier om liefde
te behouden is om
het vleugels te geven.
Blijf vooral dromen.
Zonder dromen is er geen hoop.
En zonder hoop is er geen doel.
Ren niet zo snel door je leven
dat je niet alleen vergeet
waar je geweest bent,
maar ook waar je heen gaat.
Het leven is geen race,
maar een reis die bedoeld is
om van elke stap te genieten.
Genegen
Guy (nobodygdp)
Neem de tijd om -te luisteren -te denken -te lezen -te lachen -te spelen -om lief te hebben -te huilen -te dromen Neem de tijd om te leven Want de tijd gaat zo vlug En komt nooit meer terug
Onlangs genoot ik van de gelegenheid van een driedaags bezoek bij de monialen (zusters) in de Priorij O.L.Vr. van Bethanië te Loppem (bij Brugge), onder het motto:thuiskomen bij jezelf en bij elkaar samen met een tiental echtgescheidenen. Het werd een (geluk)zalig, weldoend, bezinnend, verrijkend en hartverwarmend verblijf en kennismaking met.
De onthaalzuster ontving, maakte ons wegwijs en begeleidde ons zeer hartelijk.
De rustige ritmiek tijdens het zingen van de psalmen, gezangen en lofzangen tijdens de lauden, de sext, de noon, de vespers en de completen lieten een intense beleving en verbondenheid toe.
De (gasten)maaltijden waren zeer smakelijk, overvloedig en verrukkelijk, een vijfsterrenhotel waardig.
Wij leerden daar beter en meer luisteren naar elkaar, ons inleven in de problematiek van de ander, elkaar dragen en gedragen weten in verbondenheid.
Tijdens ons weldoend abdijverblijf ervaarden wij ook of wij sterk genoeg waren om doorheen de dag, de stilte en het alleenzijn aan te kunnen en daarenboven discreet genoeg om die van de anderen ten volle te eerbiedigen.
Dat het inlevingsvermogen van de onthaalzuster heel groot was, moge blijken uit het volgende: Een onlangs gescheiden lieve dame onder ons, wat depressief door het onrecht haar aangedaan, door haar man bedrogen en in de steek gelaten en daardoor nu in financiële nood, getuigde openhartig dat zij haar geloof daardoor bijna volledig verloren was. De zuster luisterde er tactvol en ingetogen naar, sloeg haar arm om haar schouder en weende samen met haar (en met ons) om dat onrecht. Zij oordeelde of veroordeelde niet, maar maakte een uur vrijaf om verder in dialoog dat even uit te diepen. Na dat onderling gesprek kwamonze lieve dame als herboren terug en heeft zij samen met ons nog hartelijk kunnen lachen tijdens onze activiteiten en losse babbels. Hartverwarmend was dat!
Anderen getuigden als volgt:
Dit abdijverblijf was als een haven van vrede en geestelijke bron in mijn leven
Hier hoor je je hart weer kloppen,kijk je naar de diepte van je leven. Je ervaart Gods aanwezigheid als Moeder in de gastvrijheid van de zusters, in hun bemoedigend woord en het schouderklopje dat je krijgt.
Lieve mensen, zon verblijf in groep met lotgenoten kan louterend en bevrijdend werken, absoluut een aanrader!
Aan elkander prijsgegeven, vindt gij honderdvoudig leven.
Jezus zegt:Mensen bemint elkaar.
Enkele wetenswaardigheden
Monastiek leven bestond lang voor het christendom: in het hindoeïsme; bij de Perzen, in het jodendom ten tijde van Elia in Qumranruim anderhalve eeuw voor Christus. Monnik of moniale zijn is een levensstijl die het aspect alleen (monos) zijn van de mens uitbouwt, om langs de weg van innerlijk leven, door praktijken als ascese, liturgie, gebed, nachtwake en schriftlezing, tot de bron te komen.
In het christendom was pas echt sprake van monastiek leven vanaf de 4de eeuw in Syrië en Egypte. Aanvankelijk ging het om kluizenaars (woestijnvaderen), maar snel ontstonden communiteiten en gemeenschapsmonniken. Ze leefden samen in een klooster en dienden onder een regel van een abt.
Gemeenschap vormen, samenleven met concrete, zeer verschillende mensen, gericht blijven op hetzelfde doel, elkaar dienen en toch voldoende ruimte laten om een eigen weg te gaan: het is een hele opgave.
Daarom schreef Benedictus voor henleefregels (richtlijnen) voor.
Benedictus (480 tot 547) werd geboren in Nurcia, ten noorden van Rome, Hij studeerde in Rome waar hij een decadente kerk aantrof. Daarom koos hij voor de harde opleiding tot kluizenaar maar later werd hij driemaal abt te Vicovaro, Subiaco en Monte Cassino. Hij was een liefdevolle herder, leraar en vader voor zijn monniken. Op het einde van zijn rijk gevulde leven schreef hij de leefregel voor monniken, die uitmunt in menselijkheid, soepelheid en evenwicht.
Naar zijn leuze Ora et Labora beleven de monialen tijden van gebed en van lectio divina naast handenarbeid en gastvrijheid binnen het kader van het monasteriam. Dit alles gesteund door een intens gemeenschapsleven;
Zo komen ze tot een harmonische eenheid in hun leven, het best uitgedrukt door het woord VREDE van het hart.
De benedictinessen van Bethanië leven volgens de regel van de H. Benedictus: gebedsleven, lectio divina, werk, gemeenschapsleven, openheid en zendingsbereidheid. Onze onthaalzuster bijvoorbeeld deed meer dan 10 jaar apostolaatwerk in de sloppenwijken van Brazilië. De merkwaardige combinatie van kloosterleven en zending naar de priorijen in andere landen gaat in wezen terug op de stichter van de abdij van Zevenkerken. Zevenkerken ligt op een kleine kilometer verwijderd van Bethanië te Loppem. Te voet bezochten wij er de pottenbakkerij en de boekenwinkel.
De naam Bethanië werd aan deze gemeenschap gegeven als een spiegel waarin de zusters lezen hoe Jezus verlangt dat zij/
-biddend luisteren zoals Maria
-dienen zoals Martha
-en getuigen zoals de verrezen Lazarus dat Christus leven is en leven geeft.
Bethanië is een huis van Verrijzenis.
De liefde van de zusters voor Christus, voor elkaar en voor de medemens wordt gekenmerkt door mildheid, goedheid, tederheid, vriendelijkheid, zachtmoedigheid en vreugde.
Enkele teksten ter overweging
1 Geef mij, Heer, een waakzaam hart
Geef mij, Heer een waalzaam hart
dat niet leegloopt
in de drukte van de onmiddellijke dingen
en dat niet wegloopt
voor het gelaat van de mensen.
Help mij, Heer,nu al te denken
aan de mensen
die ik vandaag zal ontmoeten
mensen in vreugde
mensen door het leven gekwetst
vrienden en vervelende klanten.
Plooi mijn gemoed
tot luisteren en geduld.
Breng me woorden bij
van hoop
en verzoening
en laat mij straks niet in de steek.
2. Geef ons, Heer, een goed begin
Maak ons hart vrij
van nutteloze herinnering
en van alle ballast
van vooroordeel en berekening.
Maak ons aandachtig
voor elk goed ding
dat gij onder ons begint.
Geef ons
bij elke kans of karwei
een welgezind gezicht.
3.Bidden doe je met je ogen
Bidden is in jezelf kijken
jezelf voor jezelf openleggen
niets te verbergen hebben.
Bidden is om je heen kijken
in de mens het goede willen zien
over het kwade heen stappen.
4. Een psalm van vertrouwen (psalm 16-antwoordpsalm)
Behoed mij, god, tot U neem ik mijn toevlucht.
Gij zijt mijn Heer, ik erken het,ik vind geen geluk buiten U.
ANGST is de energie die doet samentrekken, afsluiten, naar binnen trekken, wegrennen, verstoppen, hamsteren, schade berokkenen. LIEFDE is de energie die doet uitbreiden, openstellen, naar buiten zenden,onthullen, delen, genezen. ANGST hult onze lichamen in kleding, LIEFDE staat ons toe naakt te zijn. ANGST houdt vast aan en grijpt naar alles wat we bezitten, LIEFDE geeft alles wat we hebben weg. ANGST reserveert, LIEFDE respecteert. ANGST grijpt, LIEFDE laat gaan. ANGST knaagt, LIEFDE sust. ANGST valt aan, LIEFDE verbetert.
De essentie van het leven is altijd bij ons.
Ik laat het verleden los en ik vertrouw op het levensproces. Ik laat mijn grieven los en vergeef iedereen,mijzelf inbegrepen. Ik visualiseer een rivier voor me. Ik neem al mijn oude pijn en wonden, al de ervaringen die nu voorbij zijn, en leg ze in het water. Ik zie hoe ze oplossen en meegevoerd worden door de stroom, totdat ze helemaal verdwenen zijn. Ik ben vrij. Iedereen uit mijn verleden is vrij. Ik ben vrij om verder te gaan. Er wachten mij nieuwe avonturen. Levens komen en gaan, maar ik ben eeuwig. Ik leef en ben vitaal, in welke omstandigheden ik ook verkeer. Liefde omgeeft mij,nu en voor altijd. En zo is het!
Het kost niet zoveel, een hand uit te steken om een ander een beetje behulpzaam te zijn. Een dankbare blik is vaak de beloning, al was de moeite voor u slechts klein.
Het kost niet zoveel, om je hart te openen voor de mens om je heen in z'n vreugd' en verdriet. Wees blij, dat je zo wat kunt doen voor een ander, of is die ander soms je naaste niet?
Het kost maar heel weinig, je arm om een schouder, of alleen maar een zachte druk van een hand. 't Is vaak, voor een ander, of hij even in een klein stukje paradijs is beland.
Het kost maar zo weinig, om een ander te geven iets, wat jezelf toch zo heel graag ontvangt. LIEFDE! Alleen maar door dat weg te schenken, krijg je terug, meer dan je verlangt.
oh die vriendelijke glimlach, dat eventjes groeten, die arm om de schouder, de hulp die je bood. Het kost allemaal bij elkaar toch zo weinig maar in wezen is het ontzaglijk GROOT.
Bron: G. Dokter van Dasselaar
Geef mij de zon, zodat ik kan stralen als ik gelukkig ben. Geef mij de regen zodat ik kan huilen als ik verdrietig ben. Geef mij de wind zodat ik kan tieren als ik kwaad ben, maar geef me vooral je liefde, zodat ik weet dat je van me houdt.
