gekenmerkt door de rede, tot de eigenlijke Creatie,ge-

kenmerkt door de passie, zien wij God kantelen van de

ene Persoon in de andere.Het was een sprong in het onge-

wisse.Van het Zijn in zichzelf, tot het Zijn voor een an-

der.Wat een lef!Wat een risico.

Wij zitten opgescheept met de schepping die wij hebben

en het is zeker niet de beste.

Bedenk eens een andere schepping,waarbij het dierenrijk

zich niet voedt met prooien maar met plantaardige voeding.

Of een voeding die gebaseerd is op waterstof en zuurstof

door splitsing van de basiselementen van water en die niet

steunt op koolstof met zijn 4-voudige bindingen en circu-

laire structuren.Hier verlaten we dr.Pangloss (Voltaire) om

het antropisch principe (zie Google) te omarmen.

Tijd voor een tweede parenthese.De wereld bestaat 13,7 mil-

jard jaar.De moderne mens 1 miljoen jaar.Op een tijdschaal

van 24 uur ,een etmaal, beslaat dit zes seconden.Dit probleem

hield mij reeds wakker in mijn jeugdjaren.

Wat deed God in de die tussentijd van 23 uur, 59 minuten en 54

seconden?

Het enige juiste antwoord is dat God niet op de mens (zoals wij

die kennen) zat te wachten.Hij genoot met volle teugen van

het schouwspel dat de Schepping Hem bood.

15-09-2014 om 16:03 geschreven door Ernst Newman

Genoeg 'wiskunde', terug naar God die een risico neemt.

Hij koos voor het evolutieprincipe.Vooruitgang door te

tasten en te proberen, volgens de wet der sterkste.Wat de

uitkomst is van deze evolutie is zelfs voor God een raad-

sel en daar was het Hem om te doen.

In de schepping moet vooreerst alles aanwezig zijn om

het latere leven toe te laten, in voldoende mate, niet enkel

om het begin toe te laten maar ook alle opeenvolgende

generaties.Dit alleen slaat mij met verbazing

Stel u een ogenblik voor dat u 100 miljoen jaar terug

gaat in de tijd.U ziet de aarde met een minimum aan

planten en dieren, primitief maar levendig.Stel nu die-

zelfde plek voor in deze tijd,met zijn auto's,vliegtuigen,

ijzer, plastic, aardolie,gas, energie, enz.

Onvoorstelbaar,de mensenmassa groeit aan en steeds is

daar de invulling van de behoeftes.Men zou eens een

breuk verwachten,een kink in de kabel van zo een com-

plex geheel.Maar nee, de Schepping voorziet steeds een

oplossing.

Rest dan nog de finaliteit, waar de atheïsten zo over

struikelen.Ik bedoel hier een open finaliteit, één die het

ongewisse toelaat, het toeval. Niet de gesloten finaliteit

waarlangs alles moet langs komen.God wenst niet uit te

komen op een parcours dat Hij al kent.God laat het toe-

val een rol spelen lang voor de komst van de mens en ge-

niet ervan.

Dit is Zijn doel.Er van genieten,verrast worden door

het samenspel van drie factoren die de Schepping be-

heersen.Zijn Rede (de  voorzienigheid), Zijn Grillig-

heid (de onzekerheid) en zijn Tijd, noodzakelijk om

de Rede en de Grilligheid te doen versmelten.

Gods fout is, het evolutiesysteem te hebben gekozen en

16-09-2014 om 00:00 geschreven door Ernst Newman

zo het lijden in de wereld te hebben gebracht.Eerst op

minimaal niveau, het dierlijke (weinig bewustzijn) later

op maximaal niveau bij de mens.

Voor God geldt,op dierlijk niveau, dat de som van de

positieve en negatieve ervaringen moeten gelijk zijn aan

een groot positief getal.Dit is een collectief gegeven,bij

de Schepping van de mens wordt dit een individueel ge-

geven.

Antropomorfe benadering

Een zwakte in de redenering?

Het is duidelijk dat bovenstaande benadering antropo-

morf is.Het boek Genesis zegt:"God schiep de mens

naar zijn beeld en gelijkenis".Het enige wat wij doen is

'reverse engineering' toepassen.Wij kennen ons zelf ta-

melijk goed en rekenen achteruit om de eigenschappen

van onze Schepper te kennen in benaderende vorm.

Een benadering is het zeker.Geen Schepsel zag ooit de

Schepper, geen individu was bij machte Hem aan te ra-

ken .Geen creatie was het ooit gegund om een blik te

werpen  in de hersenspinsels van de Creator.

Waarom zijn wij zeker dat onze benadering de juiste is?

Zolang wij blijven bij een zuivere rationalisatie, zolang

zijn wij onzeker.Het verstand is niet bij machte dit pro-

bleem op te lossen.

God en zijn schepping

God creatie omvat een materiële creatie (de vorm) en

een geestelijke (de gedreven materie).

De vorm is alles wat na de oerknal is voortgekomen.Wat

17-09-2014 om 17:32 geschreven door Ernst Newman

voor de oerknal komt ontsnapt aan ons bevattingsvermo-

gen.Ook de vraag hoe de oerknal tot stand kwam. 'Iets'

kan tot stand  komen uit twee tegengestelde zaken (fase

en tegenfase),zoals duisternis en silte in een interferen-

tiepratroon van bron en tegenbron, wanneer deze krachten

in evenwicht zijn. Doch deze uitleg is gekunsteld en

vraagt naar meer.Hoe ontstaan de twee tegengestelde za-

ken?Men komt er niet uit. Er komt een einde aan elke

bevraging omdat wij niet bij machte zijn het probleem te

doorgronden.

De gedreven materie kan men vergelijken met een inge-

nieur die een wagen ontwerpt.Niet de wagen van het ver-

stand, want die zijn allen aan elkaar gelijk, maar een

wagen voortgebracht door de hartstochten. Zijn creatie

zal de kenmerken vertonen van zijn creator, zijn schep-

ping zal hem verraden.

Is hij een Duitser, dan zal de wagen geen tierelantijnen

bevatten, maar degelijk zijn.Is hij echter Italiaan , dan

mag men zich aan alles verwachten.Is hij Fransman,dan

kan men iets verwachten met één koplamp en elastieken

als zitting.

De creator verraadt zich in zijn schepping, zo ook God.

Wat is er te zien in die Schepping?

-Verscheidenheid.

De veelheid aan soorten en variëteiten is onvoorstelbaar.

De kleurenpracht,het geurenpalet van de vele bloemen.

-De doeltreffendheid.

De geschapen zaak is af, het is geen tussenstadium waar

nog veel aan gewerkt moet worden. De camouflage tech-

niek van sommige insecten,slaat u met verstomming.

18-09-2014 om 11:06 geschreven door Ernst Newman

-De ingenieusiteit.

De manier waarop een dier aan zijn prooi komt.Het zijn

geen oplossingen 'out-of-the-box', maar regelrechte

wonderlijke zaken.Denk maar aan de sidderaal, welke een

stroomstoot kan geven tot 600 volt komende uit een se-

rieschakeling van batterijtjes.

God kon het met minder gedaan hebben.Juist het

hoogstnodige, een zuinige op prestatie gerichte Schep-

ping. Een Schepping op zijn Hollands.

God is geboeid door ieder moment der evolutie. Hij heeft

geen miljoenen jaren zitten wachten op de komst van de

mens.Voor Hem telt ook het nu en Hij geniet er van.Het

is de vraag of hij de mens in gedachte had zoals wij die

kennen .

Wij, gelovigen, maken er een punt van om daarin God

aan het werk te zien.

Hoe moeten wij ons dat voorstellen?

Zolang er geen bewustzijn verschijnt, is God niet gebon-

den om in te grijpen.Zijn ingreep kan slechts minimaal

zijn, gebonden als Hij is door zijn Schepping.Een correc-

tie in de Schepping is slechts mogelijk daar waar het toe-

val een opening laat.De correcties laten een (nu) zicht-

bare verandering toe.

Zijn er in de oudheid tekenen geweest van ingrepen?Wie

zal het zeggen.In de wordingsgeschiedenis van miljoe-

nen jaren zijn er wellicht ingrepen geweest die door pale-

ontologen en geologen aan de oppervlakte kunnen ge-

bracht worden.

19-09-2014 om 10:50 geschreven door Ernst Newman