Het zal de lezer misschien al opgevallen zijn dat wij weinig spectaculaire uitstappen ondernemen. We zijn niet erg gewonnen voor het autotoerisme. We koersen niet van stad naar stad, niet van terras naar terras, en evenmin van de ene toeristische topper naar de andere. Kilometervreten, terrassen en asfalt bewonderen is niet voor ons. We hebben het meer voor het ontdekken van de kleine merkwaardige dingen. Wie te voet is, kan langs het pad best kleine wonderen ontdekken, zoals een afgelegen kapelletje, een fraaie gevel, de rust van het platteland en de natuur in volle glorie. Het kost ook veel minder. De auto dient bij ons enkel voor de grote verplaatsingen van de caravan en de boodschappen twee maal per week. Wie meerdere weken reist als (brug)gepensioneerde, kan best rekening houden met budget en zo zijn trektochten met bergschoenen ook veel interessanter en leuker dan asfalt en terrassen.

Dus zijn we vandaag naar de Roc de Cabres getrokken, ook weer een hoogplateau van 1.130 meter hoog. We passeerden langs Montmaton, een minuscuul gehuchtje met een oud romaans kerkje en een seigneurie van de heren van Bérangers met een merkwaardige gevel. En de verpleegster op rust stapte weer stevig door berg en dal, van weide naar weide. Het was prachtig weer en na 5 uurtjes waren we terug aan de caravan.

En stilaan moeten we ons ook voorbereiden op een verplaatsing van ons basiskamp naar andere oorden. Dinsdag koppel ik de Fendt aan de Kia. Vanavond ga ik de route goed studeren op de Michelinkaart. De Gps doet dinsdag de rest.