De caravan staat op den hof, klaar om helemaal en grondig gekuist te worden. Al het water is afgelaten om zeker geen vorstschade op te lopen. De digitale foto's zijn ingeblikt en de backup zit op een veilige plaats. De stafkaarten liggen terug in de curverbakken. Maar de reisboeken liggen binnen handbereik. We moeten ons niet haasten, maar stilaan mogen we ons klaar maken voor een tripje naar Bretagne in december, een winteruitstapje van een week of twee en de grote reis in het voorjaar naar centraal Spanje en de Franse Atlantische kust. Ik maak een nieuw blogje klaar eens het zover is.

Ik dank alle lezers die de moed en de zelfopoffering aan de dag gelegd hebben om trouw onze dagelijkse gewoonten mee te volgen. Ik dank de creatieve Nederlanders, die op de Provençaalse markten bleven proeven van de stukjes worst en kaas tot de handelaar het genoeg vond. Ik dank onze Freiburgische Freunden Karin und Roland, die ons een bezoekje brachten in Hinterzarten. Ik dank de vriendelijke Franse kampeerburen, die altijd zin hadden in een babbel. En tenslotte dank ik de Franse Gendarmerie, die mij gelukkig geen briefje gestuurd heeft om mij solidair te laten participeren aan het vullen van de Franse schatkist, omdat ik in de zowat 2.500 kilometer nergens een lichtflits heb mogen aanschouwen bij het passeren van een bloembak of een schoolpoort.

Tot de volgende blog!

Marc en Bea, en Diarmuid

06-10-2014, 00:00 geschreven door Marc Defauw