kel modern mens.Het aanvaarden , met gelatenheid, van

het kruis, daar trapt geen mens meer in.

Mag de mens dan niet opstandig zijn?Moet hij alles op

zich laten afkomen?Waar zijn zijn rechten,belooft door

het natuurrecht?Stel u het volgende voor.

Een aardbeving doet een gebouw instorten.Een meisje

raakt gekneld tussen de betonblokken , ze is geimmobili-

seerd aan armen en benen. Ze leeft,kan vrij ademen,zich

goed bewust van haar toestand. De dag gaat voorbij, de

honger knaagt.Roepen heeft geen zin. Ze krijgt geen ant-

woord. Bidden heeft geen zin, ze krijgt geen antwoord.

Er is een totale stilte rond haar.Ze voelt zich verlaten.

Ze heeft dorst, ze wil haar eigen urine opdrinken

doch dit lukt haar niet.Ze kan haar hoofd bewegen  dit is

alles.Ze weet dat zij zonder vocht het een paar dagen kan

uithouden.Het begint te regenen, onder haar hoofd vormt

zich een plas,daar kan ze zich aan laven.Ze beseft dat

haar doodstrijd een paar dagen kan gerokken worden.Ze

houdt het enkele dagen vol, haar nieren blokkeren, raakt

in coma en sterft.

Mag een mens die dit meemaakt,  niet vloeken van de

pijn?Wat is haar schuld aan dit ganse gebeuren?Mag hij

(zij), wat hem (haar) overkomt, niet aanvaarden?Zal God,

zo een persoon, zijn opstandigheid aanrekenen?Is God dan

zo grillig?Ik heb een ander beeld van God!

Een eigen Godsbeeld

Waarom heeft God de aarde geschapen?

In de lagere school leerde men dat God de eenzaamheid

wilde ontvluchten en daarom de mens schiep.Een andere

reden is schepping tot zijn eigen glorie, wat dicht in de