gekenmerkt door de rede, tot de eigenlijke Creatie,ge-

kenmerkt door de passie, zien wij God kantelen van de

ene Persoon in de andere.Het was een sprong in het onge-

wisse.Van het Zijn in zichzelf, tot het Zijn voor een an-

der.Wat een lef!Wat een risico.

Wij zitten opgescheept met de schepping die wij hebben

en het is zeker niet de beste.

Bedenk eens een andere schepping,waarbij het dierenrijk

zich niet voedt met prooien maar met plantaardige voeding.

Of een voeding die gebaseerd is op waterstof en zuurstof

door splitsing van de basiselementen van water en die niet

steunt op koolstof met zijn 4-voudige bindingen en circu-

laire structuren.Hier verlaten we dr.Pangloss (Voltaire) om

het antropisch principe (zie Google) te omarmen.

Tijd voor een tweede parenthese.De wereld bestaat 13,7 mil-

jard jaar.De moderne mens 1 miljoen jaar.Op een tijdschaal

van 24 uur ,een etmaal, beslaat dit zes seconden.Dit probleem

hield mij reeds wakker in mijn jeugdjaren.

Wat deed God in de die tussentijd van 23 uur, 59 minuten en 54

seconden?

Het enige juiste antwoord is dat God niet op de mens (zoals wij

die kennen) zat te wachten.Hij genoot met volle teugen van

het schouwspel dat de Schepping Hem bood.