kampeerreis via omwegen naar Provence en Zwarte Woud
21-09-2014
Wein, Weib und Gesang
Een Duitser moest van zijn dokter horen dat hij wat minder losbandig moet leven. Dokter: “Jaja, Wein Weib und Gesang!” Zegt de man: “Ich weiβ daβ Ich weniger singen muβ!” Het kan niet altijd wijn, wijf en gezang zijn. De dag begon vandaag met regen die al sinds de nacht met bakken uit de lucht valt. Bea kan wat kantklossen, ik neem de benen naar Titisee Bahnhof en neem met mijn Konuskarte de trein over Neustadt naar Donaueschingen. Daar bekijk ik de bron van de Donau. Jammer dat ze er aan het werken waren.
Titisee is de toeristische poot van de gemeente Titisee-Neustadt. Neustadt is een gemeente met stadsallures met een Rathaus en alle toeters en bellen, een administratief centrum. Het kleurrijke Titisee is de toeristen welgevallig. Je wordt er letterlijk overvallen door de souvenirwinkeltjes. Het is leuk flaneren op de brede laan tussen de meute toeristen.
We zitten op camping Bankenhof aan de Titisee. Het is een grote camping en de gasten zijn Duitsters, Zwitsers en een verdwaalde Nederlander plus wij als wellicht enige Vlaming. Het “Sanitärsgebaüde” is bijzonder proper en stijlvol ingericht. Je passeert eerst een lange gang met vestiaire voor je toegang hebt tot de kraaknette toiletten en douches. “S1” is verwarmd. De camping heeft ook nog een verwarmd hondenbad. Diarmuid heeft er al gebruik van gemaakt: een douche met warm water en een föhn. Stroom betaal je volgens verbruik. Op het einde van je verblijf deel je de stand van de stroomteller mee aan de receptie. Maar wij zullen weinig of niets moeten opleggen met onze ACSI-kaart. Het valt op hoe “sauber”, hoe proper de camping is. Het afvalsysteem in Duitsland is rigoureus: plastic verpakkingen in “Gelbe Tüten”, gescheiden glas: bruin bij bruin, groen bij groen, wit bij wit, en restafval mooi in “Tüten”.
Het restaurant “Seewald Stube” ligt centraal in de camping. Je kan je voortreffelijk eten aan een lage prijs: Deutsche Gerichte mit Zwiebeln! En er is ook nog de leuke ontmoetingsplaats met de altijd te onthouden naam “Dohoggendididümmerdohoggen”.
De dag begon mistig. Ik dacht dat “der Nebel” (en niet “der Mist”!!) nooit ging optrekken, maar al gauw zaten we in de volle zon voor een tochtje naar Hinterzarten, 10 km heen en terug via een mooi breed pad.
Deze namiddag heb ik gebruik gemaakt van mijn “Konuskarte”: een gratis trein- en buskaart in gans het Zwarte Woud voor de duur van ons verblijf. Zo ben ik van Titisee naar Freiburg Hbf gereisd over de fameuze Höllentalbahn. Het viel me enorm op dat treinen in Duitsland bijzonder stipt rijden en dat netheid en orde hoog aangeschreven staat door de reiziger en de DB. Nergens een papiertje in de trein, geen vuile zetels, permanente treinbegeleiding… een voorbeeld voor ons! Dank u, Deutsche Bahn, vooral voor het gratis gebruik!
Schwarzwald, Zwarte Woud is het land van de koekoeksklokken. In Titisee kan je niet naast de Uhren kijken. Overal staan er en ze kosten tussen de 49 en de 1000 euro. Je hebt Uhren van alle soorten: met een gewone koekoek, met mannetjes die pinten drinken terwijl hun vrouw met de deegrol klaar staat, met batterij en met moderne digitale sturing. Alle gerechten worden met Zwiebeln klaargemaakt: de ajuin vind je in de Bratwursten, de Schinken, de Kartoffelsalat en de Schnitzels. De Titisee is een prachtig meer. Vandaag hebben we een wandeltripje gemaakt van de camping Bankenhof naar Titisee Stadtmitte langs het meer.
Oef, we zitten nu in Duitsland, Zwarte Woud, Titisee-Neustadt, op camping Bankenhof. We hebben een mooi zicht op het bos en vanaf de camping starten een hoop wandelpaden. De bodem is hier beenhard, zoals in de Provence. Gelukkig dat ik mijn stalen nagels bij heb om de voortent op een deftige manier op te stellen.
